Öğle yemeğimi bitirdikten sonra kulağıma kulaklığımı taktım. Rastgele bir şarkı açıp dinlemeye başladım.
Sanırım yapabildiğim en iyi şey; hiçbir şey düşünememek. Harika değil mi?
Bazı insanlar, hiçbirşey düşünmemeye çalışırken bile hiçbir şey düşünmemeyi düşünür. Daha sonra 'ben hiçbir şey düşündüm!' diye böbürlenerek ortalıkta gezer.
Ne kadarda saçma, değil mi?
Şarkı dinlerken karşımda ki sandalyenin çekilmesi ile bakışlarım çavirdim.
Tanımadığım bir kız karşımda gülerek bana bakıyordu. Bu da neydi şimdi?
"Selam!"
Kaşlarımı çattım. Amacı neydi bu kızın? Daha doğrusu benden ne istiyordu?
"Üzgünüm, seni tanımıyorum."
Bana gülümsedi ve tatlı bir şekilde omuz silkti.
"Bende seni tanımıyorum."
Madem beni tanımıyor, ne diye benimle konuşmaya çalışıyor?
Bakışlarımı kantinde gezdirdiğim zaman kimse olmadığını gördüm. Sadece ben ve o.
Masadan hızlıca kalktım. Bu durumda pek hoşnut olmamıştım.
"Üzgünüm gitmem gerekiyor."
Dedim ve kantinin çıkışına ilerledim. Kız hızlıca gelip kolumdan tuttu ve beni kendisine döndürdü.
"Nereye gidiyorsun? Daha seninle oyun oynayacağız."
Dedi ağzını yayarak. Ona yüzümü buruşturup baktım. Az önce tatlı bir kızdı. Şimdi ise şeytandan bir farkı yoktu. Kolumu ondan hızlıca çektim.
"Rahat bırak beni."
Dedim sakin sesimle. Yalan yok, şuan çok korkuyordum. Benden ne istiyorlardı ki?
"Bekle burada!"
Dedi ve kantinin mutfağına girdi. Bakışlarımı etrafta gezdirdim. Ardından aklımdaki endişeli ses;
"Kaç!"
Aklımda yankılanan sesi düşünmemeye çalışarak, kantinin kapısına ilerledim ve kapıyı açmaya çalıştım.
Kapı kilitli idi. Sesli bir şekilde ofladım.
Nasıl kaçma mı bekliyordu?!
Tamam iyice saçmaladım. Şuan aklımda ki sese hesap soruyorum.
"Tekrar dene."
Tekrardan kafamda yankılanan ses ile iyice tedirgin olmuştum. Fakat dediğini yapıp, tekrardan kantinin kapısının koluna yapıştım.
Kapı kolunu hafifçe aşağı indirdim. Kapı açılmıştı. Yüzümde ahmak bir gülümseme yerleştirip kantinden koşarak çıktım.
Sınıfıma koşup içeri girdim. Birkaç göz bana dönmüştü. Aldırmadım ve yerime geçip oturdum.
Nefes nefese kalmıştım. Gözlerimi kapattım ve fısıldadım;
"Teşekkür ederim."
Ardından bir ses;
"Rica ederim."
______________________________________
☑Yorum
☑Vote
💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
❃Peşimdeki Ruh
Teen Fiction-TAMAMLANDI- !+18 Kısımlar Bulunmaktadır! Günlerdir peşimde olan ve bana yardım eden bir Ruh... Okuldaki ve aile içi sorunlarım ile bana yardım etmesi beni huzursuz ediyor... Ondan çoğu zaman korkuyorum. Bana yardım edip, benim için insan öldürüyor...
