Daddy issues #2

22o Κεφάλαιο

(Συνεχιζεται)

Επόμενο πρωί

Σηκώθηκα αργά από το κρεβάτι για να μην ξυπνήσω την κ.Hyerin και πήγα στο μπάνιο.

Έπλυνα τα δόντια και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη!

Μαύροι κύκλοι υπήρχαν κάτω από τα μάτια μου και τα μάτια μου ήταν κατακόκκινα από το κλάμα...

Ευτυχώς, που έχει αγοράσει η Hyerin make-up!

...

Αφού τελείωσα με το μπάνιο, βγήκα από το δωμάτιο και κατέβηκα στον κάτω όροφο!

Αντίκρισα τον Jungkook και τον Jin να κοιμούνται στο πάτωμα έξω από το δωμάτιο που με είχα κλειδώσει!

??? Ηλίθιοι είναι;

Γιατί κρατάνε και βαριοπουλες;

Και γιατι φοβάμαι για κάποιο λόγο;!

Πήγα γρήγορα στο σαλόνι και η Hana δεν ήταν στον καναπέ...

Πήγα πάλι πίσω στα γουρούνια που ήταν μπροστά από την πόρτα του δωματίου και τους κλωτσησα κι τους δύο μαζί! (τώρα πως το έκανε αυτό, μην με ρωτάτε 😂)

"ΑΟΥΥΥ"φώναξαν και οι δύο μαζί και έπιασαν τον κωλο τους!

Δεν φταίω εγώ, που μου τους είχαν τουρλωσει!

"Γιατί κοιμοσασταν εδώ, γιατί κρατάτε βαριοπουλες και ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η HANA ΜΟΥ!"είπα και τους κοίταξα αγριεμενα.

"Εμείς ειμ- ... Hana....ΜΟΥ;!"είπε ο Jungkook σοκαρισμένος.

"Καλά ρε τώρα το κατάλαβες; Λες να ανησυχούσε τόσο πολύ για την Hana και να μην νιωθ-"διέκοψα τον Jin.

"Απαντήστε απλώς σε αυτά που ρώτησα, ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΆ"φώναξα πλέον ακόμα πιο πολύ θυμωμένος.

"Εντάξει ηρέμησε, ηρέμησε... Εγώ απλώς με τον Jin, παραγγείλαμε ένα κρεβάτι για το δωμάτιο της κ.Hyerin και κάτσαμε να το φτιάξουμε όλο το βράδυ. Όσο για την Hana, την βάλαμε για να είναι πιο καλά, στο κρεβάτι. Τώρα είναι μέσα στο δωμάτιο!"μου είπε ο Jungkook και με κοιτούσε με ένα βλέμμα που δεν μπορούσα να καταλάβω.

Δεν θα δώσω καθόλου σημασία...

"Κάντε στην άκρη!"τους είπα και τους έσπρωξα.

Μπήκα μέσα και μόλις είδα την Hana ξαπλωμένη, ένιωσα μια γαλήνη να με διαπερνά.

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και την πλησίασα.

Γονάτισα μπροστά από το κρεβάτι και της έπιασα το χέρι της.

Το έκλεισα μέσα στις δύο μεγάλες μου παλάμες και το φίλησα απαλά.

Ουαου!

Μόλις συνιδειτοποιησα ότι μίλησα πολύ απότομα και άσχημα στον Jin και τον Jungkook.

Σηκώθηκα και αφού την αποχαιρέτησα, ξαναβγήκα από το δωμάτιο.

Τους είδα να κάθονται στο σαλόνι και να παίζουν ένα επιτραπέζιο.

Τους πλησίασα και έκατσα δίπλα τους.

"Συγνώμη..."είπα σιγά α και κοίταξα κάτω!

Μίλησα άσχημα στον αδερφό και στον φίλο μου...

Γύρισαν και με κοίταξαν.

Ένιωσα ένα χέρι στον ώμο και σήκωσα το κεφάλι μου.

"Μην ανησυχείς Hoseok, δεν φταις εσύ... Δεν είναι λίγο να βλέπεις την μονάκριβη αγάπη σου αναίσθητη και τραυματισμένη! Είναι λογικό να φέρεσαι έτσι! Κι εγώ και ο Jungkook, έτσι θα φερομασταν εάν το πάθαιναν ο Namjoon και ο Taehyung!"μου είπε και μου χαμογέλασαν κι οι δυο.

Ίσως να έχει δίκιο...

"Έλα για μια αγκαλίτσα αδερφούλη~!"είπε ο Jungkook και έπεσαν και οι δύο πάνω μου.

Πέσαμε κάτω στο πάτωμα και αρχίσαμε να γελάμε!

"Χαίρομαι τόσο πολύ που ειστε πάντα δίπλα μου"είπα μέσα στα γέλια μας και αρχίσαμε να γαργαλαμε ο ένας τον άλλον.

(Συνεχίζεται)

Heyyy😂

Sorry που ήταν τόσο μικρό απλώς βαριέμαι τώρα να γράφω και δεν θυμάμαι κι όλας τι ακριβώς είχα γράψει 😂!

Anyway,

Και πάλι ελπίζω να σας άρεσε~🙃

Byeee 💕

(531 λέξεις 😂)