Chapter 22

700 19 1
                                    

Veron's POV

Damn it nanahimik na nga ang buhay ko tapos may umistorbo pa buwiset. Ngayon nandito ako sa labas nagpapalamig ng ulo ko gusto ko muna mapagisa at makapagrewind sa sarili ko, hanggang dito pa naman desperada pa siya makuha ako for what? To make me feel like na martyr akong babae ano ako tanga? Haish tapos isa pa to si Kelly akala isa akong best prize na kung makaangkin akala mo parang laruan ako pinagaagawan ng dalawang babae na kinabwisitan ko.

"Oh dude ang haba nun ah." sabi ni Gale na biglang sumulpot sa likod ko.

"Hays ang daming nangyari sa buhay ko ngayon Gale hindi ko alam kung anong gagawin ko, knowing Fel na matalino siya lalo na sa whereabouts ng isang tao na kinaiinteres niya."

"That woman is crazy." napalingon ako kay Gale na nakangiti sa malayo.

"Who? Fel?"

"No the both of them, buti na lang napuntahan mo kung hindi sabunutan na yung dalawa hahaha ang haba ng hair mo dude." sabi niya habang ginugulo ang buhok ko na hindi gaano kahaba.

"Wala akong pake sa kanila mas bad timing pa nga ang punta ko rito eh."

"Hahahaha wala ka pa rin pinagbago still the same huh."

"As if nagbago ka rin alaskador ka pa rin." ganti ko sa kanya.

:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
*Ring* *Ring* *Ring*

Kanina pa tumutunog ang phone ko kaya sinagot ko ang tawag baka malaman ko kung ano na ang nangyayari.

"Hello?" tawag ko kay mama.

"Anak wag kang uuwi dito promise me na wag kayong babalik ni Kelly magpakalayo muna kayo ha always remember na mahal kita anak." tapos may narinig akong mga gunshots at may sumisigaw.

"Ma anong nangyayari diyan bakit may mga armadong lalaki diyan tatawag ako ng pulis just hang on ok sana safe kayo kung nasaan man kayo ni kuya!" alalang sabi ko kay mama. Naiinis ako kung sino ang gustong pumatay sa pamilya ko alam ko na ako ang habol nila dahil ako lang naman ang pumatakbo ng kumpanya simula namatay si
dad.

"Ok lang kami ng kuya mo papunta na kami kila lolo mo at wag kang babalik hanggat wala na ang mga taong gustong gumulo sa buhay natin ok."

"Tawagan mo po ako kapag nandoon na kayo kila lolo."

"Love you anak."

"Me too." at inend ko ang call alalang-alala ako kila mama sana ok lang sila.

"I heard na worry ka kay tita at kilala mo ba kung sino ang mga armadong lalaki na iyon?" tanong bigla ni Kelly na hindi ko alam kung bakit siya nandito eh kanina lang na sa baba siya at may kausap rin siya sa phone mukhang may problema din ata siya pero hindi na lang ako nakinig.

"Hindi eh pinapaimbistiga ko pa yun, teka ikaw mukhang may problema ka rin ok ka lang baka same din ang nangyari sa pamilya ko."

"Tama ka tumawag din si dad sabi niya wag daw ako babalik sa QC dahil panganib na doon may mga armadong lalaki pero naganap iyon sa opisina." sabi ni Kelly mukhang may halong pag-aalala.

"Alam mo ba kung sino ang gustong gumulo sa buhay niyo." tanong ko

"Posibilidad na tama ang kutob ko."

"Its ok im not be the best person to comfort someone but all i know is just to hug." sabay kamot ko sa ulo ko na hindi ko talaga alam kung paano mag-comfort.

"You still haven't changed do you?" at tumawa siya ng mahina. Huh? Ano?

"What do you mean by that, your weird miss Smith ilang buwan lang tayo magkakilala pero parang kilala mo na ako impossible na hindi tayo magkakilala noon pa just who are you? And don't jump to this subject."

ME AND HERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon