အခန်း(၂၂)/အခန္း(၂၂)

1.3K 85 9
                                    

Zawgyi

          အိမ္ေရွ႕သို႔ထိုးရပ္လာသည့္အနက္ေရာင္ကားေလးကိုၾကည့္ၿပီး ေသြးသစ္ထင္မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိသည္။ဒီကားကို သူတစ္ခါမွ်မျမင္ဖူး။ကိုဘုန္း၏ကား မဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာသည္။

         ျပတင္းေပါက္နားမွမသိမသာ ကားကိုစူးစမ္းေနစဥ္ပင္ ကားထဲမွထြက္လာသည့္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ေသြးသစ္ထင္၏မ်က္လုံးမ်ားျပဴးက်ယ္သြားရသည္။

       "ဥႆုံ"

        ကားထဲမွ ခပ္ေျမာက္ေျမာက္ပုံစံျဖင့္ထြက္လာသည့္ ဥႆုံက အရင္အခ်ိန္ေတြကလိုပင္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအက်ပ္ႏွင့္ နားဆြဲႏွင့္။တစ္ခုပိုၿပီးထူးျခားလာသည္က သူ႕ရဲ႕ဂုပ္ေထာက္ေနသည့္ဆံပင္ေတြကို အေနာက္ဘက္သို႔စုၿပီးစည္းထားျခင္းပင္။

        ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနသည့္ အကၤ်ီဒီဇိုင္းႏွင့္ ဆံပင္အရွည္ေတြေၾကာင့္ ဥႆုံ၏ပုံစံက ဂြၽတ္ဆတ္ဆတ္စရိုက္ရွိသည့္ လူမိုက္ေပါက္စေလးသဖြယ္။ထိုသို႔ အျမင္ရႈပ္လွသည့္ ဥႆုံ၏ဟန္ပန္ေတြအကုန္လုံးက သူ႕ကိုႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ၿပဳံးျပလာသည့္အခါမွာေတာ့ အကုန္တိုးလွ်ိုးေပ်ာက္ကြယ္သြားရွာေလသည္။

        သြားစြယ္ေလးေတြပါသည့္ သြားတန္းေဖြးေဖြးႏွင့္ ပိတ္က်သြားသည့္ မ်က္လုံးေလးေတြထံမွာပင္ ရိုးသားျဖဴစင္မႈအရိပ္အေယာင္ေတြကကိန္းဝပ္ေနျပန္သည္။ဥႆုံ၏စရိုက္အမွန္က တကယ္ကိုခန႔္မွန္းရခက္ေလသည္။

      "ေတာ္ေသးတာေပါ့ ကိုေသြးအိမ္မွာရွိလို႔၊ကြၽန္ေတာ္က ကိုေသြးကိုလိုက္ပို႔ခ်င္လို႔ အမွီထြက္လာတာ"

         ဥႆုံ၏စကားေၾကာင့္ သူမ်က္ခုံးပင့္လိုက္မိသည္။ခါတိုင္းရက္ေတြက ဥႆုံကသူ႕ကို မွတ္တိုင္တြင္ေစာင့္ကာ အလုပ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးေနက်ပင္။အခုမွသာ အိမ္အထိလိုက္လာျခင္း။

        ကားထံသို႔ၾကည့္ေနသည့္ သူ႕အၾကည့္ေတြကို နားလည္သေဘာေပါက္သြားသည့္ ဥႆုံက တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္သည္။

       "ကြၽန္ေတာ့္ကားပါ ကိုေသြးရ၊မေန႕ကမွဝယ္ထားတာ"

        သူ႕ကားအေၾကာင္းကိုေျပာေနသည့္ ဥႆုံ၏စကားသံေတြက ေပ်ာ္႐ႊင္ဝင့္ႂကြားမႈအနည္းငယ္ပါေနေလသည္။

ေသြး/သွေးWhere stories live. Discover now