”လွမ်းနေတာ
အနားမှာ ရှိနေတာ သိရဲ့နဲ့လည်း လွမ်းတယ်
အချိန်ပြည့် မင်းကို တွေ့ချင်နေတာကို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ
မင်းကို သဘောကျတဲ့စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ဖို့ ခက်ခဲလာတယ် ဘတ်ဟျွန်းနီရယ် ”
နေရာစိမ်းမလို့ သေချာ အိပ်မပျော်နိုင်တဲ့ အကျင့်လေးကြောင့် ချန်းယောလ် အနားမှာ လာထိုင်ထဲက ဘတ်ဟျွန်း နိုးလာခဲ့တယ်
မထခဲ့ရုံပဲ... ။
ချန်းယောလ် ပြောတဲ့ စကားကိုလည်း အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ မဟုတ်ဘဲ သေချာကြားလိုက်တာပဲ... ။
ဘာလုပ်မှာမှန်း မသိပေမဲ့ မျက်နှာနား တိုးကပ်လာတာကို ဘတ်ဟျွန်း သိလိုက်သေးသည်။
တကယ်တမ်း ချန်းယောလ်က ပြန်ပြီး ဖယ်ခွာသွားတယ်
ဒါပေမဲ့ ချန်းယောလ်ရဲ့ စကားတစ်ခွန်းနဲ့တင် ပြန်တွေးတိုင်း ရင်ထဲ အခုန်မြန်နေသည်။
သဘောကျတယ်
ချန်းယောလ်လည်း ငါလိုပဲလား
စဥ်းစားလိုက်တော့ ကျေနပ်ပြုံးလေးက မျက်နှာထက် ဖြစ်ထွန်းလာသည်။
”အဲ့ဒါဆို ဘာလို့ ဖွင့်မပြောတာလဲ ”
”အာ ဟုတ်တယ် ဟုတ်လောက်မယ်
အခြေအနေမပေးလို့ ဖွင့်မပြောတာနေမှာပေါ့ ”
တစ်ယောက်တည်း မေးလိုက်
ခေါင်းလေး တညိမ့်ညိမ်နဲ့ ဖြေလိုက် နဲ့
ချန်းယောလ်က သူ့အပေါ် ခံစားချက် ရှိတာကို သိရတာနဲ့တင် ပျော်နေတဲ့ ကောင်လေး က အချစ်မှာ လုံးဝ နစ်မြောနေပြီ... ။
***My Heart Leaps Up***
အခန်းထဲက ခေါင်းလေးထွက်လာပြီး အိမ်ရှေ့ကို ချောင်းကြည့်တော့
ဧည့်ခန်းထက် ကော်ဖီသောက်ရင်း ဖိုင်တွေ ကြည့်နေတဲ့ ချန်းယောလ်ကို မြင်ရသည်။
ဘတ်ဟျွန်း အခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး မှန်ရှေ့ပြေးကာ
ရင်ဘတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အသာဖိရင်း အသက်ကို ဖြည်းဖြည်းရှုနေ၏
မှန်ကို ကြည့်ကာ ဆံပင်ကို လက်နဲ့ အသာသပ်တင်ရင်း ချန်းယောလ်ရှ်ရာ ထွက်လာသည်။
အဖြူရောင်တွေသာ ဝတ်ထားတဲ့ ချန်းယောလ်က လင်းထင်း တောက်ပနေသလိုပဲ... ။
YOU ARE READING
My Heart Leaps Up {{Completed}}
Fanfictionတျဖည္းျဖည္း မင္းေၾကာင့္ ရင္ခုန္တတ္လာၿပီ တဖြည်းဖြည်း မင်းကြောင့် ရင်ခုန်တတ်လာပြီ ChanBaek
