Alexandrite's Pov
Napanguso na lamang ako matapos niyang pataying ng tuluyan ang cellphone na kanino pa nag-iingay dahil sa tawag galing sa tatlong tao.
Si Tita Nerie, Yves at si Dr. Montefiore na siyang Daddy ni Risque na medical advisor naman niya.
"Ako na lang ang magtetext kay Tita Nerie---," sinubukan kong alisin ang kamay nito sa 'king bewang ngunit mas lalo lang 'yong humigpit.
With our face inches apart. I can see immediately the changes in his facial expression.
"Hindi ka pa ba babalik ng hospital? Baka kailangan ka na roon kaya tumatawag sa 'yo si Dr. Stan." He placed his chin above my shoulder and nuzzle my neck. Mabilis na hinagilap ng aking utak ang tali ng katinuan at hinawakan 'yon nang maigi.
Hindi ako sure kung naglalambing ba si Primo o nanghaharot o kung mayroon bang kaibahan ang dalawang 'yon. Basta, isa lang ang alam ko. Awtomatik akong rumurupok dahil sa ginagawa niyang 'to.
"Tapos na ang duty ko kanina pa. May pinag-uusapan kami ni Dr. Montefiore bago ako biglaang umalis sa hospital." Umayos siya ng tayo. Ikinalso ni Primo ang dalawa niyang kamay sa magkabila kong gilid dahilan para tuluyan na akong makulong sa kaniyang bisig.
He crouched and began lowering his face until it touches my lips. His shallow kisses is tempting but I'm more interested at the reason why did he spoke to Mr. Montefiore ealier. Perhaps, it has something to do with rumors of Risque and I's so called affair?
"That's not what it is," he said. I bring my eyes to him. My confusion is drowning me. Hindi ko alam kung may kinalaman ba ang pagiging slow ko minsan sa madalas kong pagkalito. Sana naman ay wala.
"Ano pa lang pinag-usapan niyo?"
"Hindi na 'yon importante." Tinulak ko nang kaonti ang balikat niya. Minsan na lang ako magseryoso nag-iinabno pa siya.
I folded my arms and place it above my chest. Kunware mayroon. Pinaningkitan ko rin ito ng mata katulad nang ginagawa niya sa 'kin sa t'wing hindi siya natutuwa sa mga ginagawa ko.
He sighed and raised both of his hands on mid-air. "May offer sa 'kin sa London. Gusto ni Dr. Stan at ng iba ko pang naging mentor na doon ko kunin ang 3 years residency."
I stiffened at what I have heard. Mukhang maganda ang offer na 'yon. Sigurado ako na pili o baka siya nga lang ang nag-iisang intern ang nabigyan ng gano'ng offer. Hindi niya dapat 'yon palampasin hindi ba?
"Take it, Primo." Pilit akong ngumiti. Hindi naman sa minamata ko ang Imperial Hospital dito sa Pilipinas pero feeling ko mas magiging magaling pa si Primo roon, not that hindi siya magaling ngayon. Siyempre magaling siyang.
"I already said no," giit nito.
"Bakit?"
"I'm not leaving you. I'm fine here. Kapag tinanggap ko 'yon, kailagan ko nang umalis pagkatapos ng apat na buwan kapag nakapasa na ako sa board exam." Oo nga, parang ayoko rin ng gano'n.
"This isn't healthy." Siya naman ang napatingin sa 'kin ngayon.
I know that we're in love and when people is in love they want to be with the person they love 24/7 or as much as possible, pero itong nangyayari sa 'min ni Primo ngayon. Hindi na talaga healthy.
I turn down SMA. I plan on quiting just because I wanted to get married. I thought it's fine. Kahit naman kasi umalis ako sa pagmomodelo sigurado ako na ipupursue ko pa rin ang nursing. Magiging nurse ako pero itong desisyon ni Primo ngayon. Narealize ko bigla na kung magpapatuloy 'to baka hindi na kami mag-grow pa as individual. Hindi p'wede 'yong gano'n. Oo, nakakakilig siya sa una pero kung palaging gan'to. Mapapagod siya, mapapagod ako... at baka maghiwalay pa kami.
