Crestelia: The Powerful Books [COMPLETED]

Chapter 15: The Boulder Lion

Rock's POV

When I entered the tunnel bigla itong nagtransform ng isang forest, I suddenly felt alerted dahil anytime lalabas ang guardian. Naglakad-lakad ako, holding my arnis tight. The forest was peaceful, wala kang maririnig kundi mga huni ng ibon.

I suddenly felt a strong thump on the ground and a loud raging roar from somewhere. I stepped back when I saw a giant lion formed like a........ Rock?

Biglang bumaling saakin ang lion at naglabas ng malakas na sigaw at inambahan ako kaya mabilis akong umiwas at naglabas ng malaking bato para mapagitnaan kami, but he immediately crashed it with its claw. I attacked him and hit him with my arnis but he immediately jumped behind my back at sa kasamaang palad, nakalmot niya ang likod ko. My shirt was torned open at the back.

"Arghh!" I groaned because I can feel the pain on my back. I can heal someone who is wounded, but I cannot heal myself kaya hindi ko magagamot ang sugat ko sa likod. Lumayo ako ng kaunti sa Lion at tiniis ang sakit sa likod ko. Inatake ko siya ng crushed rocks at tumapon ng mga dirt sakanya para hindi siya makakita, it's my plan to destruct him.

Bigla uli sumakit ang likod ko at naramdaman ang panghihina ko. Shit! Ang hapdi ng mga kalmot niya!

Tumakbo ako palasyo sa lion habang Hindi pa siya nakakakita at tumago sa isang malaking puno at prinotektahan ang sarili ko. Napasandig ako sa puno habang iniinda ang hapdi sa likod ko. I was thinking kung paano ko matatalo ang guardian ngayong may sugat na ako.

Suddenly, Aira came into my mind. Kamusta na kaya iyon?

Napangiti ako ng sumilay ang magandang mukha niya sa isip ko.

Everyone was calling Aira when she ran out, habang ako tulala dahil sa nangyari. Biglang may kumurot sa puso ko at napasabunot nalang ako sa buhok ko. Shit! I really messed it up.

Hanggang sa umalis na ang mga CRST A ay nandito parin ako sa garden at nakaupo sa damuhan at nakasandig sa puno. Tulala lang ako sa kawalan nang naramdaman kong may biglang may tumabi saakin.

"You okay bro?" It was Ice, he sat on my left while his companion, Hack, sat on my right.

"Pre, feeling ko, malapit ka nang mabaliw-- joke lang!" Hack said then laughed. Puro kalokohan talaga.

"I'm fine, I just need to be alone for awhile." I said.

"You know bro, you can always share your feelings to us." Hack said.

I sighed. "I really screw it up. Sana hindi ko muna minadali ang lahat. I should have kept it for awhile." I said.

"Bro, its fine, sometimes, you just need to let that out kasi pag lalong tumatagal yan sa puso mo, mas lalo kang matatakot na umamin. Don't worry, this will be over in any time. Hayaan mo munang makapag-isip si Aira." Ice said.

We chit chatted for a bit bago bumalik sa dorm namin. Pag pasok namin ay nauna na sila sa kani-kanilang kwarto. Dumiretso ako sa kusina para kumuha nang makakain. Napatigil ako sa pagpasok ng makita ko si Aira na kumakain. Bumaling ang tingin niya saakin at parang nagulat nang makita ako kaya binaling niya lang uli ang pagkain niya. I can feel the awkwardness rising up while I was getting my food.

Tapos kong kumuha nang pagkain ko ay dumiretso ako sa paglabas. Napatigil ako sa paghakbang ko palabas ng nagsalita siya.

"Sorry. I hope this will not ruin our friendship." I heard her say. Nilingon ko siya at ngumiti. "It's okay." I said at dumiretso na sa kwarto ko.

I hope so.

Napadilat ako nang marinig ko ang yapak ng guardian sa paligid. Sinubukan ko tumayo. I need to keep fighting, for her.

Naglakad ako papunta sa lion and when he saw me, he suddenly attacked me.

Umilag ako ng umilag hanggang sa makahanap ako ng tiyempo para hampasin siya ng arnis ko. Napasigaw siya pero dinamba niya ako at natulak dahilan para umikot ang paningin ko.

No, hindi pwede.

I immediately made a hole sa lupa para malamon ang guardian. Aatakihin niya na sana ako pero hinila siya ng lupa. Unti-unting nakain ng lupa ang guardian at may lumitaw na isang piece na kusang lumapit saakin. Kinuha ko iyon at kasabay non ay ang pagbukas ng isang pintuan.

Tumayo ako kahit na nanghihina at nandidilim ang paningin ko. Paglabas ko ay nakita ko si Sienna, Aira, Hack at Ice na sugatan. Kailangan nila ako, kailangan ko silang mapagaling.

Kitang-kita ko ang pag-aalala sa mga mukha nila, pero bago pa man ako makalapit sa kanila ay natumba na ako at nandilim ang aking paningin at tuluyan ng nawalan ng malay.

Bago ako tuluyang kainin ng dilim ay narinig ko na ang mga sigaw nila. Si Jade nalang ang kulang para makuha ang libro.

"Rock!"

Bilisan mo Jade, para matapos na 'to

-------------------
Chapter 15, done!

Hope you like my story!