ဒီတပါတ္ ပိတ္ရက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ေတြ႔ရၿပီ ။
ေစာေစာေရာက္ႏွင့္ေနတတ္တဲ့သူက အဖြားေတြနဲ႔အတူ
စကားေျပာေနေလ့႐ွိၿပီး ရယ္ေမာေနတတ္၏ ။ ကြၽန္
ေတာ္ ေရာက္သြားေတာ့ သူက အရင္တပါတ္က ပ်က္
ကြက္မိတဲ့အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ေနေလသည္ ။
ေျပာျပခ်င္စမ္းသည္ ။ သူ ေတာင္းပန္ရတဲ့အထဲ ကြၽန္
ေတာ္ပါ ပါေနသည္လို႔ ။ သူ မလာခဲ့တဲ့အတြက္ ဝမ္း
နည္းၿပီး မ်က္ရည္က်တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့တာ ကြၽန္ေတာ္ပါ ။
"အဲ့ဒီေန႔ ကြၽန္ေတာ့္ေမေမရဲ႕ေမြးေန႔ျဖစ္ေနလို႔ "
သူကျပံဳးတယ္ ။ထင္းထင္း႐ွင္း႐ွင္း ထြက္လာတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္
က ကြၽန္ေတာ့္ရင္ကို တဒုန္းဒုန္း ခုန္ေစသည္ ။ မသိ
မသာ ခိုးၾကည့္မိသည္က သူ႔မ်က္လံုးေတြက အစ ၊
ေယာက်္ားဆန္ၿပီး ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္း
ေတြ ၊ လက္သည္းခြံေတြအထိ ။
" ဒါဆိုလဲ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အတူ သီခ်င္းဆိုျပပါဦး
ႏွစ္ေယာက္အတူဆိုတာကို မၾကားရတာ ၾကာၿပီ "
" မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အတူဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ လိုက္
ဖက္ညီသလဲ "
အဖြားတို႔ကို မ်က္လံုးေတြ ပိတ္က်သြားတဲ့အထိ ရယ္ျပ
လိုက္တဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းက သေဘာက်ျခင္းအျပည့္ႏွင့္ ။
သူနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ လိုက္ဖက္ညီတယ္လို႔ေျပာၾကရင္ ကြၽန္
ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ထိ အေပ်ာ္လြန္သလဲဆိုတာ ေျပာ
ေတာင္ မေျပာျပတတ္ေတာ့ဘူး ။ ဒါက ရင္ခုန္ဖို႔လဲ
ေကာင္းတယ္ ဆိုတာ သူ မသိဘူးလား ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အတူ သီခ်င္းတြဲဆိုၾကသည္။
ဂစ္တာႀကိဳးေတြကို ထိခတ္ေနတဲ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြ
ကိုသာ လိုက္ေငးေမာၾကည့္ေနမိၿပီး မဖံုးဖိႏိုင္တဲ့ အျပံဳး
ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ႏူတ္ခမ္းထက္မွာ ခိုတြဲေနေလသည္။
ကြၽန္ေတာ္က သူနဲ႔ပတ္သက္ရင္ နည္းနည္းေလးေတာ့
ကံေကာင္းပါတယ္ ။
သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ လူကြဲသြားၿပီးေနာက္ မေတြ႔ျဖစ္ေတာ့
ဘူး ။ ကြၽန္ေတာ္က အဖြားေတြ ရယ္ေအာင္ ဟာသေတြ
ေျပာၿပီး ရယ္စရာေလးေတြ လုပ္ျပေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ
က ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ကြၽန္ေတာ္ မသိဘူး ။ သူနဲ႔ေတြ႔
ရင္ ထီးကို ေသခ်ာေပါက္ ျပန္ေပးရမည္ ။ သူကေရာ
ထီးအသစ္တေခ်ာင္း ထပ္ဝယ္လိုက္ၿပီလား မသိဘူး။
