DÜNYALAR ARASINDA #Wattys2016

Giriş_1

Merhaba sana, merakına yenik düşüp hikayemi tıklayıp beni dünyanın mutlu insanlarından biri yapan okuma meraklısı güzel insan! İlk defa bir şeyler kaleme alıp böyle bir platformda paylaşıyorum ve üzerime düşen görevleri zamanla öğreniyorum. Bunlardan biride bölümlerin uzun olması gerektiğiymiş. Elimde, kaleme alınmış uzun bir hikaye olmasına rağmen nasıl bir ruh haliyle olduğunu bilmeden baya kısa tutmuşum bölümleri. Kısaca demem o ki ilk bölümlerin kısa olmasına takılmamanızı sonralardan bunu telafi etmeye çalıştığımı bilmenizi isterim hayatını okumaya adamış güzel insanlar. Keyfli okumalar...

❄ ❄ ❄

Güzel bir bahar sabahıydı. Ama her zamanki gibi yataktan kalkmak zor geliyordu. Her şeye rağmen erken kalkmam gerektiğini biliyordum. Çünkü günlerden perşembeydi ve gerçekten hatrı sayılır derecede önemli derslerim var. Sırf bu bile perşembelerden nefret etmeme yetiyor. Normalde haftasonunun habercisi olduğu için bu günü severdim ama bu sefer böle olmadı. Perşembeler yeni ders programıyla kabusum haline geldi.

Ben bu düşüncelerle yatakta şansımı zorlarken akşamdan uyardığım babam beni uyandırmaya geldi. Artık şansım kalmadı. Saat 7yi çeyrek geçiyordu ve ders 8:30daydı. Derse yetişmek istiyorsam acilen kalkmalıydım.

Hemen kendimi yataktan attım ve ne giyeceğime yardımcı olsun diye camdan dışarı havanın durumuna baktım. Hava fazlasıyla sıcaktı. Ve bu bile gözümü korkutmaya yetmişti. Sıcaktan nefret ediyordum. Herkesin çok sevdiği güneş bende bunalım etkisi yaratıyordu. Yinede bugün dışarı çıkmak zorundaydım ve mızmızlanacak vaktim yoktu. Elime geçen açık renkli ne varsa üstüme geçirdim ve kahvaltıyı hazırlamak için mutfağa yöneldim. Babamla hızlıca bir şeyler atıştırıp evden çıktık.

Saat 8:15 olmuştu ve babam beni okula bırakmıyı teklif etti. Bu teklif her ne kadar cazip olsada babamın yolunu uzatmasına gönlüm razı olmadı. Babama sarıldım ve her zamanki gibi bana "akıllı ol" demesini bekledim. Bu bizim için bir gelenek gibiydi ama babam bugün söylemedi. O söylemediği için kulağına uzanıp;

- Akıllı olacağım, dedim.

Yüzündeki gülümseme görülmeye değerdi.