Starry Night

34) Mete'nin Hayali (DÜZENLENECEK)

Çarşamba gecesi herkes için düşüncelerle doluydu.. 

Mika kendi hayali dünyasını koruma çabasındaydı. Jong Hyun Yıldız hakkında bir iki basit bilgi öğrenmeye çalışırken Yıldız sa Jong Hyun un yaşadığı zorlukları düşünüyordu...

Seul de bir yerde bunlar yaşanırken şehrin hemen dışında, sabah yaptığı hatayı kafasında geri sararak her defasında kendine lanet okuyan Mete vardı. 

Usui nin 'bırak artık düşünmeyi, Yeter...'  dermişçesine bakan gözlerini görmezden gelmiş, bahçede oturuken bir yandan da kahvesini yudumluyordu.

Yıldızı korkutmuş muydu yoksa ? 

'Ama neden korksun ki ?' dedi derinlerdeki bir ses. 'Bir kazaydı. Onu öpmedin bile..'

'Kızlar hassas olur' diye mualefet etti Mete nin karamsar yanı..

Mete acı bir şekilde güldü. 

"Mükemmel! Şimdi de kendimle tartışıyorum. Kafayı yedim!"

Aslında kafayı yememiş, sadece biraz umutsuzluğa düşmüştü.. 

Yıldızın Korede olduğu ilk günü düşündü.. Fransada kendine bir düzen kurmuş olmasına rağmen bir günde oradaki hayatını bırakıp, dilini dahi bilmediği bu ülkeye gelmişti.

İş bulmak hiç kolay olmamıştı... Ama her şey bu inatçı kız içindi. 

Onu alıp Türkiyeye dönmek hepsine deyecekti. 

Mete de artık özlediği ülkesinde, ailesiyle aynı şehirde yaşayacaktı... Bu planın aptal bir fotoğraf yüzünden mahfolma düşüncesi Metede bahçedeki masayı devirip sandalyeleri tekmeleme, sesi kısılana kadar bağırma isteği uyandırıyordu. 

Bir yanlış anlama yüzünden hayallerini kaybedemezdi. Bir kez daha olmasına izin vermeyecekti.

***

"Özür dilerim!!" 

Yıldız zil sesi yüzünden panikle, ne gördüğünü hatırlayamadığı rüyasından uyandı. Hala bilgisayarın önünde yerdeydi. 

Şaşkın şaşkın etrafına bakındı. Ne için özür dilemişti ki ?

Kapı tekrar çalınca 'neyse' dedi ve kapıya bakmak için ayaklanmadan önce tekrar yere yatıp gerindi.

Sonunda kalkıp kapıyı açtığında az kalsın şok geçiriyordu. 

Mika hiç uyumamış, bayık gözleri ve siyah halkalarıyla sabah sabah Yıldızın yanına gelmişti. 

"Ihım.. içeri glesene"

Mika ağır hareketlerle içeri girdi ve kendini az önce Yıldızın kalktığı yere bıraktı.

"Yer sıcakmış~" 

Yıldız güldü ve esnedi.

"Kapıyı çalmadan önce orada ben yatıyordum da ondan... Onu boşver de senin bu halin ne ? Ruhun çıkıp geri dönmüş gibi."

Mika gözlerini ovuşturdu.

"Uykusuz ve açım.. Yemek ver bana Yıldıız~"

"Ah zavallı şey.. Yine alışverişe çıkmayı unuttun değil mi ? "

Mika yerde yuvarlandı ve tepesinde duran Yıldıza masum bakışlarını dikti.

"Ben yaşlı bir kızım Yıldız.. Ruhum yaşlı.. ve bunak."

Yıldız ayağıyla onu dürttü.

"Çok konuşma da şu sehpayı ortaya çek. Ben sandeviç hazırlayacağım."