Chapter 1- Our First Eye Contact

58 4 0
                                    

Author's Note: That's Shairalynn.

Eva POV:

"And now... The last but not the least let's all welcome our last competitor in this singing competition... Evangeline Suarez!"

Sabay ng pagpalakpak ng lahat ng nasa mall na yun na nanonood at napapadaan lang ay pumalakpak siguro pagkatapos sabihin yun ng emcee kaya umakyat na ako sa stage kahit kinakabahan.

Kakagraduate ko lang sa high school but heto ako pinapasokan lahat ng mapagkakitaan dahil sa sakit ni Mama na brain tumor. Gustohin ko man siyang i-stay sa hospital wala naman akong pera dahil matagal na kaming iniwan ng Papa ko baby palang daw ako, hindi ko na rin kasi pinapatinda si Mama ng mga gulay sa daan at biko naman sa gabi dahil ayokong lumala ang sakit niya.

Kailangan ko ng mapagfocus-an para hindi ako kabahan.

Nag-angat ako ng tingin at naghanap ng mapagfofocusang tao o bagay nang may nakakuha ng atensyon ko.

Ang gwapo shoot!

Maputi, matangkad dahil yung ulo lang niya ang nakikita ko hanggang dito sa stage, kahit sa malayo alam kong mahaba ang mga pilik mata niya at ilong. Para siya yung dream guy ng mga kababaihan.

Pero sayang dahil taken. May kasama kasi siyang chix. Hindi ko na idi-describe ang babae dahil sa pananamit palang niya obvious na chicboy ang lalaking to.

Magfocus na nga lang ako sa contest para kay Mama.

Tinitigan ko ang gwapong lalaki para sa ikakanta ko at hindi mawala sa lyrics dahil sa kaba. Nang magsimula na ang musician ay napatingin ang gwapong lalaki sa stage kaya bigla akong kinabahan nang magtitigan kami kaya ningitian ko nalang siya.

Pakapalan nato ng mukha.

(Now Playing:It Takes a Man and a Woman by:Teri De Sario)

"Well it just takes a star to get up so high." pagsisimula kong kumanta habang nakipagtitigan sa kanya.

"One touch of blue to paint up the sky.

And it only takes a master of art

To paint a mother and a child."

Hindi ko alam kung anong reaction ng mga judges dahil sa lalaking ito lang ako nakatitig.

Eh, nakatitig rin naman siya sakin.

Di ko mapigilan ang matawa sa naiisip ko at walang pakialam sa mga taong nakatingin sakin kahit isipin pa nilang nababaliw na ako dito dahil tumatawa ako mag-isa habang kumakanta.

Nagigiging ambisyosa na yata ako.

"Well it just takes a dawn to wake up the sun.

One lullaby they do picked on.

But these wondrous things

Ain't got what it takes to make two hearts beat as one."

Nagfocus ako sa lalaki at di ko na inisip kung iisipin niyang type ko siya basta kailangan kong mapag-focus-an na tao ngayon.

"It takes a man and a woman, one magic moment

To know they're in heaven.

It takes a man and a woman to feel what we're feelin'

And ain't a miracle that you'd take a woman like me.

To love a man like you."

MusicSeries#2- To The Fullest LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon