Love Is Not Over | Park Jimin

34.

"Geliyorum kızım.Beş dakikaya oradayım."

"Tamam Bayan Park.Bekliyoruz."

Telefonu kapatıp yatağıma oturdum yeniden.Stresten yenecek tırnağım kalmamıştı.Birkaç gün önce Bayan Park ile yeniden karşılaşmamız yeniden umutlarımı canlandırmıştı.Bir umut o babamı ikna edebilirdi.Buna güvenerek onu kahve içmeye çağırmıştım.Babama ise 'bir arkadaşım seninle konuşmak istiyor' demiştim.Babamın tepkisini az çok tahmin etsem de umudumu hala kaybetmemiştim.Bayan Park çok anlayışlı ve tatlı bir dilli kadındı.Babamı da ikna edebilirdi belki.

"Seohyun , üstünü giydin mi kızım?"

Babamın odanın dışından gelen sesini duyduğumda giydiğim toz pembe eteği düzeltip ayağa kalktım.Ailedekilere ise hazırlanmalarını söylemiştim.Yoongi dahil kimsenin Bayan Park'tan haberi yoktu.

"Gir babacım."dediğimde kapının kolunu çevirip içeri girmişti.Lacivert takım elbisesini tamamlayacak olan kravatı elinde yanıma geldi.

"Kravatımı bağlar mısın?Annen makyaj yapıyor."dediğinde kravatı elinden alıp boynundan geçirdim.

"Kim bu arkadaşın?Merak ettim doğrusu."dediğinde gülmüştüm.Gerginlikten gülüyordum.

"Gelince görürsün babacım.Şimdi burda olur."dediğimde başını salladı.Kravata son dokunuşlarımı yapıp elimi çektim göğsünden.Başını sallayıp odadan çıktığında derin bir nefes verip saçımı düzelttim ve odadan çıktım.Salona indiğimde annem ve abim koltukta oturuyorlardı.Annem biraz fazla süslenmişti.Kıvırttığı kısa saçları ve ağır makyajı ile garip gözüküyordu.Bayan Park'ın onu nasıl karşılayacağını merak ediyordum.Kapı çaldığında babam da salondaydı.Hizmetliler içeri aldığında sıcak gülümsemesini sunmuştu ortaya.Hızla yanına geçtim.

"Hoş geldiniz.Geçin."deyip tekli koltuğu gösterdiğimde babamdan ve kimseden ses yoktu.Bayan Park koltuğa oturduğunda babam hala ayaktaydı.

"Baba seni tanıştırmak istediğim kişi.Bayan Park."deyip Bayan Park'ı gösterdiğimde kaşları çatılmıştı.

"Sen ne zamandan beridir böyle orta yaşlı kadınlarla arkadaşlık eder oldun?" Diye sorduğunda Bayan Park'ı rencide etmesinden korkum üst seviyelere çıkıyordu.İtiraf edecektim, bir de babamı ikna edecektim.İşim cidden zordu.

"Baba oturur musun öncelikle?"diye sorduğumda annemin yanına oturmuştu."Oturdum, açıkla bakalım."

"Bayan Park Jimin'in annesi.Buraya kadar sizinle konuşmak için geldi.Çok değerli bir misafir."dediğimde gözleri büyümüştü.Annemin kalkan kaşları ve küçümseyen bakışları beni bile rahatsız ediyordu.

"Ne dedin sen?" Babam bağırdığında Bayan Park söze girmişti.O konuşunca herkes susmuştu.

"Bay Min, Seohyun'a kızmayın lütfen.Ben buraya sakin sakin konuşmak ve anlaşmak için geldim.Rica ederim, bu iyi niyetimi süistimal etmeyin." Olabildiğince nazik ses tonuyla konuştuğunda babam kollarını iki yana açtı ve sinirle güldü.

"Konuşun , sizi dinliyorum."

"Jimin benim oğlum ve sizin kızınıza uzun zamandır güzel duygular besliyor.Jimin'in düşündüğünüz gibi kötü niyetleri yok.Eğer olsaydı sizden önce cezasını ben verirdim.Seohyun da ondan hoşlanıyor.Biliyor musunuz, Jimin birkaç ay önce Hukuk Fakültesi'ni kazandı ve Seohyun'un öğrencisi olmaktan çıktı.Şu an ikisi de yetişkin iki bireyler ve birbirlerini seviyorlar.İlişkilerinde ben bir sorun hissetmedim."

Bayan Park'ın sözleri sayesinde gözlerim dolmuştu.Ailemin ikna olmasını çok istiyordum.Annem bacak bacak üstüne atarken tek kaşını kaldırdı ifadesizce.