Stay with me

14.0 - Dylan

Ik zag hoe papa langzaam zakte naar de plek waar hij eeuwige rust zou vinden. Ik haat hem, ik haat hem voor het feit dat hij niet op mij gewacht heeft. Voor het feit dat hij gegaan is zonder mij nog gedag te zeggen, zonder dat ik thuis was. Maar wat kon die man er aan doen? Het was blijkbaar zijn tijd, zijn hart had het begeven. Ik kreeg tranen in mijn ogen en voelde een hand op mijn schouder. 'Gaat het' vroeg Jolien. Ik draaide mijn hoofd weg en veegde snel de tranen weg. 'Ja' zei ik met een gebroken stem. 'Kom je mee naar de koffietafel'? Ik keek haar aan. Meende ze dit nou, de koffietafel? Dat is echt iets wat ik niet snap aan een begravenis. Het is allemaal heel droevig, iedereen moet huilen, maar daarna gaan ze wel gezellig koffiedrinken. Ik heb daar geen zin in, ik heb daar geen behoeftes aan. 'Mag ik.. uhm..' ik wilde weg, weg van hier.. opzoek naar Kate. Het klinkt raar, maar ik voelde ineens iets tijdens de mis. Ik weet het zeker, papa wil dat ik gelukkig wordt. En ik weet dat ik dat niet ga worden als ik Kate niet meer zie, als ik ons geen kans geef. Als er een ons kan zijn, als zij aan mij denkt  net zoveel als ik aan haar denk.. Okay.. sla ik niet een heel klein beetje door nu? Eigenlijk weet ik helemaal niks van haar.. 'Ga maar iets doen wat je zelf wil'. Jolien keek me aan een gaf me een stevige knuffel. 'Je hebt het verdiend, echt'! Ik glimlachte haar toe. Wil ik hier blijven? Of zal ik door londen gaan lopen, op zoek naar een kerk waar ze op het moment feest hebben? Waar iemand aan het trouwen is? Ja, dat ga ik doen. Ik weet zeker dat papa dat niet erg vind. Hij haatte het toch altijd als ik droevig was, hij haatte verdriet. Ik moet nog iets van deze dag maken, voor papa en voor mezelf. 'Misschien kom ik zo nog even, ik ga even weer langs mijn oude vrienden enzo'! Ja, wat moest ik anders zeggen. Dat ik opzoek ga naar een meisje dat ik eigenlijk helemaal niet ken. Weet je hoe groot Londen is? Dat heeft haast geen zin! Maar ik geef niet op, dat vertik ik. Ik deed mijn vest weer aan en begon te lopen. 'Doe voorzichtig' waarom ze dat riep weet ik ook niet. Misschien omdat alles daar nu naar staat, dat ze niet nog iemand wil verliezen? 'Tot straks' riep ik nog maar. Ik voelde dat het goed kwam, dat ik haar ging vinden.

Ik ga haar nooit meer vinden.. Ik ging zitten op een bankje midden in londen. Wat doen die eigenlijk hier? Wie zet er nou weer een bankje midden in Londen! Ik was het zat, wie raakte ik nog meer kwijt? Ik had overal gezocht, ik was overal geweest. Hoe dom was ik wel niet om te denken dat ik haar terug zou vinden! Ik had dorst gekregen van het vele lopen en ook had ik honger gekregen. Ik keek naar het restaurant voor me. Pizza, oké.. daar kunnen we het wel mee doen. Het voelde alsof ik moest huilen, maar al mijn tranen waren op, niks lukte. Mijn ribben deden pijn van het vele lopen en ik was kapot. 'Papa, kun je me alsjeblieft helpen'! Ik kreeg tranen in mijn ogen. 'Kan ik haar alsjeblieft naar me sturen'!! Ik veegde gauw mijn tranen af en liep naar de overkant van de straat. Ik kan natuurlijk ook gewoon naar papa toegaan.. zo gauw als die gedachten kwam, zo gauw was die ook verdewenen. Ik mag niet opgeven, ik kan niet opgeven. Ik liep de kleine pizza winkel binnen en zag dat het niet druk was, gelukkig. Ik ging aan een tafeltje zitten en al snel werd ik bedient. Ik bestelde een cola en een pizza hawaï. Ik zat lekker in het achterste, uiterste hoekje van het restaurant, bijna helemaal alleen. Op twee meisjes na, ze waren nogal druk. Ze hadden hun pizza al bijna op en stopte niet met lachen. Ik zou willen dat ik zo gelukkig was, dat ik zo kon lachen. Maar wat viel er nog te lachen? Niks in mijn leven was grappig. Al snel kreeg ik mijn pizza en begon ik langzaam met eten. Ik had honger, van het vele lopen, ondanks het zo'n rot dag was. 'Is er ook nog een afterparty'!! Ik hoorde het meisje door de hele winkel heen schreeuwen en sprong om het anderen meisje heen. Dat anderen meisje keek beschaamd rond, maar zag mij niet zitten. Ze dronk snel haar Cola op en keek de ander ongelovig aan. 'Natuurlijk is er een afterparty, er komt ook een leuke jonge.. misschien kan ik hem aan je voorstellen, kunnen jullie samen dansen'!! Ze liepen lachend het café uit terwijl ik hun lachend nakeek. De meisjes deden me een beetje aan katy denken, ook zo enthousiast. Hoe ga ik het aanpakken? Hoe ga ik haar in hemelsnaam ooit nog terugvinden! Snel at ik mijn pizza op, die vrij snel op was, en betaalde. Langzaam liep ik naar buiten, hoelaat zou het zijn? Ik zag op de klok dat het zeven uur was. Snel stuurde ik een bericht naar mijn moeder dat alles goed was, maar dat ik nog even tijd voor mezelf nodig had. Ze hoefde zich geen zorgen te maken, alles was goed. Ik liep door de drukke straten van Londen heen, overal waren mensen vrolijk, gezellig aan het winkelen. Ineens hoorde ik iets.. het was het geluid van een prachtige gitaar. "Going back to the corner where I first met you".. Langzaam liep ik op de man af die het zong. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Rustig ging ik erbij zitten de man keek me eerst verbaasd aan maar knikte me daarna bemoeidigend toe. Ik had al lang niet meer gezongen.. Ik durfde het niet meer sinds dit jaar.. Maar ik deed het toch, voor haar. Misschien hoort ze het wel, misschien komt ze dan toch bij me terug. 

"I'm not broken
I'm just a broken hearted man

I know it makes no sense but what else can I do
How can I move on when I'm still in love with you

'Cause if one day you wake up and find that you're missing me
And your heart starts to wonder where on this earth I could be
I'm thinking maybe you'd come back here to the place that we'd meet
And you'd see me waiting for you on the corner of the street
So I'm not moving
I'm not moving"

Ik op internet even een knappe Dylan gezocht, dus kijk vooral hierlangs hahaha
Ik kwam uit op Dylan O´brien.. de hoofdrol speler in de mazerunner.. Hij is de perfecte Dylan!

OMG. Super erg bedankt voor alle stemmen en super super super leuke reacties!! Daarom heb ik ook dit hoofdstuk geschreven, werd zo vrolijk van jullie, moest gewoon iets terug doen. Sommige van jullie (@Liesjely @SabrientjeLoveYou) zullen wel een stukje uit dit hoofdstuk herkennen. Ik moest zo ontzettend lachen om jullie reacties dat ik er wel iets mee moest doen. Maar natuurlijk de rest van de mensen die gereageerd hebben ook bedankt jullie zijn toppers. Ik had bedacht op elk hoofdstuk het leukste comment hier beneden te zetten, dus hier komt het!!

- @SabrientjeLoveYou *Kijken nog even wantrouwend.. En gaan dan opzoek naar de bruidstaart :P yumm*

- @LiesjeLy *Kijken ff rond of iemand heeft gezien* nee? *gaan sneaky weg hihi*

Hier begon het allemaal mee en het is heel grappig. Maar zoals ik al zei de rest ook bedankt! :
)x