COLD ACTRESS

--ENDING--

ZIA's POV

"Wait lang, joke ba to ha? Kasi hindi nakakatawa!" Sabi ko kay Lewis.
"I'm serious Zia. I'm sorry.." Sagot niya.

This is my fault... Hindi ko na lang siya ginaganyan! May sakit siya? Seriously??

"W-Well... Nasa'n siya ngayon? Gusto ko siya makita!" Sigaw ko at tumayo na.
"Hindi pwede--" Pinutol ko agad ang pananalita niya.
"Please Lewis, mahalaga siya sakin!" Sabi ko habang nagmamakaawa.

He sighed.

"Nandu'n sa bahay nila." Sagot niya. Hindi na ako sasagot pa at ako ay umalis na sa harapan niya.
Agad ako sumakay ng taxi dahil naiwan ko du'n sa kompanya.

Nakapasok na ako sa taxi.
"Saan po tayo ma'am?" Tanong ni manong driver.
"Sa **** *** street po manong at paki bilis lang.." Sabi ko.

Noon palang ay ayoko ng taxi pero ngayon ay hindi na.
Ilang minutong nakalipas ay nakarating na kami sa bahay nila.

Bumayad na ako sa driver at lumabas sa taxi, nang nakalabas ako ay nagtataka ako kung bakit may balloon? It's not even black nor a white.. Pula ang mga kulay sa lobo.

Tinuloy ko ang paglakad ko. Nandito na ako sa harapan ng pinto, kinatok ko na ang pinto pero kahit isa man lang ay walang bubukas. Inikot ko ang doorknob pero himala hindi nakalock..

Pag pasok ko sa bahay nila ay nakita ko ang isang kabaong sa loob. Napahinto ako sa paglalakad at nanginginig na ang mga paa ko. Ba'ka si Zanriel ang nasa loob...

Pero napansin ko lang, bakit walang tao kundi isang kabaong lang ang nandito?? Hindi kaya't may multo?! Shit ayoko ng multo! Hindi lang naman sa takot pero ayoko lang talaga ng multo!

Lalabas na sana ako pero may biglang nag patugtog ng musika. It's not a dead song nor a happy song kundi isang romance.

Alam kong kanta to, ang title nito ay CAN I HAVE THIS DANCE. Grabe no, ang creepy talaga sa bahay nila Zanriel! May patay nga sa kabaong pero nag pa tugtog ng romance? Gago ah....

"Hello???" Tanong ko. Pero walang sumagot..
"Hindi to nakakatawa kaya palabas ka." Sabi ko pero wala rin lumabas.

Haist! Ba'ka lumayas yung pamilya niya at siya nalang ang tumira dito?? Ay gago mahal siya ng kanyang pamilya no! Hahaysss!

Hinahanap ko na ang phone ko pero.... Nasaan ang phone ko!!! Shit shit shit! Malas ba talaga ako ngayon ha? Nandito ako nag hahanap ng phone ko habang nasa harap ng kabaong grrr!!

Biglang huminto ang musika at naging tahimik na ang lahat. Napahinto na ako sa paghahanap ng phone ko dahil ako lang din naman ang mahihirapan kahit nawala siya sa paningin ko char.

Tumingin ulit ako sa kabaong. Unti-unti kong lumapit sa kabaong, until I found.... No one.

No one but a note. Isang bondpaper na nakapasok sa kabaong at nakasulat na,

Please forgive me

Okay that's it. So I guess it's a prank then! Gago nito! Kaya pala walang tao dito at ako lang at itong kabaong nato!

I brushed my hair in annoyed. Pero to be honest, it's kinda cute na yung lalaki ay gumawa ng paraan para mapatawad siya sa isang babae.

Since wala na akong magagawa dito sa loob ng pamamahay nato kundi lumakad na ako patungo sa pinto. Inikot ko na ang doorknob at nakita ko silang lahat..

It's Dad,direktor, Lewis, Jexter, Freya, Hailee at ang mga magulang ni Zanriel. So it means ay naplanohan na nila ito??! Haist...

"What is all this?" Tanong ko pero deep inside.. Masaya
"Uh Zia, you don't know what date is today?" Napataas ako ng kilay kay direktor.

"Uhh it's tuesday bakit?" Tanong ko sa kanila.
"Ija, birthday ni Zanriel ngayon." Sabi ng ina ni Zanriel. Napalaki ang mga mata ko.

"Birthday niya?!" Tanong ko ulit sa kanila. Tumango silang lahat.
"Yes it's my birthday." Sabi ng isang lalaki na nasa likod ko.
Napakilig ang mga tao dito at ako ay nag pretend lang hahaysss

Ang hirap talaga kapag kinikilig! Unting-unti ako humarap sa likod ko at nakita ko ang isang napaka-gwapong lalaki na nasa harap ko ngayon. I miss him..

"So... How are you?" Tanong ni Zanriel sakin.
"Do you think I'm okay?" Turo ko sa sarili ko.
"Uh maybe? Did you forgive me already?" Tanong niya sakin.

Sinapak ko ang braso niya. Napagualt siya sa ginawa ko.
"Bakit mo ako sinapak????" Tanong niya sakin.
"Akala mo ganon ganon nalang ay patawarin na kita? Gago ka pala eh!" Galit kong sabi.

"Ay akala ko na pinatawad mo na ako sabi ni Lewis." Sabi niya habang tinuro si Lewis. Tumingin ako sa kanya in a death glare.
"Lagot ka sakin Lewis!" Sabi ko. Napakunot nalang siya sa noo.

"Hehehe sorry I just doing my job and especially those cancer thingy..." Paumanhin niya sakin. Ngumiti agad siya sakin pero ako ay hindi.

"Mag sorry ka sa pamumukha mo!" Sigaw ko at tumawa silang lahat. Hinawak ni Zanriel ang kamay ko kaya napalingon ako sa kanya.
"Zia... I know na malaki ang kasalanan ko sayo pero hindi ko kayang iloloko yung pagmamahal ko sayo. Mahal talaga kita Zia and I know I regret it in the first place." Sabi niya.

"But you just keep doing that.." Bulong ko sa kanya.
"I know and I'm gago." Napatawa ako sa last na sinasabi niya.
"Buti at napatawa na kita. I love you." Sabi niya.

"No." Sagot ko.
"Do you know what my wish is?" Tanong niya sakin pero napailing ako.
"Ano yon?" Tanong ko sa kanya.

"I wish na patawarin mo na ako at mahalin mo ako sa buong puso mo." Hiling niya. Napangiti naman ako sa sinasabi niya.
"Stop saying that." Utos ko.

"You forgive me?" Tanong niya ulit. Tumingin muna ako sa kanila at tumango silang lahat pati na si Jexter. I guess naka move on na siya.
"Matagal na kita pinatawad Zanriel... Do you know why? It's because I love you." Sabi ko sa kanya.

"Y-You love me???" Tanong niya sakin. Napangiti ako.
"Oo naman! I love you.." Sabi ko. Napakilig naman sila.
"I love you too." Sabi niya at hinalikan niya ako sa labi.

So I guess He changed me more..

THE END