XXVI,

1.1K 14 1
                                    

XXVI
Bago

(an: Last 4 chapters after this. If you really want to know the back story of netay and kim, Please read sino "The sisters Back Story" Thank you For Reading)

Nag simula ang araw ko sa pagdilat ng mga mata ko sa umaga at makita ang isang babaeng hinihintay akong magising...

Si Joyce. She's a girl...she make me feel brand new.

"good morning" Ngumiti siya sa'kin

That's a great move to make a person have a good morning. I reply "good morning"

She look so good... Kahit ilang days pa lang kami mag kakilala inaalagaan na niya ko at sinasamahan even she don't know me well.

Minsan i'm asking her kung bakit sinasagot niya lang ako ng "kailangan mo kasi.." Hindi ko alam kung tatakbo ng kagawad tong si Joyce sa sobarng matulungin niya o sadyang natural lang sakanya.

 "ano tara na?" almost 1 week straight na kaming nag lalakad sa labas. Sa park tuwing morning. Then mag be-breakfast din kami.

"ok ka na ba?" tanong niya sakin tuwing uuwi kami. Tapos aalis siya ng tanghali.

Inlove na ba ko? or meron pa... para kay netay.

Ilang gabi ko rin siyang iniisip. Ilang araw ko rin siyang inaalala. Tumawag sa'min ang nanay niya. Galit pa rin sakin.

Pinatay ko na nga daw si Kim, Kinidnap ko pa si Netay.

Until now naluluha ako tuwing inaalala ko yun. Dahil lunch na mag isa lang ako lagi sa bahay. Nag luluto at kumakain. I thought thisa lunch is also one ordinary like the others pero hindi pala....

I was looking for the plates pero nasa pinaka mataas na tukador to. Pinipilit kong abutin pero hindi ko kaya.

Kumuha na ko ng upuan para tungtungan, Malapit ko na sanang maabot kaso may nahawakan akong malambot..

Parang unan? Hindi ko naman masilip sa sobrang taas.

Tinatry ko ng mahablot ko bigla...

si

"AAAAAAAAAHHHHHHHHHH!!" napasigaw ako sa sobrang kilabot..

Inihagis ko kaagad yung teddy bear!

Feeling ko kakainin niya ko any moment.

"tito hihihi" lumingon ako sa likod ko ng marinig ko si Oprah pero isang aninag ng tumatakbo lang ang nakita ko.

Narinig ko yung pag takbo niya at bungisngis. Parang nanakot na hindi mo mawari.

Ilang saglit lang narinig ko yung pagkanta niya ng..

"tagu-taguan maliwanag ang buwan....wala sa likod...wala sa harap..." 

Agad akong tumakbo...

sinusubukan kong buksan yung pintuan pero hindi ko magawa.

"isa!"

natatakot na ko sa pag sigaw niya....

"dalawa!!...magtago ka na tito!!"  saka siya bumungisngis.

Ipinikit ko na lang ang mga mata ko sa sobrang takot.

Malik MataTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon