Medya - Semih Işıldak
Oy vermeden geçmeyin ve bu bölüme yorum yapan herkesin kitabını okuyup oylayacağım söz.💜
1 Hafta Sonra
"Kamp için gerekli malzemeleri biliyorsunuzdur herhalde,"dedi Gürkan Hoca.
Sınıfça kampa gidecektik ve ben aşırı mutluydum. Hafızam henüz düzelmemişti ama.
Baran ve çetesindekiler -Selin hariç- kampa gelmek istemiyorlardı. Neymiş onlara uymazmış.
Ama Selin istiyordu. Bu yüzden gelmek zorundaydılar. Yarın kampa gidecektik. Aşırı heyecanlıyım çünkü acaba neler yaşayacaktım kampta?
Çadır falan buldum kendime babam sayesinde. Biz Sınıfça konulardan önde olduğumuz için kampta 3 gün kalacaktık. Keşke 5 olsaydı ya!
Okulda herkes fısır fısır bir şeyler konuşuyorlardı. Kamp hakkında tabi.
Ben, Esra ve Ayça kalacaktık bir çadırda.
Okul çıkında hâlâ bu konuyu konuşuyorduk. Esra da benim gibi çok heyecanlıydı fakat Ayça tedirgin gibiydi.
Merak edip sormadım. (???)
"Kızlar çok güzel olmalıyız tamam mı?"
Ayça ile ben Esraya bakıp kısaca göz devirdik.
Uzaklarda bir ormana gidecektik ve herhalde ormanda güzel olmaya gerek yoktu.
"Ormada mı güzel olacağız? Kafayı yemişsin sen Esra." Kahkahaya boğulduğumuzda Esra göz devirmeden edemedi.
"Neyse ne? Ben güzel olacağım. Sizden bana ne, hıh." diyip trip atmaya başladı ve bizi arkada bırakarak önden yürümeye başladı.
Arkaya baktığımda Baran ve çetesini görmemle kalbimin hızlandığını hissettim.
Baran ile küsmüştük 3 gün önce.
Neymiş, ben AVM'deyken beni 40 kez aramış ben açmamışım. Sessizdeyken nasıl diyip açayım Allah aşkına?!
Göz devirip önüme doğru yürümeye devam ettim.
Ayça ile vedalaşıp eve girdim. Çok yorgundum. Kapıda annem karşıladı.
"Hoşgeldin kızım içeri geç Zehra Hanım yemeğini hazırladı."
Oh yeah! Köfte kokusu alıyorum sankiii! Veee doğru tahmin!!
Mutfaktan mis gibi köfte kokusu geliyordu. İçime çektim Derince. Bu halimi gören Zehra teyze gülerek yanıma geldi ve elini saçlarımla gezdirip okşadı.
"Biliyor musun Zehra teyze yarın kampa gidiyoruz." Daha anneme bile bu durumdan bahsetmemişken, ilk Zehra teyzeye söylemiştim, haha!
"İyi, olsun kuzum. Senin için değişiklik olur, Nihal Hanım Emirhan Bey de sevinir bu duruma. Sen git annene söyle bende hazır edeyim tabakları." Gülümseyip başımla onayladım.
Aşağı indiğimde annem ve babam bir şeyler konuşuyordu. İsmimin geçtiğini duyunca dinlemeye -pardon kulak misafiri- olmaya başladım.
"Almina'nın hafızası yerine gelince okula gidemeyeceğini de hatırlar. Eğer unutmadıysan hafızasını kaybetmesinin nedeni de buydu bizdik. O yüzden şimdi de söylememiz gerekiyor."
Ben hiçbir şey anlamadım. Okuluma neden gidemiyormuşum ki? Okuyacaktım ben.
"Bilmiyorum Nihal. Hele bir hafızası düzeltsin. Bakarız bir çaresine."
