Vazgeç Kalbim

Bölüm 15 - Yemin

Yine hüsran, her daim feryat figan kalbim
Zehir olur başka hayallere kalmaz ki mecalim...*

                                               *****

Ruhunun  bedeniyle bağlantısı koptuğunu hissediyordu Yaren ve karşısındaki adama bakmak bile istemiyordu. Artık geçmişine kızmaya mecali bile yoktu.Yorulmuştu.

Ama dayanmalıydı.  Hüsran saran ruhunu yenilemeliydi. Buraya gelmeden önce kendine verdiği sözleri tekrar kendine hatırlattı. Kaçmayacak savaşacaktı bu sefer ki zafer genç kadına ait olacaktı. Vermiş olduğu kararın tatmin duygusu ile daha dik baktı karşısındaki adama. Bu bir savaşsa sonuna kadar mücadele edecek ve sonunda özgür olacaktı.

"Bende beni alamaya geleceğini düşünmemiştim sevgili kocacım." genç kadının sözleri ile Akad bir an şaşırmış gibi bakmış sonra kendini toparlamıştı.

"Ah keşke daha erken gelseydim üzgünüm işlerim vardı." demiş ama alaylı bakışlarını anında genç kadına yöneltmişti.

"Eminim öyledir. Akad ikimizde birbirimizi kandırmayalım yeter artık karşında çocuk yok benden ne istiyorsun?"

"Senden ne isteyebilirim ki hayatım!"

"Akad yeter bıktım oyunlarından söyle?"

"Yaren hala akıllanmadın dimi? Sen benimsin ve öyle kalacaksın senden bir şey istemem ben emrederim sadece. Ve sen benden bir adım uzaklaşmayacaksın anladın mı yoksa kötü oluyor biliyorsun?"

Yaren Akad'a boş bakışlarla bakmıştı. Şuan tam karşısındaki adamın gerçek yüzü nasılda iğrençti. İstekleri uğruna önüne çıkan hayatları hiçe sayacak kadar kalbi taşlamıştı. Böyle bir adamı sevdiği için kendinde iğreniyordu.

"Tamam, geldim işte daha fazla insanlara zarar verme."

"Bak isteyince nasıl da güzel anlaşıyoruz keşke beni en başından dinleseydin o sevgili arkadaşın da zarar görmezdi."

"Akad sen hep böyle kötü müydün? Neden böyle davranıyorsun inan anlamıyorum ben sana ne yaptım?" Genç kadın daha fazla içindekileri tutamamış ve sormuştu.

" Yaren daha saçmala istersen hadi gidelim evimize"

"Akad ne-"

"Yaren sus dedim ve sus." Karşısındaki adamın bağırarak söylediği sözler sonrası etrafına bakmıştı, çoğu kişi onlara bakıyordu. O konuşmayı burada yapamayacağını anladığında, susmuş ve Akad'ı takip etmeye başlamıştı.

Havaalanından çıktıklarında, park yerindeki Akad'ın siyah arabasını görmüştü. Akad hızlı adımlarla arabaya ilerlerken genç kadın yavaş adımlarla arkasından gitmişti. Genç adam arabayı açıp Yaren'i beklemiş ve Yaren ön koltuğa bindiğinde arabayı çalıştırıp sessizce yol almaya başlamıştı.

Yarene göre uzun süren yolculuk, evin önüne geldiğini anladığında bitmişti. Ama biliyordu ki bu yepyeni bir başlangıçtı. Çok şey değişecekti hayatında, korkmuyor değildi ama bir yanı da bu adımı atması gerektiğini biliyordu.

"Hadi in."

Akad'ın söylediği söz ile kapının koluna uzandı ve yavaşça kapıyı açtı. Akad evin kapısını açmış genç kadının gelmesini bekliyordu. Belki de hayatında ilk defa bu kadar emindi kendinden ve bunu adımlarına da yansıtmıştı. Kapıyı geldiğinde bakışlarını Akad'a çevirdi. Karşısında ki adamda yaptığı her hareketi inceler gibi bakıyordu. 

"Evine hoş geldin karıcım." Akad genç kadını kızdırmak için söylemişti belki ama bu sözler artık canını sıkmıyordu biliyordu ki bilerek ve isteyerek yapıyordu karşısındaki adam. Bu yüzden o da ona göre hareket edecekti.

"Ya çok hoş geldim çekil kapının önünden üşüdüm"

Akad'ın bakışlarında bariz bir şaşkınlık vardı. Genç kadının verdiği tepkiyi beklemedi kesindi. Bu durum Yaren'in daha da iyi hissetmesini sağladı.

Bugün bir şeyi daha anlamıştı ki.. Eğer o izin vermezse kimse onu üzemiyordu. Kapıdan geçip salona doğru ilerledi. Arkasından kapıyı kapatan Akad da onu takip etmişti. Salonda ki üçlü koltuğa oturdu. Akad da karşısına oturup gözlerini genç kadına dikti. Niyeti rahatsız etmekti bu o kadar belli oluyordu ki.

 "Yaren artık konuşmanın zamanı geldi sanırım."

"Konuş seni dinliyorum."

"Hamile misin?"

"Hayır."

"Test yaptırdın mı?"

"Hayır."

"O zaman nasıl hayır diye biliyorsun beni çıldırtmak mı istiyorsun? "

"İstediğin kadar çıldırabilirsin ama hamile değilim"

"Nasıl bu kadar emin oluyorsun yarın doktora gideceğiz"

"Sana hamile değilim dedim çünkü ilaç aldım hatırlarsan sen bir keresinde bana ertesi gün hapı almıştın, bende bana öğretmiş olduğun yolu kullandım." Yaren genç adamın şok geçirmiş bakışlarını görüyordu. Evet, hap kullanmıştı. Bunu o acılı halinde bile akıl ettiği için kendini bir kez daha kutladı.

"Yaren bunu yapmayacaktın inan bunun acısını senden çıkaracağım."

"Akad hala anlamadın mı? benden daha fazla alacağın bir şey kalmadı"

"O zaman sen hamile olan kadar deneriz."

"Sen şaka yapıyorsun sanırım bana elini sürebileceğini mi sanıyorsun elini kopartırım ve inan bana yaparım hatta daha fazlasını bile yaparım."

"Boş konuşma sana çocuğum olacak diyorum ve olacak."

"Gir Sinem hamile kalsın eminim seve seve kalır."

"Çocuğum senden olacak."

" İnan bundan sonra senin istediğin olmayacak bitti artık anladın mı bitti."

"Ben istersem olur şuan için bu konuşmayı burada bırakıyorum ama çok yakında, sevgili karıcım çok yakında sen hamile kalacaksın."

Akad bu sözleri söyledikten sonra salondan çıkmıştı. Genç kadın ise bugünkü zaferinin tadını çıkarıyordu. Evet, bugün büyük bir adım atmıştı ve ilk zaferini kazanmıştı..

* Bölüm şarkısı Mustafa Ceceli- Hüsran