Moja mała Rose

Część 1

Pov. Rose
Wstałam jak zwykle o 7.00, przebrałam się i zeszłam na dół, do kuchni.
- Cześć kochanie, jak się spało?- zapytała mama nie odrywając wzroku od gazety.
- Dobrze. - odpowiedziałam. Zagrzałam mleko i wsypałam płatki do miski. Po zjedzeniu, szybkim krokiem udałam się do siebie po plecak, ekspresem ubrałam kurtkę i wybiegłam na autobus.
Podróż szybko minęła. Zdezorientowana weszłam do szkoły, ale chyba nie głównym wejściem, bo przede mną znajdowało się jakieś pomieszczenie gospodarcze. Poszłam dalej. Ok, chyba jestem na korytarzu szkolnym, nie chyba, lecz napewno. Założyłam słuchawki i zajrzałam do telefonu na plan lekcji. Świetnie, sala 52, to chyba na 2 lub 3 piętrze..Zaczęłam rozglądać się w poszukiwaniu schodów. Obeszłam cały korytarz, nareszcie schody. Weszłam na pierwsze piętro - sala 41. To chyba jeszcze jedno piętro.
Zdyszana i równo z dzwonkiem dotarłam pod klasę. Stanęłam na końcu i czułam na sobie wzrok, wzrok tych wszystkich ludzi. Weszłam do klasy.
- Chodź tutaj. - powiedziała nauczycielka z promiennym uśmiechem. Zrobiłam to, co mi kazała. Stanęłam obok niej na podwyższeniu. - Cisza!- krzyknęła. - Opowiedz coś o sobie.
- Umm..Nazywam się Rose, mam 16 lat i od paru dni tutaj mieszkam.. Kocham muzykę, piłkę nożną i uwielbiam rysować. - odwróciłam się do Pani profesor.
- Dobrze, bądźcie mili dla nowej koleżanki. Rose, usiądź obok Taylor.
Dziewczyna pomachała mi, zajęłam miejsce obok niej. Wyciągnęłam piórnik i zeszyt, i zaczęłam rysować.
- Hejka. Ale ładny wilk..- powiedziała wyrywając mi kartkę. - Masz talent. - popatrzyła na mnie.
Nic nie odpowiedziałam.
Reszta lekcji minęła bardzo szybko. Oczywiście moim głównym i jedynym zajęciem było szkicowanie dzikich zwierząt.
Zajęcia skończyły się około 15.00. Muszę przyznać, że klasa nie wydaje się zła, oprócz paru dziewczyn. Śmiały się ze mnie, niby mówiły między sobą, a wszystko słyszałam. Dziwią się, jak można się nie malować i według nich " wieśniacko " wyglądać. Cóż, o gustach się nie dyskutuje.
Pieszo wróciłam do domu. Rzuciłam w kąt torbę i włączyłam muzykę, w końcu trzeba się jakoś odstresować.