Vazgeç Kalbim

Bölüm 7 - Eski anılar

Bilmezdim seni anlatmanın bu kadar zor olduğunu...

Flashback - 3 yıl önce

Akad ile tanışmalarının üzerinden neredeyse iki hafta geçmişti. Bu kısacık gibi görünen sürede genç kadın hayal âleminde yaşıyor gibiydi. Hep aradığı o mutluluğu bulduğuna inanıyor.  Hayallerinde ki gibi kendini prenses hissettiren bir adamla olduğunu düşünüyordu. Her akşam bir yerlere gidiyorlar, her anlarını beraber geçirmeye çalışıyorlardı. Bu durum genç kadını mutlu ediyor ve her dakika genç adam hayatındaki yerini sağlamlaştırıyordu. Akad'ın ona davranışları bu yaşına kadar görmediği ve yaşamadığı dünyanın kapılarını sonuna kadar aralıyordu.

Çalan telefon ile elindeki ruju hemen bırakıp, masanın üzerindeki telefona doğru hareket etmişti. Arayan numarayı görünce kalbinin çırpınışları bir anda artmış, zaman kaybetmeden telefonu cevaplamıştı.

"Hayatım hazır mısın?" Bu ses genç kadının her duyduğunda içini huzur veren tek sesti.

"Hazırım geldin mi?" Heyecanına engel olamıyordu. Sesi titriyordu. 

"Geldim aşağıda bekliyorum çok bekletme olur mu?"

"Yok, hemen iniyorum bekle beni." deyip kapatılan telefonlar sonrasında eli ayağına dolaşmış şekilde çantasını aramıştı. Küçük siyah renkli çantasını bulup evden dışarı çıktığında aklına Sinem gelmişti. Son günlerde iyice konuşamaz olmuşlardı.

Sinem eve geç geliyor ve çoğu zaman kendini bilmeyecek derecede sarhoş bir halde oluyordu. Bu durum Yaren'i üzse de Sinem'in sevgilisinden ayrıldığını bildiği için üzerine çok gitmiyordu. O Akad'la ayrılsa ne hale gelirdi bilmiyordu.

Düşünceli halde bindiği asansör durmuş ve kapıyı açıp onu bekleyen adamın yanına koşar adımla hareket etmişti. Siyah arabasının yanında onu bekleyen adam ile bir an nefes almayı unutmuştu. O kadar yakışıklıydı ki. Bu gün, sürekli giydiği takım elbisesi yerine daha spor giyinmişti. Kısa kesim koyu kahve tonundaki saçları ve orman yeşili göz alıcı gözleri ile genç kadının kan akışını hızlandırıyordu.

Yanına yaklaştığında genç adam bir an bile durmadan genç kadını kollarının arasına alıp dudaklarına hızlı bir öpücük bırakmıştı. Genç kadın bu öpücüğün etkisinden kurtulmakta zorluk çekerken arabaya nasıl bindiğini ve yol aldıklarını anlamamıştı. Aralarında geçen kısa konuşma genç kadına yetmemişti.

"Akad nereye gidiyoruz söylesen olmaz mı?"

"Arkadaşımın küçük bir barı var hem onlarla tanışırsın eğleniriz nasıl sana uyar mı?"

Akad onu arkadaşları ile tanıştıracaktı. Bu ona değer verdiği anlamına geliyordu öyle olmalıydı. Emindi Akad'da onu seviyordu. Genç kadın mutlu bir sesle " Harika olur hayatım" demişti. Kısa yolculuğun ardından Cihangir'de bir bara geldiklerinde arabayı park edip mekâna doğru ilerlemişlerdi. Yaren elini sımsıkı tutan el yüzünden önünü görmezken Akad bir o kadar rahat ve heybetli gözüküyordu.

İçeri adım attıklarında bugünün özel bir gün olduğunu anlamışlardı. Tam anlamıyla eskilerden fırlamış bir mekân gibi gözüküyordu. Çalan nostaljik şarkılarla bambaşka aleme gelmiş gibiydi. Akad önüne aldığı genç kadını ilerlemesi için yönlendiriyordu. Karşılarına çıkan uzun boylu adamla bir an durmuşlardı.

"Hoş geldiniz dostum."

"Hoş buldum Mete, sana kız arkadaşımı tanıştırayım Yaren, Yaren bu da benim yıllardır dostum olan adam Mete."

"Hoş buldum." diyen genç kadın Mete'nin Akad'a bakışlarını yakalamıştı. Neden böyle uyarır gibi bakmıştı anlamamıştı.

"Mete bize bir ayarlar mısın? Bugünün özel bir gün olduğunu söylememiştin çok kalabalık."

"Abi bizim çocuklar sana yer ayarlamıştır bugün nostalji gecesi gibi bir şey birazdan canlı müzikte başlayacak size iyi eğlenceler." deyip uzaklaşan Mete'nin hali garibine gitmişti. Ama takmamaya çalışacaktı. Çalan müzikler çok güzeldi. O hep eski zamanlarda yaşamak istedi. Eskiden aşklar daha güzel yaşanır gibi gelirdi ta ki Akad ile tanışana kadar. Akad ona bu düşüncelerini haksız çıkarmıştı. O da masallarda ki gibi bir aşk yaşıyordu. Bulutların üstündeydi.

İlerleyen dakikalar genç kadını aşk sarhoşu yaparken alkışları duymuştu. Kafasını sahneye çevirdiğinde canlı müzik başlamıştı. Şarkıyı söyleyen adamın tok sesi genç kadını etkilemişti. Şarkı çok güzeldi.

Uzaklarda aramam çünkü sen içimdesin 

Taht kurmuşsun kalbime en güzel yerindesin

Ne kadar da doğru sözlerdi. Kafasını Akad'a çevirdiğinde Akad'ın onu izlediğini gördü. İnceler gibi bakışları ile bir an titremişti.

Her an seni canımda ruhumda duyuyorum 

Aşkınla sarhoşum ben çılgınca seviyorum

"Seni seviyorum" bu cümle kalbinden geçenlerin bir aynasıydı. Tutamamıştı kendini daha fazla. Belki çok erkendi söylemek için ama dayanamamış ve bir anda kalbi haykırmıştı. Akad'ın bir an bakışları donuklaşmıştı. Sonra karşısında öylece bakan genç kadını hatırlamış gibi kendi toplamış ve kadına sımsıkı sarılmıştı. Cevap verememişti. Susmuştu. Ama genç kadın sarılışı ile bile mutlu olmuş yetinmişti.

Gece dinledikleri şarkıların etkisiyle öyle hızla geçmişti ki hızına yetişememişti şuanda da Akad onu eve bırakmak için yola çıkmıştı. O itiraftan sonra çok fazla konuşmamışlar sadece anın tadını çıkarmışlardı. Genç kadının bir yanı buruktu. Ama Akad'ın ilgili halleri ile kendini avutuyordu.Araba evinin önünde durduğunda genç adama dönmüştü.

"Akad bu harika gün için teşekkür ederim."

"Ben teşekkür ederim benimle geldiğin için."

"Bir kez daha gideriz dimi?"

"Gideriz." demiş ve susmuştu. O an ne yapamayacağını bilemeyen Yaren arabadan inmek için kapıya uzandığında kolundan çekilmişti. Kendini bir anda adamın kucağında bulan Yaren dudaklarını istila eden dudaklar ile hayal âlemine dalmıştı. Öpüşmeye acemi de olsa karşılık vermeye çalışıyordu. Genç adamın dudakları ise bir şeyleri ispat etmek ister gibiydi. Başladığı gibi bir anda biten öpüşmeleri ile Yaren'i kollarından tutmuş ve göz hizasına eğilmişti. Akad'ın ağzından çıkan kelimelerle genç kadın için dünya dönmeyi bırakmıştı sanki.

"Yaren evlen benimle..."