ဘတ္ဟြၽန္းရဲ႕ စာၾကည့္စားပြဲေလးေပၚမွာ သပ္သပ္ရပ္
ရပ္ေခါက္ၿပီး တင္ထားတဲ့ ေခါက္ထီးအနက္ေရာင္
ေလး ႐ွိေနတယ္ ။ ေခါက္ထီးေလးကို ဘတ္ဟြၽန္းက
တယုတယကိုင္ၿပီး ႏူတ္ခမ္းစြန္းေလးေတြ ေကြးၫႊတ္
တဲ့အထိ ျပံဳးကာ ၾကည့္ေလ့႐ွိတယ္ ။ အရင္ပိတ္ရက္
တုန္းက ကားေပၚမွာ သူေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ ထီးေလးကို ယူ
လာခဲ့ၿပီး ေရစစ္ၿပီး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေခါက္ထားလိုက္
တယ္ ။ ေနာက္ပိတ္ရက္ သူ နဲ႔ ေတြ႔ရင္ ဒီထီးကေလး
ကို ျပန္ေပးၿပီး စကားတခြန္းေလာက္ေတာ့ ေျပာျဖစ္
ေအာင္ ေျပာရမည္ ။
စာၾကည့္စားပြဲေလးမွာ မီးအိမ္ကေလးဖြင့္ၿပီး စာၾကည့္
ေနေပမဲ့ မ်က္လံုးေတြကဒီထီးကေလးဆီေရာက္ေရာက္
သြားၿပီး အေၾကာင္းမဲ့ ျပံဳးတတ္၏ ။ သူ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ အရာ
ေလးတခုခု ကိုယ့္လက္ထဲ ေရာက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိ
က ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ။ ဒီထီးက
ေလးရဲ႕ လက္ကိုင္ကို သူ႔လက္နဲ႔ ထိေတြ႔ကိုင္တြယ္ဖူး
တယ္ဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြက ထီး
ေလး၏ လက္ကိုင္ကို ထိေတြ႔သြားမိသည္ ။
ေနာက္ရက္က်ရင္ေတာ့ မင္းကို ပိုင္႐ွင္ဆီ ျပန္ပို႔ေပးမွာ
ပါ ။ ဒီရက္ပိုင္း ငါ့ဆီမွာ ႐ွိေနတဲ့အေတာအတြင္း မင္းရဲ႕
ပိုင္႐ွင္ကေတာ့ မင္းကို ေပ်ာက္လို႔လိုက္႐ွာေနလိမ့္ မ
လား ။ မင္းကို သူက လြယ္အိတ္ေလးထဲမွာ အျမဲ ထား
သလား ?
ီထီးေလးကို ဖြင့္လ်က္သား စာမ်က္ႏွာျဖဴျဖဴေလးေပၚ
ကို တင္ထားလ္ုိက္ၿပီး ဖုန္းကင္မရာနဲ႔ ပံုေလးတပံု ႐ိုက္
ယူလိုက္တယ္ ။
အခန္းေထာင့္နားမွာ အေျခာက္ခံထားတဲ့ ေနာက္ထပ္
ထီးအနက္ေလးတေခ်ာင္း ႐ွိေနခဲ့ေသးတယ္ ။ မနက္
ျဖန္ ေက်ာင္းေရာက္ရင္ ဆရာမယူရာဆီသြားၿပီး ဒီထီး
ေလးကိုလဲ ဘတ္ဟြၽန္း သြားျပန္ေပးရဦးမွာ ။ ေနာက္
ရက္ေတြမွာ ေသခ်ာေပါက္ ထီးတေခ်ာင္းေတာ့ ဘယ္
သြားသြား လြယ္အိတ္ထဲထည့္ေဆာင္ထားသင့္ၿပီ ။ စာ
ၾကည့္စားပြဲေလးမွာ ထိုင္ၿပီး စာၾကည့္လိုက္၊ ပ်င္းလာရင္
လိုင္းဖြင့္ၿပီး သူ႔အေကာင့္ေလးထဲဝင္ သူ share
ထားတဲ့ သီခ်င္းေလးေတြ နားေထာင္ျဖစ္တယ္ ။
