He's my Driver

3 0 0
                                    

JAMES PAUL'S POV

Umiyak ako sa loob ng banyo at inilabas lahat ng sama ng loob. Ganito ako, gaano man kalala ang nagawa sa akin ng tao, kapag naiiiyak ko na, mawawala na rin lahat ng sama ng loob. Pero hindi sa lahat ng pagkakataon.

Pagkalabas ko ng banyo, hindi ko inaasahan na nandito pa si John Vic.

"Nandiyan ka pa pala. Matulog ka na, maaga pa tayo bukas." Nahihiyang sabi ko.

"It's okay, I'll just want to make sure you're okay."

"I'm already okay, Captain." Ngiti ko.

"Magdamit ka na bago ako matempt na galawin ka."

Namula ako sa sinabi niya. Nagmamadali akong kumuha ng ipapalit at naalala ko! Wala na akong damit! Narumihan kaninang muntik akong irape. Huhuhuhu.

"Ahm John Vic... wala pala akong damit."

"You can borrow mine, wait I'll just get some. What do you wanna borrow, briefs or boxers?"

"Boxers na lang, for sure hindi kasya sa akin 'yong briefs mo. Hehe."

"Yeah, I'm large btw."

Namula ako, bakit iba ang pagkaintindi ko? Naiwan akong nakatingin sa pintuang nilabasan niya!

Pagbalik niya dala na niya ang mga damit, boxer shorts, at pajama.

Nagmadali akong kinuha at sa pagmamadali ko, natanggal ang tapis kong twalya!

"Huwag kang titingin! Please huwag!" Sigaw ko.

"Tsk, nakita ko na 'yan kanina."

Namula ako. WTF! Huhuhuhu. My virg*n body.

"Nakita mo na lahat? As in lahat lahat?"

Tumango siya. Nahihiya akong nagpalit habang nakatalikod sa kaniya. Syempre may twalya na!

Pagkatapos kong magbihis, naupo ako sa kama at nagpasalamat sa kaniya.

Kaya ko na kaya silang harapin bukas? Napapaisip ako. Baka hindi ko kayanin, pero dapat hindi malaman ni Coach at ninuman ito bukod sa amin.

"Alam mo ba, John Vic." Kwento ko.

"Ano?"

"They nipped parts of my body and Joseph jacked me off. Feeling ko binaboy ako. Buti na lang hindi ako napenetrate ni Henry kung hindi baka hindi ko na kayaning pumasok pa. Salamat at dumating kayo."

"No problem. Sorry ulit sa nangyari kanina. I'll make sure it won't happen again. Okay, you better sleep na. Ihahatid pa kita bukas."

"Okay, good night."

"Good night "







JOHN VIC'S POV

I was really fighting the urge kanina pa. The urge to...

Ugh!

Ano ba 'tong nangyayari sa akin!

Bago ako mahiga, gumawa ako ng GC namin ng mga involved today bukod kay James. Pinagalitan ko sila sa ginawa nila! Sorry sila nang sorry pero ang sabi ko hindi dapat sa akin sila nagsosorry.

Ilang chats lang na pagalit ang nasabi ko bago ako natulog.

Napanaginipan ko na naman siya.








JAMES PAUL'S POV

Maaga kaming nagising ni Captain para maihatid ako sa bahay. Hanggang sa may kanto lang ako papahatid para hindi na siya umabot sa bahay, nahihiya kasi ako.

Ayaw kong makita nila ang bahay namin.

"Why don't you have a car?"

"I don't want to saka hindi ko afford."

"Tuition nga sa Cordoven afford mo eh!"

"I'm a scholar, Captain. And I'm joining several clubs and teams for the incentives. Sayang din kasi. Nakakaipon pa ako."

"Oh, I see. Hindi ka naman mukhang mahirap ah?"

"Hehehe. Sabi nga nila, Captain. Pogi kasi ako. Hahaha."

"It's nice na tumatawa ka na pagkatapos ng nangyari kahapon lang. Saka okay ka na."

"I'm okay now. Naiiyak ko na ang sakit nang nangyari kahapon. Hehehe."

"Ganoon lang? Ang galing naman, ang bilis!"

"Oo, ganoon ako eh. Ayaw kong magkimkim kasi nagkasakit na ako sa puso dati. Simula nun, ayaw ko nang magalit or makaramdam nang mabigat na emotion sa dibdib. Hehe. Hindi ako sure kung nakakacontribute 'yon sa sakit sa puso pero mahirap kasi kapag may kinikimkim kang sama ng loob, mabigat sa dibdib. Hehe."

"Sana lahat kagaya mo."

"Hindi naman pwede 'yon. Hehehe. Unique tayong lahat eh. Hehe."

"Oo nga. Hahahaha."

"Ang gwapo mo, Captain."

Hindi ko napigilang sabihin 'yon at namula ako dahil sa kahihiyan!

Natahimik na kami sa byahe hanggang sa may kantong sinabi ko sa kaniya.

"Diyan na lang oh."

"Oh sige."

"Ingat ka ah."

Tumango lang siya. Shet naman, bakit ko ba nasabi 'yon. Ang awkward tuloy. Hays!

Pagkarating ko sa bahay, I was bombarded with questions by Mom. Nagstick ako sa alibi ko kagabi para hindi siya makahalata and knowing Mom, when it comes to my studies, she understands. And so does my Dad.

Umakyat na ako't nagbihis para makapasok na rin. Magcocommute pa nga pala ako.

Hay naku! Naalala ko na naman ang nangyari kahapon at napaupo ako sa kama.

Nakakapanlumo pa rin hanggang sa ngayon.

Pero naalala ko rin 'yong nasabi ko kay John Vic kanina!

What the fuck!

What was I thinking?!

Bakit ko sinabi 'yon?! Baka isipin niyang trip ko siya?

Bakit hindi ba?

Ahhhh, bwisit kang isip ka! Bakit ka kumukontra!

Gigil mo ako ah!

Hindi ko rin alam kung bakit ko nasabi 'yon.

Ang alam ko lang, basta kasama ko siya, at ease ako. Nasasabi ko lahat ng laman ng isip ko.

Kaya pati 'yon ay nasabi ko.

MY VOLLEY LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon