Vazgeç Kalbim

Bölüm 35 - Seven Adam

✿  ✿  ✿  

Seven adam kıskanır...

Bırak sokaktaki herhangi birini, kendinden bile kıskanır. Merak eder, endişelenir... Bir haber alamasa içi içini yer, çünkü başına bir şey gelme ihtimali deli eder. Arar, sorar... Güvensizlik değil, sevmektir bu. Çünkü kıyamaz seven adam, sahiplenir...

Seven adam üzmez,

Seven adam kırmaz sevdiğini.

Aslında 'adam' olan sevmese de incitmez hayatındaki kişiyi...

Ezgin KILIÇ - "Senden Sonra" kitabından...

✿  ✿  ✿  

Genç kadın mutlulukla geçen güzel günlerden sonra o anların göz açıp kapayana kadar yaşanmış gibi hissediyordu. Öyleki yaşadığı mutlu anılar her gün katlanarak artmış, genç kadının zaman zaman inanmakta zorlanacağı kadar gerçek dışı gelmişti.

Bulut'un davranışları, bakışları öylesine sıcaktı ki. Her bakışında sanki tüm yaraları iyileşiyormuş gibi hissediyordu. Yaren söylemese de sanki söylemek istediğini biliyormuşcasına hareket ediyordu. Elini tutarken bile izin isteyen bakışları genç kadını hem şaşırtıyor hem de mutlulukla dolup taşmasını sağlıyordu. Yaren aradan geçen iki haftaya dönüp baktığında kendini yenilemiş hissediyordu. Her sabah Bulut'un güzel bir mesajı ile uyanıyor ve akşam aynı şekilde uyuyordu. Bugün Bulut'un kuzeni Sümeyye'nin söylediği o mangal partisine gideceklerdi. Bu yüzden çok heyecanlıydı sabah erkenden uyanmıştı. Şimdi de o parti için hazırlanıyordu. Aynada kendine bakarken bakışlarında ki farklılığı hissediyordu Yaren. Yüzünün her kıvrımına yansıyan tebessümü de herkes görüyordu. Biliyordu ki güzel günler ona koşarcasına geliyordu. Ve Yaren o günleri kucaklamaya hazırdı.

Kapının çalması ile heyecandan titreyen bacakları ile uçarcasına kapıyı açmaya gitmişti. Öyle heyecanlanmıştı ki kim olduğuna bile bakmadan kapıyı sonuna kadar açmıştı çünkü Bulut'un geldiğini sanmıştı. Açtığı kapı ile yüzüne yansıyan gülümseme kapıdaki kişiyi gördüğünde anda solup gitmişti.

Her mutluluğunun ardından sanki onu yok etmeye yemin etmişcesine çıkan Akad yine gelmişti.Yüzsüzce hala evine gelebiliyordu. Onu görmek istemiyordu. Kapıyı hemen yüzüne kapatmak için harekete geçtiğinde genç adamda içeri girmek için adım atmıştı.

"Yaren içeri girmeme izin ver lütfen. "

"Hayır git buradan. "

"Gitmem, gidemem ne olur son kez konuşalım."

"Son kez diye bir şey yok. Seni görmek sesini duymak istemiyorum!"

"Lütfen... Son kez diyorum. Konuşup gideceğim..."

Yaren istemese de kapıdaki adamla mücadele etmekten yorulmuştu. İsterse zorla eve gireceğini de biliyordu. Gerçekten yorulmuştu. O yüzden kapının kolunu bırakıp, geri çekildi. Açılan kapıdan içeri giren, genç adam bir iki adım atıp olduğu yerde durmuştu. Bu arada salonda çalan telefonunu duyan Yaren, Bulut'un aradığını biliyordu. Panik olmuştu.

"Telefonuna bakabilirsin." Akad bakışlarını çekmeden genç kadına seslenmişti. Yaren o söylemese bile o telefonu açacaktı hızla çalan telefonuna ulaşmıştı. 

"Efendim?"

"Canım nasılsın? Hazırlandın mı?"

"İyiyim... Hazırlandım."

"Yaren iyi misin? Bir şey mi oldu?"

"Yok ne olabilir ki? Sen neredesin?"

"Canım bende sana son anda çıkan bir toplantıyı haber edecektim. En geç 1 saate orada olurum. Kusura bakma karşı taraf son anda haber verdi."