COLD ACTRESS

Chapter 13

ZANRIEL's POV

Lumabas ako galing sa restroom pero nakita kong walang tao dito sa set kaya lumabas na ako at nakita kong may nagsitapukan don kaya lumapit na ako dahil na curious ako. Lumapit ako sa likuran ni Zia pero hindi niya pa ito napansin pero si Frank ang nakapansin sakin. SHIT!

"Hi Mr. Valle Kruz! Kamusta na??" Tanong niya sakin. Agad napalingon si Zia sakin.

ZIA's POV

Napagulat ako sa sinabi ni Frank at tumingin kay Zanriel. Ano kaya ang ibig sabihin nito???
"Do you two know each other?" Tanong ko. Tumingin siya sakin at umiling.
"No Zia, I don't know him." Cold niyang sabi.
"Oh really Zanriel?? You don't know me? Tsk!" Tawang sabi ni Frank at kinuyom ko ang kamao ko dahil sa galit.
"Straight to the point Frank! Bakit kayo nandito sa kompanya namin?!" Galit kong tanong. Hindi ko na kasi mapigilan ang galit ko eh!!

"Dahil gusto ko lang sabihin sa direktor mo na sa susunod at kami narin ang mananalo!!" Sigaw din niya, I smirked.
"Then no one cares." Cold kong sabi at lumingon kay direktor.
"Bumalik na tayo director because they just wasting our time." Pag sarcastic ko at tumango si direktor.
"You're right Zia. Guys!! Let's go!" Sigaw ni direktor at pumasok na sa kompanya. Iwan sila sa labas.

"Zia." Tawag ni direktor sakin.
"Yes?" Tanong ko at naglalakad kami patungo sa elevator at nandito si Zanriel sa likod ko. Sumunod samin.
"You shouldn't do that." Sabi niya at tinaasan ko siya ng kilay ko.
"Why? I just defending our company." Sabi ko at umiling siya.
"No not that I mean, malaki kasi ang pagpahamak nila sayo.." Sabi niya.
"Director... Sanay na kasi ako eh kaya wag kang mag alala okay?" Sabi ko at tumuloy na sa paglalakad.

Bago kami pumasok sa opisina ni director ay napahinto ako. Tumingin silang dalawa sakin.
"May problema ba Zia?" Tanong ni director sakin kaya umiiling ako.
"Nasaan si Lewis?" Tanong ko at biglang napa scoff si Zanriel. Tumingin ako sa kanya.
"What's with that scoff?" Inis kong tanong at tumingin na nga siya sakin.
"Follow me." Cold niyang sabi at bigla niya akong hinila.
.
.
.
"Haistt...kids this day's..." bulong ni direktor.
.
.
.
.
Nandito kami sa empty hall. I crossed my arm's at my chest. At humintay sa kanyang gustong sasabihin sakin.
"What the hell are you dragging me?!" Inis kong tanong.
"Tell me the truth Zia.." Sabi niya.
"Truth about what?" Tanong ko at napabuntong siya ng hininga.
"Do you have feelings for Lewis??" Tanong niya sakin. And now, napagulat ako.
"Why did you ask that??" Tanong ko ulit.
"Just answer me and we're clear." Sabi niya. Umiling agad ako.
"Of course not! He is my manager last year at ngayon hindi na, kaya ganyan lang kami sa close sa isa't- isa." Pag paliwanag ko.
"I thought-- Never mind.." Sabi niya. I smirked.

"Thought about what? Na mag jowa kami?? Hindi no!" Sabi ko at nag sigh in relief siya. No' kaya ang problema ng mokong nato!
"I'm not asking." Sabi niya.
"Well obvious na yan sa mga mata mo!" Sabi ko.
"You know what? Punta nalang tayo sa Starbucks." Biglang napalaki ang mga mata ko.
"Starbucks??! My favorite! Treat mo?" Tanong ko at tumango siya.
"Oo naman." Sabi niya at umalis na kami sa empty hall.

Fast Forward

Naka-order na kami at kailangan kami humintay. Since boring din naman kapag gumamit ako sa phone ko kaya tumingin nalang ako si Zanriel.

Ilang minuto nakalipas ay biglang lumapit samin ang waitress at nilagay niya ito sa mesa namin habang tumingin-tingin kay Zanriel. Aba!!  Kaloka tong babae ha! Did she just trying to flirt him?! I scoffed.

"Hoy babae. " Tawag ko at napalingon siya sakin.
"Yes?" Tanong niya but I rolled my eyes at her.
"Ingatan mo yang mga mata mo ha. Isa ka nga lang waitress dito ay nakipag-flirt ka na sa costumer mo! Gusto mo maging fired ha?" Pananakot ko sa kanya at bigla siyang yumuko at biglang umalis.

"Tsk! Bwesit yang babae na yan! Napakalandi!" Sabi ko sa sarili ko. Bigla nalang tumawa si Zanriel at sinunggaban ko lang siya ng kilay ko.
"Anong tawa-tawa mo diyan ha?  Uminom ka na nga!" Inis kong sabi at uminom nalang sa caffe latte ko.
"Ha-ha.. I laughed because of your jealousy.. " Napagulat ako sa sinasabi niya.

At du'n ko na napansin ang ginawa ko kanina sa waitress.. SHIT! Nakakahiya!! Haist.. Hindi ko nalang yon pinahalata. At hindi ko nalang pinansin ang kanyang sinasabi at uminom nalang ako sa kape ko. Habang may naiisip ako.
"Zanriel." Tawag ko, huminto siya sa pag-iinom at tumingin sakin.
"Hm?" Tanong niya sakin.

"Tell me about yourself.." Napalaki ang kanyang mga mata sa sinasabi ko.
"About myself???" Tanong niya habang tinuro niya ang sarili niya kaya tumango narin ako.
"Yup and besides, alam mo na ang mga past ko pero ikaw ay hindi so it is a little bit unfair to me.. Sabihin mo na" Utos ko at napabuntong hininga nalang siya.

Uminom muna siya ng kape niya bago magsalita.
"*clears throat* Hmm okay! Let's talk about my family,  nakatira kami sa Mindanao pero lumipat kami dahil may sakit kasi ang kapatid ko at yung kaibigan ni itay ay isang doctor so may pag-asa ang kapatid ko na gumaling sa kanyang mga sakit." Pag hihinto niya at uminom ng kape niya.
"Anong klaseng sakit?" Tanong ko.
"Heart disease." Nagulat agad ako sa sagot niya.

"I-I'm sorry.." Bulong ko at tumango lang siya.
"No it's okay, you just asking." Sabi niya at tumango na rin ako at handa nang makinig sa kwento niya.
"Nung may sakit ang kapatid ko ay nahihirapan na kami sobra, at ako nalang ang humanap ng trabaho para may ipakain ang pamilya ko. Si itay kasi ay natanggalan sa trabaho biglang teacher at ngayon ay naging janitor na siya." Sabi niya. Haist ang hirap pala nitong mag pamilya lalo na ang kapatid niya!

"Minsan nga kase na biglang mahimatay o magkasakit sa puso ang kapatid ko." Pag kwento niya. Shit! Pa'no na yan.. Naawa na ako sa kanya.
"Kung gayon Zanriel, nasa'n ang kapatid mo ngayon?" Tanong ko, gusto ko kasi siya makita eh.
"Nandu'n sa bahay nami--" biglang pagputol ko dahil nakatayo agad at sinabit ko na ang sling bag ko sa balikat ko.
"Halika na." Cold kong sabi at tumayo na rin habang nakatingin sakin in confuse.

"Where?" Tanong niya sakin.
"Sa pamilya mo lalo na ang kapatid mo, I want to see her." Sabi ko at napagulat siya sa sinasabi ko. Without blinking in the eye, agad ako lumabas sa starbucks patungo sa parking lot. Hindi na nagtagal ay huminto na kami sa harap ng lamborghini ko tsa'ka tumingin kay Zanriel.

"What?" Tanong ulit niya.
"Ikaw ang mag da-drive. Since patungo tayo sa pamamahay niyo." Sabi ko at dumeretso na ako sa passenger seat at nakapasok na sa loob.