eighteen // jaeyong

4 ❥ Beautiful

Jaehyun sabah kalktığında üstünde bir baskı hissetti.

  Kıpırdanmaya çalıştı fakat hiç başarılı olamadı. Sanki karnına bir şey oturuyor gibiydi, gözleri kapalıyken biraz daha ıkındı ama olmuyor gibiydi. Şu an doğum yapan bir anne gibi gözüktüğü kesindi.

Jaehyun gözlerini araladığında gördüğü bulanık siyah saçlarla paniklerken kendini arkaya itti.

"N-Ne yapıyorsun?"

Taeyong ise ona gülümsemiş ve kahvaltı masasını eliyle göstererek söylemişti.

  "Bize- amanın, yani sana ve bana kahvaltı hazırladım demek istemiştim."

  Jaehyun Taeyong'un biz demesiyle kalbi teklemişti.

  Taeyong kaşlarını havaya sorarcasına kaldırdı. Bu onu daha da çekici göstermişti.

  "Ağzımdan bir anda biz diye kaçtı...sence bu kader mi?" küçüğün bedenini kesip ona bir bakış fırlattı. Bu sırada kaşları çatılmıştı.

"Dün karnında kemik gördüğüme yemin edebilirim, bu yüzden yesen iyi olur."

Taeyong kızaran küçüğe doğru eğildi. "Hem güzel oda arkadaşımın ölmesini istemem."

Jaehyun utancından yerin dibine girmişti. O vücudunu mu görmüştü? Jaehyun yutkundu. Bu zamana kadar sadece annesi vücudunu görmüştü. O da küçük yaşlarındaykendi. Hemde ona güzel demişti, güzel.

  Jaehyun ne yapacağını bilememiş ve paniğe kapılırken yanaklarının kızarıklığıyla yataktan kalkmıştı. "Banyoya...banyoya gitsem iyi olur-"

  Tam yataktan çıkacaktı ki ayağı takılıp yuvarlandı ve yüzü yeri boyladı.

Hayır, boylayamadı.

Taeyong küçük bedeni tutarken güldü, Jaehyun tam şu an yüzüstü bir şekilde Taeyong'un bacaklarının üzerindeydi.

"Güzelim bir yerini inciteceksin sakin olsana."

Jaehyun yakın yüze bakarken yutkunamadı. O koyu gözler yakından o kadar güzeldi ki, sanki Jaehyun bir girdaba kapılıyormuş gibi hissediyordu.

Jaehyun daha fazla dayanamayıp yataktan koşar adımlarla tuvalete girdiğinde Taeyong'un dudakları kıvrılmıştı.

"Bu sandığımdan daha da kolay olacak hm?"

Jaehyun bir saattir kütüphanede Ten ve Winwin'le oturuyordu. Jaehyun odasından kaçışını bile hatırlayamıyordu. Koşarken kafasını kapıya bile toslamıştı.

Winwin'le Ten ise koyu bir sohbete dalmış, oda arkadaşlarından bahsetiyorlardı.

  "Benimkisi tam bir ayı." dedi Ten gözlerini devirip. "Chicago ayısı hemde."

Winwin kahvesinden bir yudum aldı. "Oda arkadaşım, yani Yuta kibar biri. Dün bana yerleşmem için yardım etti"

Ten gülümsedi. "Oh bu iyi, en yakın arkadaşına çekmesin de... Taeyong'un yanında o çocuk resmen beyaz bir ışık nasıl onla takılıyor hâlâ anlayamıyorum doğrusu!"

Jaehyun Ten'i böldü. "Şey, benim aslında oda arkadaşım Lee Taeyang değil, Lee Taeyong-"

Ten ağzından kahveyi püskürttü. "Ne!"

Winwin ise bayılacak gibi olmuştu. Endişeyle arkadaşının boynuna ve ardından kollarına baktı, "Sana bir şey yapmadı değil mi?"

Jaehyun sakin olmalarını söyledikten sonra devam etti. "İsmini yanlış yazmışlar, ve- ve ayrıca göründüğü gibi birisi değilmiş, aksine kibar ve gayet centilmen biriymiş! Ben de görünce çok şaşırdım, hatta ne oldu biliyor musunuz? Benden yaptığı davranış için özür diled-"

Ten katıla katıla gülerken Winwin ise gülmemek için kendini tutuyordu. "Güzel rüyaymış, kalktığında dayak yedin mi bari, Jaehyunnie?" tekrar güldü.

Jaehyun oflamış ve gözlerini devirmişti. "Ciddi söylüyorum, benden özür diledi!"

"Ama bu imkansız." dedi Winwin. "Senin sabaha kadar ölmüş olman gerekliyd-"

  Ten onu durdurdu. "Jaehyun yani sen bize diyorsun ki Taeyong sana iyi davranıyor ve hatta çok kibar...doğru anlamış mıyım?"

  Jaehyun onayladı, Ten düşünür gibi yaptı. "Gerçekten iyi gününde falanmış o zaman, çünkü bunun başka bir açıklaması olamaz"

Jaehyun dudaklarını büzdü. "Bilmiyorum bugün- bugün anlarım belki, gerçi bugün ikimiz için kahvaltı hazırlamıştı ama-"

Winwin kaşlarını havaya kaldırıp masum bir şekilde söyledi. "Jaehyunnie, Yuta da bana kahvaltı hazırladı tesadüfe bak..."

Ten iki arkadaşına bakarak söyledi. "Pekâla şu an cidden olmayan beynim yandı, bu kadar yeter, biraz kafeye gidip olmayan kafamızı dağıtalım, olur mu?"

  Üç arkadaşta kütüphaneden çıkarken başına ne geleceklerinden habersizlerdi.

🌷🌷🌷
Yorum yapan parmaklarınızı
öpeyim