'Hey ben je daar eindelijk, waarom duurde het zo lang'? Ik liep mijn ouderlijk huis binnen en ik kreeg meteen tranen in mijn ogen. Ik heb het hier zo gemist, ik heb het hier zo fucking erg gemist!! 'Hoe gaat het met je jonge! Het is vervelend dat je hiervoor naar huis moet maar.. je kunt altijd nog terug'!! Ik schudde hevig mijn hoofd. 'Nee, ik ga niet meer terug, nooit'. Mama keek mij vragend aan. Gelukkig kwam mijn zus schreeuwend binnen. Precies op tijd. 'Broertje! Wat heb ik jou gemist! Vertel hoe was het'? Waarom deed iedereen zo vrolijk? Iedereen net iets te vrolijk, en al weet ik waarom, ze moeten mij daar niet voor gebruiken. Mijn thuiskomst is niet vrolijk, dat weten zij ook. Ik moet hierna ook nog voor 2 maanden terug, daarna mag ik pas weer naar huis. Ik moet nog twee maanden terug.. bij het idee alleen al wordt ik misselijk. Mijn hand ging naar mijn rib en ik voelde er even aan. Gelukkig is die bijna beter, ze zullen niks merken. 'Kom op Dylan, dit had hij nooit gewild'. Nee, maar wat moet ik anders? Ik kan niet vrolijlk zijn,. Het enigste waar ik aan kan denken is Katy en de gebeurtenis van dadelijk. Ik wil niet, ik wil niet. Er liepen een paar tranen over mijn wang, ik ga heel even douchen denk ik'.. Mama en Jolien, mijn zus, keken mij verbaasd aan. 'Ja' zei ik met de nepste glimlach die ik kon opzette. 'Ik wil wel schoon zijn'! We lachtte allemaal, maar we vonden het allemaal niet grappig. Mama had tranen in haar ogen. 'Waarom doen we dit'? Zei ze ineens. Ik draaide me om en zag de tranen over haar wangen lopen. 'Waarom doen we alsof alles oké is, terwijl niks oke is? Waarom doen we dit! Waarom, waarom doen we dit'! Ze ging zitten en legde haar hoofd in haar handen. 'Ik kan het niet, ik kan het niet, ik ben een slechte moeder'! Ik keek Jolien aan die verstard stond te kijken naar onze moeder die brak. 'Mam' zei ik voorzichtig. 'Mam, je mag huilen, je hoeft niet te doen alsof alles goed is'! Ze keek me met tranen aan. 'Je lijkt zoveel op hem, steeds meer. Ik wilde het goed maken, jij heb hem namelijk helemaal niet meer gezien' ze keek me verontschuldigend aan. Meteen had ze spijt van de zinnen die ze had gezegt. Ik had hem inderdaag al 10 maanden niet meer gezien. Ik had er alles voor over gehad om nog een keer hem te zien, om nog een keer te kunnen knuffelen. 'Het maakt niks uit mama' zei ik. 'Ik heb die morgen nog met hem geskyped. Ik herinnen me zijn stem nog, zijn gezicht. Ik zal hem nooit vergeten. Nooit'. Ik keek haar aan en probeerde haar te overtuigen van mijn woorden. Maar dat was moeilijk als je er zelf ook niet in geloofd. 'Ik ga nu echt douche'! Ik gaf haar een dikke knuffel en kus. Mogen jongens hun emotie niet tonen? Dan ben ik geen jonge. Ik kan er niks aan doen, huilen, ik doe het heel veel. Ik liep zwijgzaam naar boven, rechtstreeks naar de badkamer. Achter me deed ik de deur opslot. Overal stonden nog flesjes van hem, parfum, zeep, scheermes, alles was er nog. Ik pakte een flesje en rook eraan. De tranen sprongen in mijn ogen, wat had ik hem graag nog in het echt gezien.. Alles is te laat nu, ik zat in dat stomme Amerika. Ik zat godverdomme aan de andere kant van de wereld'!! Langzaam zette ik het flesje terug en deed mijn shirt uit. Ik ben anders als alle andere jongens. Ik zit vaak in de sportschool, en dat kun je ook wel zien. Maar ik sport vooral veel om me gedachtes te verzetten, en misschien ben ik doorgeslagen. Ik ga meestal uit school naar de sportschool tot 's avonds laat, om mijn gedachtes te verzetten. Ik keek weer naar mijn blauwe ribbenkast. Wat ben ik voor iemand? Wat ben ik nog waard? Ik wil niet meer terug naar Amerika, ik haat het daar, ik haat iedereen en alles. Ik viel op de grond. 'AAAAH'!! Schreeuwde ik. 'Ik wil niet meer! Ik kan niet meer'! Ik ben een lozer, ik ben een huilende lozer. Misschien ga ik daarom wel zoveel naar de sportschool. Om het laatste, kleinste beetje mannelijkheid nog te houden, mijn uiterlijk. Verder huil ik zoveel als kan, zoals een meisje. Ik voel me zwak, suf. Ik ben het leven niet waard.
Aaaawh! Wat is er allemaal met Dylan aan de hand :(
Vooote en reageeeer :D
Kijk ook even naar de afbeelding hiernaast <3 :P

JE LEEST
Stay with me
RomanceKate Sprites woont in Amerika en gaat naar de trouwerij van haar vader in Londen. Haar vader trouwt na een jaar gescheiden te zijn met een vrouw die ze nog nooit heeft gezien, en wat haar betreft blijft dat zo. Haar moeder drong aan en uiteindelijk...