Zawgyi
ကိုယ္တိုင္ကအနံ႕ခံအာ႐ုံေကာင္းလြန္းေနလို႔လားမသိေပမယ့္ ႏွာေခါင္းတြင္းသို႔ တိုးဝင္ေနသည့္ ေဆး႐ုံနံ႕ကို အရွင္းအလင္းခံစားမိေနသည္။သူေရာက္ရွိေနသည္က သီးသန႔္ယူထားသည့္အခန္းမဟုတ္သည္မို႔ ေဘးကုတင္ေတြဆီမွ စကားသံဆူဆူေတြကလည္း နားထဲသို႔အလုအယက္တိုးဝင္ေနၾကသည္။
သူ႕ေရွ႕တြင္ရွိေနသည့္ လူနာကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ေနသည့္လူက ေခါင္းတြင္ေရာ၊တံေတာင္ဆစ္နားတြင္မွာပါ အျဖဴေရာင္ပတ္တီးပါးပါးေလးေတြျဖင့္။ထိုသူကိုၾကည့္ေနသည့္ သူ႕မ်က္လုံးေတြက စိုမေယာင္ျဖစ္လာေပမယ့္ ထိုသူကေတာ့ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးပင္။ဒဏ္ရာဗရပြႏွင့္ေဆး႐ုံေရာက္ေနသည္က သူလား၊ထိုလူလားမသဲကြဲ။
"ဘာလို႔ငိုေနတာလဲေသြးရ၊ဒဏ္ရာရေနတာက ကိုယ္ပါ။"
ရယ္သံစြက္ကာေျပာလာသၫ့္ထိုလူကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ေတာ့ ပခံုးတြန႔္ျပသည္။အဓိပၸါယ္က သူ႔တြင္အျပစ္ကင္းပါတယ္ေပါ့။
"အင္းေလ၊ဒဏ္ရာရေနတဲ့လူက တစ္ခ်က္ကေလးမွ မ်က္ႏွာမပ်က္ေတာ့ ဒီကမေနနိုင္တဲ့လူကပဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရတာေပါ့၊တကယ္ပါပဲ...ကားေရွ႕မ်ားဝင္ၿပီးအတိုက္ခံရတယ္လို႔၊ သူ႕ကိုယ္သူသံမဏိလူသားမ်ားထင္ေနလားမသိဘူး"
ေျပာေနရင္းျဖင့္ေဒါသကထြက္လာသည္မို႔ ကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ေနသည့္ ကိုဘုန္းကိုသာမ်က္ေစာင္းထိုးေနမိသည္။ခုခ်ိန္သူလုပ္နိုင္တာကလည္း ထိုတစ္ခုပဲရွိသည္မဟုတ္ပါလား။
"ဟား..ဟား။ေသြးရာ...ခုခ်ိန္ထိ ကိုယ့္ကို အျပစ္တင္ေနတုန္းလား။အဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္သာဝင္မကယ္ရင္ ခုခ်ိန္ေဆး႐ုံကုတင္ေပၚမွာ ေရာက္ေနမွာက ကိုယ္မဟုတ္ဘဲေသြးျဖစ္ေနမွာဗ်"
ကိုဘုန္း၏စကားေၾကာင့္ သူ႕မွာေျပာစရာစကားတို႔မဲ့သြားရသည္။ကိုဘုန္းေျပာသည္ကလည္းအမွန္ပင္။ဒီေန႕ ေသခ်ာမၾကည့္ဘဲလမ္းကူးမိသည့္ သူ႕ရဲ႕ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္ ကားတိုက္မိမလိုထိျဖစ္ခဲ့သည္။သူ႕ေဘးတြင္ရွိေနသည့္ကိုဘုန္းေၾကာင့္သာ ေဆး႐ုံကုတင္ေပၚသို႔သူေရာက္မေနရျခင္းျဖစ္သည္။
BINABASA MO ANG
ေသြး/သွေး
Romance-ဆုေတာင္းေတြသာအမွန္ျပည့္မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးနားအၾကင္သူ႐ွိေနေစဖို႔ကို အပူကပ္မိမွာအမွန္ပဲ။ -ဆုတောင်းတွေသာအမှန်ပြည့်မယ်ဆိုရင် ကျွန်တော့်ဘေးနားအကြင်သူရှိနေစေဖို့ကို အပူကပ်မိမှာအမှန်ပဲ။ >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> -မိန်းကလေးအဝတ်အစားတွေကိ...
