Her masalın sonunda yakışıklı prens ve güzel prenses mutlu sona ulaşır, sonsuza dek mutlu yaşarlardı... Peki gerçekte iki mükemmel bir araya gelirse ne olurdu? Onlar için de bir mutlu son var mıydı?
Agah Ali Erdemli, ailesinin güzel yuvası bir kadın...
uzun süreden sonra ilk defa buraya yazıyorum, ilk defa bir bölüm paylaşıyorum ve inanın daha önce hiç size yazarken bu kadar heyecanlanmamıştım. beni çok merak ettiğinizi biliyorum, uzun süreden sonra wattpad hesabıma ilk defa giriyorum ve mesajlarınızı cevap veremesem bile okudum, çoğunda çok duygulandım, gerçekten sizde bu kadar yer edindiğimi bilmiyordum. aranızda öfkeli olanlar da var, ki bunu da anlıyorum.
uzun uzun açıklama yapmak istiyorum ama ne söylesem bilemiyorum. birkaç ay önce bana çok yakın olan bir insanı kaybettim. hayatımda ilk defa böyle bir tecrübeyle yüzleştim ve iyi bir şekilde başa çıkamadığım ortada. açıkçası her şey çok boş geldi bebişler. yazmak, paylaşmak, okumak, her şey. sonra defalarca kez yazmayı denedim ama köreldim sanırım, kelimeleri içimden gelerek yazmadığım o kadar belliydi ki yazmaktan midem bulandı, uzun bir süre hayatımın bu sayfasını kapattığımı, bir daha yazmayacağımı bile düşünmüştüm. ama her bilgisayarın başına geçtiğimde, azar azar Bay ve Bayan Mükemmel için bir şeyler karaladığımı, yazdıkça hikayeyi devam ettirmek için ne kadar heyecanlı olduğumu, yazdıkça Işık'ı ve Agah Ali'yi -özellikle Işık'ı- ne kadar çok sevdiğimi ve onları canlandırmak istediğimi fark ettim. Sonra anladım ki ben burayı ve sizi çok özlemişim. Hesaba uzun süre girmediğim için şifremi yenilemem gerekiyordu ama kaydolduğum mail adresimi artık kullanmadığım için baya çaba sarf ettim tekrardan girebilmek için.
Bilmiyorum hala yazdıklarımı okumak ister misiniz, ya da bir önemi var mı ama özür dilerim. Gerçekten başka diyecek bir kelimem yok. Sadece, eğer hala okumak istiyorsanız, ben buradayım, onu bilin.
Diğer devam eden, devam etmesi gereken hikayelerime gelirsek, tabi ki buraya geri döndüm, onlara da geri döneceğim ama şu an Bay ve Bayan Mükemmel'i paylaşmamın sebebi elimde birikmiş bölümlerin olması. Biliyorum hazırda iki tane hikayem varken yeni bir hikayeye baştan başlamam size saçma gelecek ama cidden, neden bilmiyorum bu süreçte yazmak için kendime en yakın bulduğum, en sevdiğim karakter Işık oldu. Ama emin olun Bade'yi, Flora'yı da sizin kadar özledim. sadece onlara geri dönmem için biraz daha zaman lazım, ama sizi de, kendimi de daha fazla bekletmek istemedim.
Artık üzücü şeyler konuşmak istemiyorumm, eski neşeme geri dönmek, eski okuyucularımı geri kazanmak ve yine sizinle yorumlarda karakterlerin dedikodularını yapmak istiyorum!! of, umarım dönüşleriniz olumlu olur, umarım beni özlemişsinizdir çünkü benn gerçektenn çok özlemişim. bu süreç bana öğretti ki, ne kadar süre ayrı kalırsam kalayım ben yazmaktan ve yazdıklarımı sizinle paylaşmadan edemiyorum. hikayelerimi kitaplaştırma gibi bir düşüncem yok, belki ilerde bir gün yazılarımı kitaplarda görürsünüz ama şu an profesyonel bir yazar olduğumu düşünmüyorum, ee wattpad varolduğu sürece benden kurtuluşunuz yokk gibi duruyor
amannn paylaştımm gitti,
"Sakın bu akşamki partiyi unutayım deme Işık."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
