Love Is Not Over | Park Jimin

19.

''Bay Ha Joon?''

Turist rehberimizin yanıma gelip sarılmasıyla kafamı biraz toparlamıştım.Bay ha joon elini ensesine koyup derin bir nefes vermiş ve yanıma gelmiştim.

''Sonunda sizi bulduk Bayan Seohyun.Daha erken gelmediğimiz için çok özür dilerim.Kar fırtınası tüm yolları kapamıştı ve-''

''Sorun değil.Burda güvenle kaldık.''dediğimde rehberimiz ayrılmıştı.

''Jimin nerde bu arada?'' Diye sordu endişeyle.

''Yukarıda haber vereyim de gelsin.''

Jasob anlamaz gözlerle bize bakarken kolundan tutup şöminenin yanına çektim.Müdür  yardımcısı ve rehber kapının ağzındaydılar.

''Neler oluyor Seohyun?''Diye sorduğunda ne diyeceğimi  düşünüyordum.Gerçeğe yakın bir şeyler uydurmalıydım.

''Bunlar jimin ve benim eski okulumuzdan yakınlarımız.Birlikte gelmiştik aslında ama biz kaybolduk.Onlar da bizi aramaya çıkmışlar.Şimdi  gitmemiz gerekiyor.''dediğimde kafasını salladı.Kır saçlarını gözünün önünden alıp konuştu.

''Ben de kötü bir şey zannettim direk içeri daldıklarında.''

''Hayır hayır.Siz sadece onlarla konuşmamaya çalışın.''biraz daha kulağına eğildim.''Biraz garip insanlardır da.''dediğimde başını salladı.

''pek muhattap olacağım tiplere de benzemiyorlar zaten.''

Planım tıkır tıkır işliyordu.Gülümseyip  adımlarımı yukarı doğru yönlendirdim.Arkamı  döndüğümde Bay Ha Joon , Rehber ve birkaç görevli daha ordaydılar.

''Siz arabayı hazırlayın.Ben jimin'i alıp geliyorum Hocam.''dediğimde Ha Joon başını sallamıştı.Okulda biraz can sıkıcı bir insan olsa da bu hali çekilebilirdi.

Yukarı çıkıp odaya girdiğimde odada tur  atan bir jimin görmüştüm.Beni görünce daldığı yerden gözlerini ayırıp yanıma geldi.Gözlerindeki  korkuyu görebiliyordum.

''Ne oldu?Kim geldi?''diye sordu nefes nefese.Derin bir nefes alıp omzunu sıvazladım.

''Şimdi dediğim şeyleri sakin bir şekilde dinleyeceksin tamam mı?''

Hızla başını sallamıştı.

''Bir ,aşağıda Bay Ha joon ve rehberimiz var.Bizi bulmuşlar ve almaya geldiler.İki , şimdi   ise üstümüzü  giyinip hızla aşağıya inememiş gerekiyor , yoksa şüphelenebilirler.Üç , şu an yapacağım şeyi okulda yapmam imkansız gibi bir şey ve senden  uzun bir süre uzak kalacağım.Bu belki son olabilir.''deyip dudaklarına yapışmıştım.İlk baş şaşırsa da kısa sürede belimi kavramış ve başını daha yatırıp daha yoğunlaştırmıştı.

Güzel dudaklarında kaybolmak istesem de bu son öpücük niteliğinde bile olabilirdi.Okulda çok dikkatli olmamız gerekiyordu.Aksi takdirde ikimizin de geleceği yanardı.

Yüzünü yüzümden uzaklaştırdığımda dudaklarımız ayrılmıştı.Bu ilâhi hissi jimin ile nasıl bu kadar kuvveti yaşıyordum?Ona olan ilgim gözlerimi kör edecek derecedeydi.

Alnını anlıma dayadadığında boğazını temizledi ve konuştu.

"Gerçekten gitmemiz mi gerek?"diye sorduğunda kafamı salladım.Ağlamaklı sesiyle konuştuğunda yüreğimden bir parça kopup gitmişti sanki.Yüzümü yana çevirdiğimde boşluğa düşmüş gibiydi.Gözleri hala sımsıkı bir şekilde kapalıydı.

Dolaptan kıyafetlerimi aldım ve kapıya yöneldim.

"Ben banyoya gidiyorum.Sen de üstünü değiştirip aşağı in."dediğimde kafasını salladı isteksizce.Eski ve tozlu kapıya yasladım.Dolu gözleri çok şey anlatıyordu.Kopmak istemiyordu.Ben de istemiyordum ama kendimi kaptırmak da yapmam gereken son şeydi.