ေသြး/သွေး

အခန်း(၈)/အခန္း(၈)

Zawgyi

    
                ဘဝမွာ အေပ်ာ္႐ႊင္ဆုံး၊ ရင္အခုန္ရဆုံးေန႕ကိုျပပါဆိုလွ်င္ ေသြးသစ္ထင္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဒီေန႕ကိုပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးလက္ညွိုးထိုးျပမိမည္ထင္သည္။

             ကိုယ္ျမတ္နိုးရသည့္ အဝတ္အစားေတြကို ဒီေန႕လိုမ်ိဳးေပၚေပၚထင္ထင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဝတ္ခြင့္ရလိမ့္မည္ဟု ဘယ္တုန္းကမွအိပ္မက္ေတာင္မမက္ဖူးခဲ့။သူ႕ရဲ႕အိပ္မက္ေတြကို နားလည္ၿပီးအေကာင္အထည္ေဖာ္ခြင့္ရေအာင္ႀကိဳးစားေပးခဲ့သည့္ ဇြဲရန္ကိုလည္း ေက်းဇူးအထပ္ထပ္တင္မိသည္။

              ပြဲအတြက္ သူ႕ကိုယ္စား စာရင္းသြင္းေပးၿပီး သူ႕အတြက္ အားႀကိဳးမာန္တက္ကူညီေပးခဲ့သည့္ ဇြဲရန္ေၾကာင့္သာမဟုတ္လွ်င္ သူဒီေန႕လိုမ်ိဳးေပ်ာ္႐ႊင္မႈကိုစားသုံးနိုင္မည္မထင္။ဒီေန႕လို အခြင့္အေရးမ်ိဳးလည္း ရနိုင္မည္မဟုတ္။

                ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး ရွက္႐ြံ႕စရာတစ္ခုလို စိုးထိတ္ေနခဲ့ရသည့္ သူ႕ရဲ႕ဝါသနာက ဒီေန႕မွာေတာ့ စင္ေအာက္ကလက္ခုပ္သံေတြၾကားတြင္ ဝင့္ထည္နိုင္ခဲ့သည္။သူ႕ရဲ႕ပုံစံကိုၾကည့္ကာ ခ်ီးက်ဴးေနၾကသည့္ ဆရာမေတြ၊သူငယ္ခ်င္းေတြကို ၾကည့္ၿပီးသူမ်က္ရည္က်မတတ္ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ရသည္။သူ႕ရဲ႕ ဗီဇတြင္းက ျဖစ္တည္မႈကို ထိုလူေတြနား‌လည္ေပးနိုင္ဖို႔ မေသခ်ာေပမယ့္ သူ႕အတြက္ေတာ့ ဒီေလာက္ေလးႏွင့္တင္ ေက်နပ္ေနနိုင္ပါၿပီ။

            ဒီေန႕ Welcome ရဲ႕အေတြ႕အႀကဳံေတြကိုျပန္လည္ေတြးမိေနသည့္ ေသြးသစ္ထင္၏ႏႈတ္ခမ္းတြဲတြဲေလးထက္တြင္ အၿပဳံးေလးတစ္ပြင့္ကျဖစ္တည္ေနေပသည္။ထိုင္ေနသည့္ ျပတင္းတံခါးနားသို႔ တိုးေဝွ႕ေနသည့္ ေလႏုေအးေလးက နဖူးစပ္နားတြင္ဝဲေနသည့္ ႏူးညံ့သည့္ဆံႏြယ္စေတြကို ကလူက်ီစယ္ေနဟန္။

            အျဖဴေရာင္ႏွင့္ မီးခိုးေရာင္တို႔ေရာေနသည့္ တိမ္စိုင္ေတြအုပ္မိုးထားသည္ေၾကာင့္ အေရာင္လင္းသည့္  သူရိန္ေနမင္းကို မျမင္နိုင္ေပမယ့္ ထိုေနမင္းငယ္က အေနာက္အရပ္သို႔ ခရီးႏွင္ေနၿပီဆိုတာေတာ့ေသခ်ာသည္။အခုပဲ ညေနငါးနားရီထိုးေတာ့မည္မဟုတ္ပါလား။