Nine's POV
Is this for real?
Si Chen ba talaga 'tong nasa harap ko ngayon?
Or sadyang pie-eyed na ako dahil sa tatlong bote ng soju na nainom ko?
"Hindi ka nanamalik-mata, Nine-hyung." nginitian ako ni Chen noong mapansin n'yang todo-titig ako sa mukha n'ya, "Ako po talaga 'tong nasa harap n'yo ngayon. Bumalik po ako rito sa Jeju dahil may sinabi akong urgent matter sa mommy ko."
Ohh I see.
That's why naman pala.
"Taga rito ang mommy mo?" hindi ko napigilang magtanong, "I thought taga-Seoul ang buong clan n'yo? Yan ang kwento mo sa'kin noong nakaraan, 'di ba?"
"Opo, taga-Seoul nga po kami." he reiterated. "Bali hometown po ni mommy 'tong Jeju noong dalaga pa s'ya."
"Ohh.." tumango na lang ako, "Ano palang name ng mommy mo? From what clan? Baka naging pasyente ko na s'ya in the past.."
Medyo matandain ako sa identity ng mga naging pasyente ko. Hindi ko man sila maalala exactly by name, still ay kaya ko silang i-trace via clan.
"Imposibleng naging pasyente mo s'ya, Nine-hyung.." napa-iling si Chen, "Batang-doctor ka eh.. Sa tantya ko po ay nag-aaral ka pa lang noong nabubuhay pa s'ya."
Wait.. What?!
'Noong nabubuhay pa'?
So meaning wala na ang mommy n'ya ngayon?
Pero ang sabi n'ya ay kinausap n'ya ang mommy n'ya kaya s'ya bumalik dito sa Jeju, 'di ba?
OMG! OMG!
Paranormal expert ba s'ya or something?!
"Napaka-conflicting ng mga sinasabi mo, Chen." napasapo ako ng noo. "Sabi mo kanina, kinausap mo s'ya; tapos ngayon naman, wala na s'ya. Seriously, are you implying ba na may third eye ka or some sort of paranormal ability?"
Mas naging seryoso yung expression ni Chen dahil sa mga sinabi ko, "May third eye nga ako, Nine-hyung." he confirmed in such 'spooky' tone.
"Seryoso?" bigla akong kinilabutan; takot kasi talaga ako sa mga usapang 'multo'.
I developed such fear dahil sa nyctalopia(night blindness) ng mga mata ko.
Hindi ako nakakakita sa dilim or dim light kaya kung anu-anong 'supernatural' things ang na-i-imagine ko.
"Totoo pong may third eye ako." mas lalong naging spooky yung 'aura' ni Chen, "Katunayan nga n'yan ay may nakikita akong babae sa tabi n'yo ngayon.."
"Waahhh!" agad akong nag-freak out dahil sa sinabi n'ya.
Tumayo ako from my seat at mabilis na umakap at nagtago sa likuran n'ya; I'm literally shaking and on the verge of crying right now.
"Hala! Biro lang po, Nine-hyung.." Chen tried to console me. "Wala po talaga akong third eye; sinakyan ko lang yung sinabi n'yo.."
Hinaplos-haplos din n'ya yung braso ko to further calm me down.
"Yung. totoo. kasi?" I asked in shaky voice; medyo takot pa rin ako.
"Biro lang po talaga 'yon. Sorry po, Nine-hyung. Hindi ko alam na takot ka pala sa ganong usapan.."
Since mukhang sincere naman si Chen sa sinasabi n'ya, tuluyan ko nang kinalma ang sarili ko.
Dinilat ko na ang mga mata ko at bumitiw na mula sa 'pagyapos' ko sa kan'ya.
And to my surprise, nakatingin na pala lahat ng customer nitong tindahan saming dalawa!
