Great Pretender (Leona'sUniversity)

Chapter 8

Sayings by me;
Love isn't something that you find,
Love is something that find you.
Yes! Feel at nothings happen.

Mich point of you

Nasa bahay na ako ngayon nag e-emote.
Yeah habang nag e-emote iniisip ko rin kung bakit ganito ang buhay ko ngayon. I'm a such pretender. Hindi ko alam kung bakit ganitong laro pa ang naiisip nila. Maganda ang buhay ko sa cebu. Speaking of cebu?
Kumusta na kaya sila Lola Aurora.
At si  Ace kumusta na rin kaya. Wala na akong balita sa kanya simula nong pumunta ako dito sa Manila. Sino na kaya ang kasama niya ngayon siguro may iba na siya.

"Mich may bisita ka." Si Manang Loly.

"Pakisabing sandali lang manang!" Sigaw ko."Maligo pa ako!"dagdag ko.

"Okay bilisan mo raw!"

Sino naman yan? Tsk!

Pagkatapos kung maligo ay nagbihis narin ako.
Binuksan ko na ang kwarto ko nadatnan ko rin si manang na paakyat.

"Sinong bisita manang?" Tanong ko  na tinahak ang hagdan dahil huminto rin si manang at sabay na kaming pababa. Hindi ko rin makita kung sino ang nasa sala. Dahil may bubong rin na  naka blocking.

"Si Dawn"bulong sabi ni manang.

" Anong ginagawa niya rito?"tanong ko.

"Ikaw ang sadya niya" sabi niya.Tsaka Siya nga umupo sa sofa at sumipsip ng juice.

"Antagal mo naman." Reklamo pa niya bago binaba ang baso ng juice sa table.
"Mabuti naman at hindi marami ang reklamo mo kanina." Dagdag pa niya.

Tsk! Kung alam mo lang...mahirap na rumeklamo pa.

"Tsk!" Singhal ko.

"Eto nga pala oh." Sabi niya at may dalawang paper bag na nilagay sa sofa kung inuupoan sa harap.

"Ano to?" Tanong ko.

"Basta tingnan mo nalang yan kapag umalis na ako."

"Okay" sabi ko at huminga ng malalim."puwede kanang umuwi."

"Hanggang ngayon ganyan ka parin?" Pangaasar niya."sige na"sabi niya at tumayo.

"Sige ingat" bilin ko.

"Salamat ah marunong karin pala magsalita ng ganyan." Natatawang sabi pa niya.

"Tsk umalis kana." Sabi ko tsa lumabas naman siya.

Pumunta narin ako sa kusina, nadatnan ko rin si Manang na naghugas ng pinggan.
Siguro kumain na sila kanina pa nga siya nandito. Tsk!

"Manang hanggang ngayon po ba hindi niyo alam ko nasaan si Mommy?" Iwan ko ba kung saan nanggaling ang tanong ko. Kusa nalang itong lumabas sa bibig ko.

Tumingin naman si manang ng diretso sa Mata ko pagkatapos niyang nagpunas ng kamay dahil tapos narin siya sa ginawa niya.

"Mich" sambit niya sa mahinang boses nalungkot tuloy ako dahil parang hindi rin alam ni Manang kung nasaan ang Mommy ko. Sabi kase ni Lola Aurora hindi niya alam kung nasaan si Mommy dahil noong bago umalis si Mommy ang sabi daw niya ay bumalik rin daw siya.

Pero hanggang ngayon hindi parin bumalik.
Tsk! Iwan ko ba kung saan siya pupunta wala akong ideya sa paghahanap dahil hindi naman nila sabihin sakin kung ano ba talaga.

Lumaki tuloy akung walang ina at ama.
Sabi nila may ina ako pero umalis.
May ama naman ako pero hindi ko alam dahil iba ang tingin niya sakin.
Kaya ganito ako ngayon,lumaking-