Weird {VRose}

Weird {14.Bölüm}

~Park Chaeyoung~

Rahatsızlanarak kıvrandım. Aishh cidden her yerim tutulmuş. Nerdeyim ben? Zorlanarak gözlerimi açtım. İçine ışık dolunca da geri kapattım.

Sonunda düzgünce açabildiğim gözlerimden sonra nerde olduğumu da anlamıştım.

Göbeğim tüm çıplaklığıyla açıktı ve kalın bir el, göbeğimin üzerindeydi. Taehyung'un kucağındaydım ama uyurken pozisyonumuz fazla değişmişti ve bu değişiklik hiç iyi bir yönde değildi.

Saat taktığı eliyse, bacağımın üzerindeydi. Sırtım, onun göğsündeydi. Bu yüzden yüzünü göremiyordum.

Kıvranarak ellerinden kurtulmaya çalıştım. Bacağımda ki eli düşmüştü. Ayağa kalkamayacaktım. Çünkü belimi çok sıkı tutmuştu ve uyuyor olmasına rağmen bırakmıyordu.

Kıvrandım ve yüzümü ona döndürmeye çalıştım. Yüzlerimiz çok yakındı. Bu yüzden mecbur olarak yüzümü, onun boynuna gömmüştüm.

Göbeğimde ki eli, ona dönmemle kaymıştı ve belimin üzerine gelmişti. Onu uyandırmam lazımdı. Koltuğun ayak kısımları bir yatak gibi uzatılmış, galiba bunu ben uyurken o yapmıştı. Bu yüzden bacaklarımda, onun bacaklarının üzerindeydi.

Elimle yanağına dokundum ve nazikçe dürttüm. Fısıltıyla, "Taehyung, Taehyung. Aishh cidden uyanır mısın?!" dedim.

Mırıltıyla, "Hı?" diye cevap verdikten sonra düşen elini tam kalçamın üzerine getirdi. Gözlerim ve ağzım fal taşı gibi açıkken çırpınarak, "Tae uyan! Kalkmamız lazım hadi! Hadi diyorum, çek ellerini!" dedim.

Diğer yandan şiddetle ofluyordum. Kesinlikle şu an uyumuyordu. Bilerek yapıyordu. Ellerini değiştirdi; kalçasında ki elini belime çıkardı ve diğer eliniyse kalçama götürdü.

Boğuk çıkan sesiyle, "Bugün seni evine götüreceğim." dedi. Odağım karışırken, "E-evet." diye karşılık verdim. Yine aynı sesiyle devam etti: "İki gün orda kalacaksın. Sonra da seni temelli olarak yanıma alacağım."

Tekrar, "E-evet." diye karşılık verdim. Bu sefer sıkıntıyla nefes verdi ve "Sorun şu ki; bu iki gün boyunca sana dokunamayacağım anlamına geliyor. Bu yüzden şimdi burda, istediğim kadar dokunurum ve sen, beni bundan vazgeçiremezsin." dedi.

Korkuyla, "Ne?!" dedim. Sesim biraz yüksek çıkmıştı. O ise benim aksime rahat bir şekilde koltuğa yayıldı ve "Öyle..." dedi.

Belimde ki eli, arada bir yukarı çıkıp göğüslerimi elliyordu. Kalçamda ki eli zaten hiç durmamıştı. Yalvarsa mıydım? Bir işe yarar mıydı?

Yüzüm boynundayken, mırıltıyla "Yalvarırsam bırakır mısın?" diye sordum. Gülümsedi ve "Bırakmam ama yalvarman, duruma hava katıyor. İstersen yap." dedi.

Omuzuna vurdum ve "Saçmalama! Hem karın oldum, diye sürekli dokunabilirsin diye bir şey yok ki! Bırak işte. Hem üzerimi değiştirmeliyim. Kokacağım, sayende! Burda banyo yapabilir miyim?" diye sordum. Konuyu dağıtarak, kurtulmaya çalışıyordum.

Eğlenen ifadesiyle, "Seni ne zaman bırakırsam, o zaman gider duşunu alırsın." dedi. Derin bir nefes verdim. Dünü nasıl unutmuş olabilirdi?

Korkuyla, "Ama dün..." diyebildim. O da sıkıntılı bir nefes aldı. Kalçamda ki eli okşamayı bırakıp, avuçlamaya geçtiğinde onu sinirlendirdiğimi anlamıştım.

Her avuçladığında nefesimi tutuyordum. Bu istemsizce gerçekleşirken, "Ta-tamam. Özür dilerim lütfen, yavaşla... A-acıtıyorsun..." dedim.

Canım acıdığı için inleyip, duruyordum. En son ki sıkışında acıyla bir çığlık kaçmıştı, boğazımdan. Çığlığımdan sonra durmuştu.

Benimle birlikte ayağa kalktı. Ayaklarım yere değdiğinde, biraz olsun rahatlamıştım. Yine aramızda hiç mesafe yoktu. Saçlarımı yavaşça geriye attı ve yaklaşıp, boynumu öptü.

Sonra yüzüme bakarken, gözleri dudaklarıma inmişti. Bir eliyle belimi, kendine bastırırken diğer eli nazikçe çenemi tutmuştu.

Dudaklarını dudaklarıma kapatıp, yavaşça öpmeye başladı. Karşılık vermemek için kendimi tutuyordum. Bu zordu ama tutuyordum işte.

Alt dudağımı romantik bir şekilde emiyordu. Nefesim tükenirken, dudaklarını ayırmıştı. Hâlâ dudaklarımızın arasında hiç mesafe yokken, "Biliyorum, eğer 'beni seversen ailene ihanet etmiş olursun' diye düşünüyorsun. Biliyorum..." dedi ve ellerini üzerimden çekti.

Sessizce, boş içki şişelerinin arasından çıkıp gitti.

.........................................................