Love Is Not Over | Park Jimin

30.

Gözlerimi açtığımda kendimi ailemin evindeki odamda bulmuştum.Tokat yüzünden baygınlık geçirmiştim.Sol yanağımdaki uyuşukluğu hala hissediyordum.Beynim uyuşmuş gibiydi, yataktan doğrulduğumda pencerenin ve kapının kapalı olduğunu gördüm.Ceplerimi yokladığımda telefonum yoktu.Hızla ayağa kalkıp kapıya koştum.Kilitlenmişti.

Beni odama kitlemişti.Gözlerim dolarken hızla kapıya vurdum."Baba, çıkarın beni burdan!Yoongi, anne!Kimse yok mu?!"

Bağırışlarım kayıtsız kalırken adım sesleri geliyordu.Kapıdan uzaklaşıp yatağa oturduğumda kapının açılma sesini duymuştum.Kapı tam olarak açıldığında evin çalışanı bir kız elinde bir tepsi ile gelmişti.Ardından yeniden kapıyı kapattı ve tepsiyi yanımdaki komidine bıraktı.Azılı bir suçluymuşum gibi benden gözlerini kaçırıyordu.

"Neden beni burda tutuyorsunuz?"diye sorduğumda başı önde kapıya doğru yönelmişti.Ardından koşup kolunu kavradığımda kaskatı kesilmişti.Babam bu kızı da korkutmuş olmalıydı.

"Sana bir şey sordum.Neden burdayım?!"sesim sinirden yükselirken kız kaçmaya çalışıyordu.

"Lütfen beni bırakın.Benim hiçbir şeyden haberim yok.Size yemek vermemi söyledi Bayan Min."dediğinde diğer kolundan da tutup sarsmıştım.

"Yalan söyleme!"

"Yemin ederim ki bir şey bilmiyorum.Lütfen kovulmak istemiyorum."diye yalvarırken arkadan annemin sesi gelmişti.

"Bırak kızı Seohyun!"diye bağırıp kolumu tuttuğunda hizmetçi kızı bırakmıştım.Arkasına bakmadan giderken kapıyı  ardından kapatmıştı.Annem kollarını birbirine bağlayıp baştan aşağı süzmüştü.

"Yazık, bu hale nasıl düşürdün kendini?Bir liseli çocuk yüzünden geldiğin hale bak.Seni çok uyardım, olmaz dedim ama sen beni dinlemedin.Bu ilişkiyi öğrendiğimden beri seni uyarmıştım.Böyle daha iyi  mi oldu?"

"Ben pişman değilim.Siz kendinizden utanmalısınız asıl."dediğimde bir adım daha atmıştı üstüme.Çekilmeyecektim.

"Hadi biz kabul ettik diyelim , peki Jimin'in ailesi ne olacak?Oğullarından daha büyük bir kızı kabul edeceklerini mi sanıyorsun?Siz sadece kendinizi kandırdınız bir süre.O da pek uzun sürmedi zaten."

Jimin'in ailesi benimki gibi değildi.Evlerine gittiğimde bile beni çok güzel bir şekilde ağırlamışlardı.

"Herkesi kendiniz gibi zannetmeyin.Beni neden burda tutuyorsunuz?Nereye kadar sürecek bu?"

"Baban çaresine bakacak.Senin o çocukla iletişime geçmemeni ancak böyle engelleyebiliyoruz.En baştan sözümüzü dinleyip uzak dursaydın hiç bu duruma düşmezdik.Başına gelen her şeyin sebebi sensin."

Dediğinde tepsiyi eline vermiştim.Onların yemeğini yemek istemiyordum.Bana bu muameleyi yapıp yemek vermeleri samimice değildi.

"Çık git şurdan." Aşşalayıcı bir bakış atıp "Akkılanmazsın."dediğinde elimle kapıyı göstermiştim.Arkasına bakmadan çıkıp kapıyı yeniden kilitledi.Bu olaylar Nasıl bir gün içinde başıma gelmişti?Jimin  ile otelde olduğumu kim söylemişti Yoongi'ye?

Ya Yoongi...Nasıl olur da yıllardır en yakın arkadaşıyla ilişki yaşamıştı?Seohyun'dan habersiz nasıl da arkasından iş çevirmişti?Peki Yun...O evli ve çocuklu bir kadındı, Nasıl olur da kocasını aldatırdı?Yeol'un teyzesi miydi yani?İşler nasıl böyle karmakarışık bir hal almıştı?Yoongi ve Yun yıllarca onun arkasından çok güzel iş çevirmişlerdi.

Kendimi yatağa bırakıp gözlerimi kapattığımda başımın dönmesi hala durmamıştı.Çok geçmeden kendimi uykunun kollarına bıraktım.Tüm yaşadıklarımı uyuyarak atlatmayı umuyordum.