XXVII
Tagu-taguan
"tatlo..tito...malapit na ko" Hindi ko siya nakikita pero yung boses niya.
Parang pumapasok sa isip mo kahit na takpan mo yung mga tenga mo. Nakakakilabot, nakakatakot..Hindi ko pa to nararanasan
"tito.." narinig ko yung pag takbo niya Papalapit na sakin
Palakas ng palakas. Ang bawat hakbang niya naririnig ko. Papalapit sakin
Tumakbo ako papuntang CR. Isasara ko na pero nakita ko siya....
Sinara ko yung pintuan pero patakbo siya sakin kaya isinara ko kagaad. Ni-lock ko pa.
Natataranta na ko kakasilip sa butas ng pinto ng marinig kong...
"tito.." Narinig ko yung boses niya. Galing sa...
"AAAAAAAHHHHHHH!!" Nasa likod ko na siya
Hindi ko mabuksan ang pintuan. Kinakabahan ako dahil papalapit na ng papalapit siya sakin.
Kitang kita mo yung muka niyang blanko at mga walang mata.
Natumba ako sa sobrang takot. Pinikit ko yung mga mata ko at sinubukang mag dasal.
"anong magagawa niyan?!" Tanong niya sakin na parang boses ni Nana elsa
Nilakasan ko ang pag darasal ko kaso...
"WALA YANG MAGAGAWA!!" sinabayan niya pa ko na parang isang demonyo ang sumasabay hindi ko pa rin minumulat ang mga mata ko.
Maya maya narinig ko ang malakas na pagkatok sa pintuan ng CR
Wala na si Oprah sa harapan ko. Kahit na ano pa wala na.
Boses ni Clare ang naririnig ko.
"AGON?!" binuksan niya ang pintuan saka niya ko niyakap at naramdaman ko yung dugo sa tiyan ko.
Ako lang ba oh.....
"C-CLAR..." lumalabo na ang paningin ko at naktitig lang sakin si Clare habang hawak ang isang matalim na bagay.
