အခန်း(၁၆)/အခန္း(၁၆)

1.3K 101 3
                                    

Zawgyi

            "ေက်ာင္းကဘာလို႔ထြက္ခ်င္ရတာလဲေသြး"

          ေမေမ့ဆီကခြင့္ျပဳခ်က္ရေအာင္မနည္းႀကိဳးစားထားရေပမယ့္ ယခုေရွ႕တြင္မ်က္ႏွာသုန္မႈန္ေနသည့္လူထံက ခြင့္ျပဳခ်က္ရေအာင္ေျပာရဦးမည္ဟုသူမထင္ထားမိခဲ့။ဒီဆုံးျဖတ္ခ်ဖိဳ႕အတြက္ကိုသူ႕မွာမနည္းအားတင္းထားခဲ့ရတာ။

          ေဖေဖဆုံးၿပီးကတည္းကတစတစယိုယြင္းေနသည့္ အိမ္၏စီးပြားေရးအေျခအေနေၾကာင့္ သူအိမ္ေပၚမွာအခန႔္သားထိုင္ေနဖို႔ရာအတြက္ ေနာက္ေက်ာမလုံပါ။ၿပီးေတာ့ ခုရက္ပိုင္းအတြင္းအနည္းငယ္ျပန္ေဖာက္လာသည့္ ေမေမ့ရဲ႕ေရာဂါအတြက္လည္း သူ႕တြင္အလုပ္တစ္ခုရွိဖို႔ မျဖစ္မေနလိုေနသည္။

       "အခုပဲ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ေရာက္ေနၿပီေလ၊ဒီတစ္ႏွစ္ေလးသည္းခံၿပီးေနလိုက္ရင္ ေနာက္ပိုင္းဘြဲ႕ရေတာ့အလုပ္ရွာရတာပိုလြယ္တာေပါ့"

          သူ႕ပခုံးႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာ ကေလးတစ္ေယာက္လိုေခ်ာ့ျမဴေနသည့္ ကိုဘုန္းေၾကာင့္သူသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကိုခိုးရွိုက္မိသည္။ဘြဲ႕ရရင္ အလုပ္ရွာရလြယ္မယ္တဲ့။ဒီေန႕ေခတ္လိုဘြဲ႕ရအလုပ္လက္မဲ့ေတြေပါေနသည့္အခ်ိန္မွာ သူရလာမည့္ဘြဲ႕လက္မွတ္စကၠဴတစ္ခုကေရာ အဲ့ေလာက္အသုံးဝင္မတဲ့လား။သူ႕အရင္ဘြဲ႕ရထားသည့္ ကိုဘုန္းေတာင္အခုခ်ိန္ထိ အလုပ္မယ္မယ္ရရရွိေသးတာမဟုတ္။

       "ေက်ာင္းက ဆက္တက္မွာပါ၊Day နဲ႕ Distance ပဲကြာသြားမွာ၊ဘြဲ႕ရလည္း ဒီဘြဲ႕ပဲကို၊ဘာမွလည္းသိပ္မကြာတာမလို႔ ဒီတိုင္းေက်ာင္းတက္ေနမယ့္အစား အလုပ္ေလးလုပ္ရင္ပိုေကာင္းမလားလို႔ပါ"

         အလုပ္လုပ္မည္ဆိုသည့္ စကားကိုၾကားသည္ႏွင့္ နဂိုကမႈန္မွိုင္းေနသည့္ ကိုဘုန္း၏မ်က္ႏွာကပို၍အေျခအေနဆိုးသြားသည္။တစ္ခုႏွင့္တစ္ခုထိစပ္လုနီးပါးျဖစ္ေနသည့္ ကိုေသြး၏မ်က္ခုံးတန္းနက္နက္ေလးေတြက အလိုမက်မႈကိုအတိုင္းသားေဖာ္ျပေနသည္။

        "'အလုပ္ကဘာလို႔လုပ္မွာလဲေသြး၊ေငြလိုလို႔လား"

        လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားသည့္အားကိုပိုမိုထည့္ကာ သူ႕မ်က္ႏွာကိုအနီးကပ္စူးစမ္းရွာေဖြေနသည့္ ကိုဘုန္း၏အၾကည့္ေတြကို သူမသိမသာေရွာင္ဖယ္လိုက္မိသည္။

ေသြး/သွေးWhere stories live. Discover now