Sevdim bu benim meselem
Yazarın anlatımından
Lavin yanı başında elleri hala belinde olan Hanzara bakıyordu. Her an bayılcak gibi hissediyordu. Rahatlamak için derin bir nefes almaya çalıştı lakin yapamadı. bakışlarını masada onlara merakla bakanlara çevirdi.
erdem masalarına gelen Lavini geldiğinden beri rahat bırakmamıştı. Lavinse Hakkında herşeyi öğrenmek isteyen adamı kırılmasın diye tebessümler karşılıyor ve kısa cevaplar veriyordu. Daha fazla dayanamayan Erdem lafa girdi.
"Hanzar? Seni böyle bir davete böyle bir bayanı yanında beklemiyordum açıkçası neyi oluyorsun Lavin hanımın"
Hanzar sinirle dudaklarını kıvırdı ardından Lavine hafifçe eğilip herkesin durucağı şekilde "benden bahsetmedin mi" diye sordu. Lavinin başını iki yana sallayıp Hanzardan uzaklaştı. hanzarın eli Lavinin belinden kayınca gözlerini kısıp Lavini izledi.
Lavin diğerlerine tebessüm edip erdeme döndü. "Hanzar abim erdem bey biliyorsunuzdur diye umuyordum"
Erdem şaşkınlıkla ve sevinçle konuşurken Lavin hanzarın tepkisini merak ediyor lâkin ona bakmaya cesaret edemiyordu.
Hanzar Lavinin söyledikleriyle kaşlarını kaldırmış dudaklarının hafif aralamıştı. ardından bunu umursamayı bırakıp viskiye fondip yaptı ve yanından geçen garsondan bir tane daha aldı.
Masadaki diğer kadın hanzarla sohbet etmek için yanına gelmişti lâkin Hanzarın çalan telefonu kadından uzaklaşmasına sebeb olmuştu.
Hanzar bir kaç masa uzaklaşıp uzaktan az önce ki masasını izledi ve telefonu kulağına götürdü.
"evet"
"Bulduk ekremi can'a söyledim arka kapıdan aldı fabrikaya götürcek bizde çıktık emrelerde çıktı sizde çıkın artık"
"Lan olum bana niye en son haber veriyorsun"
"Can bakıyordu Lavine onu aradım senin geldiğini söyledi ne bilim a*******m bize haber mi veriyonuz"
"Kapat çıkıyoruz şimdi"
Hanzar telefonu cebine atıp Lavinin olduğu masaya doğru yürüdü. Erdem ne anlatıyorsa artık Lavin hanzarın yokluğunu fark etmemiş erdeme kıkırdıyordu.
Hanzar masaya Gelip elini Lavinin omzuna koydu ve "gitme vakti geldi" dedi. Lavin şaşkınca Hanzara bakarken erdem araya girdi.
"Nereye saat daha erken belki burdan bı yerlere geçeriz değil mi lavincim"
"Bir dahaki sefere erdem. Hadi Lavin"
Hanzar lavinin bileğini tutarken erdem Lavinin boşta kalan elini nazikçe öpüp okşadı. Lavin bu harekete tebessüm ederken Hanzar tiksintiyle baktı.
"Umarım en kısa zamanda tekrardan karşılaşırız lavincim"
"Umarım erdem bey. İyi eğlenceler"
Hanzar konuşmadan sıkılmış gibi Lavinin bileğini çekip yürümeye başladı.
Kalabalık insanların arasından geçip karanlık koridora girdiler. Kapıdan çıkıcakları an gelen seslerle Hanzar ekremin oğlu Ahmetin babasının kaybolduğunu anladığını anladı. Ahmet adamlarıyla hızla çıkış kapısına geliyordu.
Hanzar Lavini hemen çıkış kapısından çıkarıp arabaya bindirdi ardından kendi de binip hızla fabrikaya sürdü.
Lavin sessizce karanlık yoldaki ağaçları izlerken yanında ki çocuk yüzünden hala kalbi acıyordu.ilacları yanında değildi sürekli nefes alıp vermeye çalıyordu ki Bu hanzarın dikkatini çekmiş olcakki Lavine baktı. Nefes alamadığını anlaması zor olmadı. Kendi tarafından Lavinin camını açtı. Lavin açılan camla irkildi. Gelen taze oksijenle nefes alması kolaylaşırken ıslak kirpilerinin ardından eğik kafasını yavaşca kaldırıp Hanzara baktı. Onun yolu izlediği görünce onu izledi.
