လက္တဖက္မွာ ပတ္တီးျဖဴျဖဴက ေနရာယူလာတာ
ေတာင္ စိတ္ပူေပးတဲ့ အဲ့ဒီအၾကည့္ေလးေတြေၾကာင့္
ပတ္ခ်န္းေယာလ္က အ႐ူးလိုျပံဳးေပ်ာ္သည္ ။ ဘတ္ဟြၽန္း
နီ အနားမွာ ႐ွိေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ နာမွန္းမသိေပမဲ့ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေရထိတာနဲ႔ တအား
အား ထေအာ္သံက တခန္းလံုးအျပည့္ အသံေတြက
ဖံုးလႊမ္းသြားေတာ့သည္ ။ ညာဘက္ လက္ဖဝါးေပၚ
ကန္႔လန္႔ျဖတ္႐ွကြဲဒဏ္ရာက ေတာ္ေတာ္ေလး နက္ၿပီး
ဒဏ္ရာႀကီးသည္ ။ မေတာ္တဆ ျပန္ထိခိုက္မိသြား
တာေၾကာင့္ ေသြးေတြက ပတ္တီးျဖဴျဖဴေပၚ စိမ့္ထြက္
ေနသည္ ။
ပတ္တီးကို ျဖစ္သလိုျပန္စီးလိုက္ၿပီး မအိပ္ခင္ အခ်ိန္
မွာေတာ့ သူက ဘတ္ဟြၽန္းဆီ ဖုန္းေခၚဖို႔ မေမ့ေလ်ာ့ခဲ့
ဘူး ။ အသံေလးၾကားမိရင္း အိမ္မက္ေတြလွသည္ ။
ကိုယ့္ကိုျမင္တိုင္း ကေလးလိုျပံဳးရယ္ျပတတ္တဲ့ ဘတ္
ဟြၽန္းနီကို အိမ္မက္ထဲမွာ အျမဲတမ္းေတြ႔ရတတ္သည္။
ဖုန္းနံပါတ္ကို ႏွိပ္လိုက္ၿပီး တဖက္က ထြက္ေပၚလာမဲ့
အသံကို စိတ္လႈပ္႐ွားစြာနဲ႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနလိုက္သည္။
ဒီအတိုင္းေရာက္တိုင္း ျမည္လာတတ္တဲ့ ဖုန္းသံကို
ဘတ္ဟြၽန္းနီ အလြတ္ရေနပါၿပီ ။ ေစာင့္ဆိုင္းေနတာကို
မသိသာေစေအာင္ ဖုန္းျမည္သံ နည္းနည္းေလးၾကာမွ
ဖုန္းေလးကို ေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္ ။ တဖက္က
" ဘတ္ဟြၽန္းနီ " ဆိုတဲ့ သူ႔ေခၚသံကို အရမ္းသေဘာ
က်သည္ ။ အိပ္ယာေပၚ လွဲခ်လိုက္ၿပီး သူနဲ႔ အခ်ိန္ၾကာ
ၾကာ စကားေတြေျပာၾကဖို႔ အားယူလိုက္ေတာ့သည္ ။
" ဘာလုပ္ေနလဲ "
စကားမ႐ွိ စကားစ႐ွာေနတဲ့ သူ႔ေၾကာင့္ ဘတ္ဟြၽန္း တ
ေယာက္ ႀကိတ္ရယ္လိုက္ေပမဲ့ ရယ္သံမထြက္ေအာင္
ႏူတ္ခမ္းေတြကို ဖိႀကိတ္ကာ ျပန္ထိန္းလိုက္ရေသး
တယ္ ။
" ဖုန္းေျပာေနတယ္ေလ အခု ခ်န္းေယာလ္နဲ႔ "
ဒီလိုျပန္ေျပာေတာ့ တဖက္ကသူ႔ဆီက ရယ္သံထြက္လာ
ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ပါ လိုက္ရယ္မိတယ္ ။ တိတ္ဆိတ္ေန
တဲ့ အခန္းထဲ ကြၽန္ေတာ့္ရယ္သံက ဖံုးလႊမ္းေနတယ္ ။
