ေသြး/သွေး

အခန်း(၂၅)/အခန္း(၂၅)

Zawgyi

        အိပ္ယာထက္တြင္လဲေလ်ာင္းေနသည့္ဥႆုံ၏အသက္ရႈသံျပင္းျပင္းက သူတို႔ႏွစ္ဦးသာရွိသည့္အခန္းထဲတြင္ ပုံမွန္ထက္က်ယ္ေလာင္စြာၾကားေနရသည္။နိမ့္တုံျမင့္တုံျဖစ္ေနသည့္ရင္ဘတ္ေလးႏွင့္ ပါးစပ္ေလးဟကာအသက္ရႈေနသည့္ထိုေကာင္ေလးကို သူလုပ္ေပးနိုင္တာဘာမွမရွိ။အဝတ္ေလးတစ္ခုႏွင့္ စို႔တက္လာသည့္ေခြၽးစေတြကိုသုတ္ေပးေန႐ုံ၊ေခ်ာင္းအဆက္မျပတ္ဆိုးေနသည့္ ထိုေကာင္ေလး၏ရင္ဘတ္ကိုခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္ေပးေန႐ုံသာ။

       အခ်ိန္ခဏၾကာမွ ေျဖးေျဖးခ်င္းပြင့္လာသည့္ထိုေကာင္ေလး၏မ်က္လုံးေတြက အရင္အခ်ိန္ေတြကထက္ သိသိသာသာကိုအေရာင္ေဖ်ာ့ေနေလသည္။ေမာပန္းေနသည့္ထိုေကာင္ေလး၏ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ပုံစံေလးက ေသြးသစ္ထင္ရင္ကိုဓားနဲ႕အမႊန္းခံေနရသလို နာက်င္ေစသည္။

      "သက္သာလား"

      ျဖည္းျဖည္းေလးေခါင္းညိတ္ျပလာသည့္ ဥႆုံ၏ပုံစံကို ေသြးသစ္ထင္တစ္ေယာက္အားမလိုအားမရျဖစ္ေနရသည္။အၿမဲတမ္းတက္ႂကြေနတတ္သည့္ဥႆုံကို အခုလိုအားေလ်ာ့ခ်ိနဲ႕သြားေစသည္အထိ ခံစားေနရသည့္ေဝဒနာကျပင္းထန္လြန္းလွသည္။

      ထိုကဲ့သို႔အျဖစ္မ်ိဳးကို တစ္ေန႕ေန႕တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားခဲ့ေပမယ့္ ယခုဥႆုံ၏ပုံစံကိုမ်က္ျမင္ႀကဳံေတြ႕ရခ်ိန္တြင္သူ႕စိတ္ေတြက ထင္သေလာက္ႀကံ့ခိုင္မေနခဲ့။ေလာကႀကီး၏အေၾကာင္းကို အကုန္အစင္ေတာင္မသိေသးရွာသည့္ ဒီငယ္႐ြယ္လြန္းသည့္ေကာင္ေလးအတြက္ ကံၾကမၼာကရက္လြန္းသည္ဟုပဲေျပာရမလား။ဒီလိုေရာဂါမ်ိဳးကို ခံစားနိုင္ဖို႔ရာအတြက္ ဥႆုံကအရမ္းကိုငယ္လြန္းေသးသည္။

        "ကြၽန္ေတာ့္အိတ္ထဲမွာ ေဆးရွိတယ္။"

       တစ္လုံးခ်င္းခပ္ျဖည္းျဖည္းေျပာလာသည့္ ဥႆုံ၏အသံကတိုးလ်ေနတုန္းပင္။သူ ဥႆုံေသာက္ေသာက္ေနတတ္သည့္ထိုေဆးေတြႏွင့္ပက္သက္ၿပီးအၿမဲသိခ်င္ေနတာပင္။ေဆး႐ုံ၊ေဆးခန္းကို လုံးဝမသြားသည့္ဥႆုံက ထိုေဆးေတြကိုဘယ္ေနရာမွရသလဲ။ထိုေဆးေတြကသူ႕ေရာဂါအတြက္ေရာ သင့္ေတာ္ပါ့မလား။