but freja | styles

XXVI

but freja, 26.

harry styles, 26.

doğum günü bölümü :')

-

Alex'in kapımın önünde belirmeleri genelde aynı şekilde sonuçlanıyordu: Onu içeri almak istemiyordum, Alex kaba kuvvet kullanarak içeri giriyordu, evime gelme amacını yerine getirdikten ve aklına gelen her şeyle dalga geçtikten sonra hayatımı biraz daha karıştırıp gidiyordu.

Kapıma kadar gelmesinin sebebini tahmin edebildiğim ve aramızdaki bu döngüyü bozmak istediğim için geriye doğru bir adım atıp kapıyı sonuna kadar açtım ve içeri girmesini bekleyerek ona sabırsız bakışlarımı yönelttim.

Alex alt dudağını sarkıtıp kaşlarını çattı. "Beni içeri mi alıyorsun? Hem de kendi isteğinle..."

"Fikrimi değiştirmeden gelsen iyi olur."

Alex şaşkınlığını saklamayarak içeri girdi, başındaki siyah renkli bereyi çıkartıp saçlarını düzeltti ve beklentiyle bana baktı.

Birkaç saniye boyunca ona bakıp ne istediğini anlamaya çalıştım. "Ne var?"

"Beni salona davet etmeyecek misin?"

Gözlerimi devirip sakinliğimi korumak adına derin bir nefes aldım. "Hayır, Alex, seni salona davet etmeyeceğim. Tehditlerini seri bir şekilde sırala ve bir an önce evimi terk et."

"Bu tavrına bayılıyorum," dedi yüzüne yayılan gülümsemesi ve yanağının her iki tarafındaki gamzeleriyle. Ona cevap vermeyip mavi renkli gözlerinin içine bakmayı sürdürdüğümde boğazını temizleyip duruşunu dikleştirdi.

"Tamam," dedi. "Tehditlerim... Şöyle ki, Freja, İki Numaralı Erkek Arkadaşın küçük bir ziyarette bulunup seni rahat bırakmazsam, detayları ile seni boğmak istemediğim bazı hamleler yaparak canımı sıkacağını dile getirdi. Tahmin edebileceğin gibi bu durumdan hiç memnun değilim."

Harry'nin Alex'i hayatımızdan çıkarmak için bir şeyler yapacağını biliyordum fakat bu kadar hızlı hareket edeceğini tahmin edememiştim. Yine de Alex'i kapımda görmek beni şaşırtmamıştı. Ayrıca, beş yaşında bir çocuk gibi Harry'yi bana şikayet etmeye gelmesi gerçekten komikti.

"Sana nasıl yardımcı olabilirim?" diye sordum.

"Bir düşüneyim," diyip üzerindeki deri cekeyin kollarıyla birkaç saniye boyunca oynadıktan sonra, sanki aklına bir şey gelmiş gibi yaparak bakışlarını tekrar bana çevirdi. "Buldum," dedi. "Erkek arkadaşına benden bir mesaj iletebilirsin."

İleteceği mesajı merakla beklerken Alex bana doğru küçük bir adım attı. Genel olarak ondan korkmuyordum fakat ne zaman bana yaklaşsa kendimi onun tehlikeli aurasının etkisi altına girmiş gibi hissediyordum ve böyle zamanlarda içim ürperiyordu.

"Bir kere yaptığım hatayı bir daha yapmayacağım, ona aynen böyle söyle. Ve, Freja, Evan'a her şeyi kendi ağzınla anlatacaksın. Beni atlatamazsın, benden kurtulamazsın, Harry'nin arkasına saklanamazsın. Kendimi tehlikede hissedersem, Evan'a giderim. Canımı sıkmaya devam ederseniz, Evan'a giderim. Takım kaptanlığını kaptırdığı en yakın arkadaşına sevgilisini de kaptırdığını öğrenince ne tepki vereceğini çok merak ediyorum."

Suratıma tokat gibi çarpan cümlesini bitirdiği anda saniyeler önce büründüğü seri katil modundan çıkıp geriye çekildi ve yüzüne şirin sayılabilecek bir gülümseme yerleştirdi. Benden uzaklaşınca yoğunluğundan kurtulmuş olsam dahi, sonraki birkaç dakika boyunca herhangi bir tepki verebileceğimi sanmıyordum.