Pociąg się wykoleił, a ja wpadłam do Twojego serca II Bartek Filipiak

Podróż szenasta

Podrywałaś się notorycznie z parkietu, podskakując w rytm jednej z ulubionych piosenek. Blondynka wymieniła z tobą porozumiewawcze spojrzenie i oplotła twój nadgarstek smukłymi palcami, pociągając cię w kierunku większej wolnej przestrzeni. Kołysałaś biodrami na boki, wprawiając w ruch wahadłowy ciemne pukle opadające ci swobodnie na plecy. Przymknęłaś powieki i dałaś się na wskroś przeszyć tej ubóstwianej przez ciebie atmosferze. Błogość otuliła twoje drobne ciało, a wszelkie zmartwienia, a nawet powód dla jakiego tu przybyłaś rozpłynęły się w powietrzu, w którym wyczuwalna była woń nikotyny, co teraz nawet w najmniejszym stopniu ci nie przeszkadzało. Choć nie cierpiałaś papierosów i gorszego rodzaju świństw. Twoje ciało odnajdywało doskonałe dopasowanie do utworów jakie rozbrzmiewały po lokalu za pomocą potężnego systemu nagłośnienia, a głowa odpoczywała od codziennych zmartwień. W końcu jednak musiałaś zaprzestać szaleństw na parkiecie, bowiem twoje gardło wyschło na wiór. Powędrowałaś w kierunku baru, posyłając barmanowi wdzięczny uśmiech, gdy postawił przed tobą dwie kolorowe, wysokie szklanki i zameldowałaś się w loży jaką wynajęłaś z Klaudią. Zazwyczaj siadaliście w niej w czwórkę, wraz z chłopakami, ale tym razem miałaś serdecznie dość zarówno Filipiaka jak i Halaby, więc namówiłaś Olszewską, aby potowarzyszyła ci dzisiejszego wieczoru.

-Słońce, co cię trapi?-wypowiedziała z wyraźną troską na twarzy twoja jasnowłosa.

-Filipiak mnie dziś wkurzył, ale nie gadajmy teraz o tym.-machnęłaś lekceważąco dłonią.

Dziewczyna skinęła jedynie głową, akceptując twoją prośbę i spojrzała na ciebie z ciepłym uśmiechem. Przewróciłaś jedynie oczami, zapewniając ją, że porozmawiacie o tym nieco później i przyssałaś się do drinka, którego sączyłaś za pomocą słomki. Po pochłonięciu alkoholu lawirowałaś pomiędzy ludźmi, zmierzając do przystojnego bruneta, który przyćmił twoją uwagę chwilę temu. Zarzuciłaś mu dłonie na szyję i wzniosłaś znacznie kąciki ust, gdy jego dłonie wylądowały na twoich biodrach. Bujaliście się w rytm muzyki, nie przerywając kontaktu wzrokowego. Alkohol przejął nad tobą kontrolę, krążąc w twoim krwiobiegu. Wdałaś się z mężczyzną w niewinny flirt, aby po chwili już znajdować się w ramionach innego osobnika płci przeciwnej. Czułaś na sobie wzrok Klaudii, która zapewne przewracała jedynie oczami nad twoim zachowaniem, ale nie miała pojęcia czym było ono spowodowane. Zostałaś zraniona, Malwino. Od bardzo dawna znowu poczułaś ból i takie były tego skutki. Uciekłaś w ukojenie jakim były dla ciebie tańce, głośna muzyka i igraszki z mężczyznami.

***

Przyglądałeś się brunetce, która przytrzasnęła za sobą drzwi ciemnej Toyoty należącej do Klaudii. Pomachała jej z szerokim uśmiechem na odchodne, a ty postanowiłeś poderwać się z miejsca. W momencie, gdy sięgnęła po klamkę do klatki schodowej swojego bloku zatrzymałeś dłonią ich otwarcie i spojrzałeś w jej zaskoczone, czekoladowe tęczówki. Nie rozumiałeś czego po sytuacji jaką została w twoim mieszkaniu nagle zaprzestała odbierać twoje telefony, nie odpowiadać na SMS'y i nie wyrażała chęci spotkania. Przecież nie uczyniłeś nic złego. Ada wówczas wpadła do ciebie na kawę, którą uznałeś za rewanż w związku z sytuacją w galerii i spędziła z tobą czas na rozmowie, pozwalając się tobie nieco poznać. Malwina zachowywała się natomiast jakbyś zrobił coś wobec niej nie fair. Choć przecież tak nie było. Zniecierpliwiony i potwornie zirytowany jej zachowaniem postanowiłeś to w końcu wyjaśnić.

-O co ci chodzi?- warknąłeś, zbliżając swoją twarz do jej.

-O nic.-mruknęła, zaczepiając niesforny kosmyk za ucho.

-Malwina, do chuja! Przecież widzę, że mnie unikasz! Nie udawaj, że nic się nie dzieje! –wybuchłeś, żywo gestykulując dłońmi.-Dlaczego wtedy tak nagle wyszłaś?- nawiązałeś do pamiętnej sytuacji w twoim mieszkaniu.

-Po prostu. Nie chciałam wam przeszkadzać i tak się często widujemy.-wzruszyła ramionami, unikając twojego wzroku.

-Powiedz prawdę.-spojrzałeś na nią błagalnie.

-Mówiłeś, że nikogo nie masz, a przespałeś się ze mną! Ty kłamliwy gnoju! Dobrze się bawiłeś?!-wrzeszczała na całe gardło, gromiąc cię wzrokiem.

-Ale ja nikogo nie mam. Malwina...

-Nie wierzę! Raz wbiłam z niezapowiedzianą wizytą i od razu was nakryłam! Jesteś chory! Nie spodziewałam się czegoś takiego po tobie, ale cóż cicha woda brzegi rwie...

Z rozwartymi ustami wpatrywałeś się w jej znikająca za drzwiami sylwetkę. Nie docierało do ciebie to co właśnie miało miejsce. Jak Pawłowska mogła pomyśleć, że Ada to twoja dziewczyna? Jak mogła uważać, że potajemnie się z nią spotykasz i nie chcesz by się dowiedziała? W twojej głowie nastała istna plątanina myśli. Kobieta, którą kochałeś właśnie zarzuciła ci, ze ją wykorzystałeś i darzyłeś uczuciem inną. Prychnąłeś pod nosem na ta niedorzeczność, uderzając czubkiem buta w pobliski kamień. Najbardziej jednak żałowałeś, że nie mogłeś jej przekazać prawdy, wyprowadzić z błędu, bo nie chciała cię słuchać. Natomiast wysłanie do niej Halaby czy Klaudii potraktowałaby zapewne jako zmowę. Westchnąłeś głośno, przeczesując palcami jasne włosy. Zaciągnąłeś się mroźnym powietrzem i powolnym krokiem ruszyłeś w kierunku centrum miasta. Musiałeś oczyścić głowę z nadmiaru myśli, ochłonąć i pomyśleć jak odbudować jej zaufanie, choć niesłusznie je utraciłeś na podstawie jej pomówień. Czegoś takiego w życiu byś się nie spodziewał po Malwinie Pawłowskiej, choć była osobą tajemniczą, spontaniczną i nieodgadnioną, lecz czegoś takiego w stanie przewidzieć nie byłeś. Bolało cię to jak zostałeś potraktowany. Cierpiałeś przez jej niewiarę względem siebie, a przecież się przyjaźniliście. Była ci niezmiernie bliska, a ty jej. Czułeś to, wiedziałeś to i tego doświadczałeś. Mimo to nie potrafiła uznać twoich tłumaczeń za prawdziwe. Nigdy byś jej nie skrzywdził. Brunetka była czymś ponad wszystko. Wznosiła cię nad ziemię, uszczęśliwiała jak nic innego i sprowadzała na ciebie arytmie serca.

~

Hello! ^^

Ja bez spóźnienia to nie ja ostatnio :P No, ale przybywam z nieco krótką częścią, ale za to się chyba dzieje :D Spodziewał się ktoś takich akcji po Malwie? Biedny Bartek nie słusznie oskarżony :/ Na kolejnych historiach widzimy się niebawem ;*