Bölüm 19; Beden Gelişimi

9.8K 1.1K 940
                                    

+165 oy ve +375 yorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

+165 oy ve +375 yorum.

Yarın yeni bölüm gelmeyecek, birkaç planım var ama yine de sınır koyuyorum ki oylar azalmasın canlarım. Pazartesi görüşürüz~ 🤗
☄️

Yavaş yavaş oturduğum sıradan Taehyung ile birlikte kalkıp derslikten çıkarken sessizdik. Hoca bizi çileden çıkarmış ve oldukça zorlamıştı.

Taehyung'un her ne kadar çizim dersi olmasa da benimle birlikte bu derse girmiş ve elinden geldiğince çizimini yapmıştı, bu sayede onun çiziminin ne kadar iyi olduğunu da fark etmemi sağlamıştı.

"Aslında çizimin oldukça güzel." dediğimde Taehyung yanımdaki bedenini bana döndürüp sırıtarak konuşmuştu.

"Evet, çizim yapmayı seviyorum. Arada sırada Seokjin'e de öğretmeye çalışıyorum ama bu konuda çok beceriksiz." deyip gülmeye başladığında ben de onun sözüne güldüm.

Sabah aceleyle çıktığım için yanıma bir şey almayı unutmuştum ama Taehyung benim ve kendisi için malzemeleri almış ve benimle paylaşmıştı.

"Şimdi eve mi gidiyoruz?" dediğimde Taehyung sakince başını sallayıp beni onayladı.

"Evet, Jungkook fazla dışarıda görünmememizi söyledi. Bu yüzden biraz yürüdükten sonra koşalım. Etrafta insanlar çokken bunu yapmaya fazla cesaret edemiyorum." deyip sırıttığında ona katılırcasına ben de başımı salladım.

"Ben de öyleyim. Belki de hala buna alışamadığım için olabilir." deyip güldüğümde Taehyung'da benim bu halime gülmüştü.

Üniversitesinin bahçesinden çıkıp birkaç dakika konuşarak yürümeye devam ettiğimizde Taehyung'un her lafından birinin Seokjin hyung olduğunu görmek benim daha çok gülümsememe neden oluyordu.

Taehyung, Seokjin hyungu çok seviyordu ve ne zaman bir laf açılsa konuyu sevgilisine getirip yüzüne bir gülümseme kondurarak anlatmaya başlıyordu.

Etrafta birisi var mı diye kısaca bir göz attıktan sonra kimsenin olmadığını görüp Taehyung'un kolunu dürterek söylendim sinsice.

"Hadi, başlayalım." deyip hızla koşmaya başladığımda evin yolunu az çok biliyordum. Jungkook bizi okula götürürken yolu izlemenin faydalarını yaşıyordum.

Arkama baktığımda Taehyung buraya doğru tüm hızıyla koşarken görmek yüzümde bir sırıtma oluşmasına neden olurken Taehyung biraz daha bana yaklaşırken konuşmaya başlamıştı.

"Hey, dostum. Yarış mı yapıyoruz? Ona göre seni geçip geçmeyeceğime karar vereceğim." dediğinde tek kaşımı kaldırarak hala benden biraz geride olan esmer bedene baktım ve sırıtarak konuştum.

"Hadi ya... Yarış yapıyoruz. Geç geçebiliyorsan." deyip biraz daha hızlanarak onu çokça gerimde bıraktığımda arkamda kalan Taehyung'un gülme seslerini duymuş ve yanımdan rüzgar gibi esip geçen bedenle şaşkına uğramıştım. O az önce beni geçmiş miydi yani?

Uncertainty - KookMin [✓]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin