Sevenlerin, birbirlerinin olması gerekmez mi?
Dünyanın dolaştığını herkes biliyor, ama sen benim kalbimin olduğunu bilemiyorsun. Umursamıyorsun beni.
Bende sana,.. Bana davrandığın gibi davranacağım.
Kırılan kalpler, yutkunamayan boğaz, varmamakta olan dilim... Hepsini sende yaşadım Berat! Senden nefret ediyorum! 2 yıl önce sana başlamıştı bu kalbimde sevgi. Şimdiyse nefret vardı sana karşı bu kalbimde.
"Sana ne Baran! Ha, sana ne! Daha okula bugün geldim. Neyi mi sahipleniyorsun sen ya?!" Diyerek bağırdım onun yüzüne karşı.
"Bir sus kızım ya! İyice çığırıyorsun!" Gülmemek için kendimi zor tuttum her ne kadar kızgın olsam da ona. Başarabildiğim söylenemezdi. Anında ağzımdan bir kahkaha koptu.
"Ne gülüyorsun? Aynaya baksan böyle gülebilecek misin acaba?" Sözü boğazında kaldı. Devam etmedi. Benim de kahkaham o cümleden sonra sönmüştü. Kendimi iyiden iyiye kötü hissetmeye başlamıştım.
Son ders olmalıydı. Bugünüm yeterince maceralı geçmişti. Okulun ilk gününden böyle olması ne bileyim garip geliyor bana.
Sınıfa doğru yürürken kolumdan tutulmamla önüme döndüm. Ne bu ya? Sürekli kolumdan çekiştiriliyorum.
"Kızım niye hiç pas vermiyorsun?" Diyen Ayça'ya tuhaf tuhaf baktım.
"Kime pas vermiyorum, sana mı?"
Bana alay edercesine baktı:
"Kızım sen harbiden malsın. Baran diyorum. Kocaman çete lideri olan çocuk senle ilgileniyor. Seni koruyor. Senin yaptığına bak. Diğer kızlar senin yerinde olmak için can atıyor."
Göz devirmemek elde değildi.
"O sürtükler beni ilgilendirmiyor." diye söyleniverdim.
Sürtüklerin okuluydu burası ve benim bu okulda ne işim vardı bilmiyordum.
Sınıfa doğru gidecekken koridorun diğer ucundan gelen Bora'yı görmemle şaşkınca oraya baktım çünkü gülerek buraya geliyordu.
"Selam kızlar, nabersiniz?" Cevap vermeyerek önüme doğru baktım. Fakat Ayça'nın ellerinin titrediğini fark etmiştim. Bir anda ne olmuştu ki. Allah Allah.
"Ne oluyor, Ayça iyi misin?"
"İyiyim ne oldu ki?"
"Bilmem. Ellerin filan titriyordu da."
Bora sınıfa girdiğinde biz de peşinden girmiştik. Tüm sınıf şaşkınca bakıyordu çünkü Bora ile aynı sınıfa, beraber girdik. Bora ile. Bora? Her neyse. Bana ne. Sanki kral ya. Herkes niye bu kadar şaşırıyor ki?
"Ders ne?" Diye soran Ayça'ya baktım ve üzgün şekilde "Tarih" dedim. Anında gülen yüzü düşmüştü.
Ne oluyor? Baran neredeydi acaba?
Yerime geçip oturduktan sonra çantamdan telefonumu çıkardım.
Gizli bir numaradan mesaj vardı. Hattâ mesajlar...
