DÜNYALAR ARASINDA #Wattys2016

Bölüm-7

          Tüm haftasonunu ödevlerle boğuşarak geçirdim. Ve pazartesinin gelişi benim için eşi benzeri olmayan hediye gibiydi. Çünkü evde kalıp biraz daha ders çalışsam kafayı yerdim.

          Erkenden okula gitmeyi severdim. Dersten önce kızlarla kantinde çay içmek gibisi yoktu. Ve çok şükür ki kızlar aralarındaki sorunu haftasonu halletmişti. Bu kutlamaya değer olayı sabah çayıyla taçlandırıyorduk ki O'conner yanımdan geçti gitti. Ve kızların beni dürtmesiyle kendime geldim. Yine zihnim bulanmıştı. Bunun burda ne işi var. 3yıldır bu fakültedeyim ve onu ilk kez burda görüyorum. Yeni öğrenci mi diye düşünürken başkasını ziyarete gelmiş olabileceğini düşündüm. Ama içimden onu çok daha önceden görmüş olduğum hissini atamıyordum. Her ne kadar zor olsada neyse ne deyip sohbete döndüm.

          Sohbetimizin konusu kızların anlaşmazlıkları üzerineydi. Birbirini bu kadar sevip yine de anlaşamayan arkadaş arıyorsanız bu ikisi bunun için biçilmiş kaftandı. Sırf bu yüzden onlara tom&jerry diye sesleniyordum. Bu onları kızdırıyordu ama hakettikleri buydu.

          Ders saati yaklaşınca sınıfa geçtik. Ben tek oturmayı sevdiğim için kızlar ortalarda bir sıraya yerleşti ve bende arkalarındaki sıraya oturdum. Kalemlerimi çıkarmak için çantama yönelince yan sırada oturan kişi dikkatimi çekti. Donup kalmıştım.

          O'conner!!!

          Yan sırada oturuyordu ve buda yetmezmiş gibi bana bakıp sırıtıyordu. Dün yüzüme bile bakmayan bu çocuk değilmiydi diye düşünmeden edemedim. Yakışıklılığının farkında olduğunu belli eden bir duruşu vardı ve bu en nefret ettiğim insan tipiydi. Biri bu yakışıkşılara güzel gözükmenin mutluluk getirmediğini söylese fena olmazdı.

Bende tam gıcık, tripli kız moduna girip ne var der gibi kafamı salladım. Oda eğilip bana kaçıncı sayfada olduğumuzu sordu.

          Bir anda sıraya çivilendiğimi sandım. Beynim feci bir ağrıyla sarsılmıştı ki görüntüler kafamın içinde birbirini kovalamaya başladı. Geçen haftaki muhasebe dersi, kütüphane, O'conner.......

          Her şey yerine oturmuştu. Bu çocuğu daha öncede görmüştüm ve hatta onunla konuşmuştum. Tabi ki buna konuşma denirse ve konuşma nasıl sonuçlandı diye hatırlayamasam da sonuçta konuşmuştuk. Ama olanları neden unuttuğumu ve şimdi bir anda nasıl ve niye hatırladığımı aklım almıyordu. Düşüncelerimden sıyrılıp şu ana gelince O'conner ın benden cevap beklediğini farkettim.