Bir aydır...
Tam bir aydır Maren benim ile konuşmuyor.
Bu bir ayda neler yaşdım bilemezsiniz. Ben,
Onu bekledim, fakat o beni kurtarmak için gelmedi. Ve ya ertesi gün bana saldıranların ölüm haberini almadım.
O gerçekten artık dünyaya gelmiyordu. Peki ya neden?
Ona ölmek isteduğimi söylediğim için mi?
Onu özledim fakat ona kızgınımda. Beni bu bir ayda yalnız bırakması, beni çok kırmıştı. Ona karşı tavrımı koyacaktım.
Okula gittiğimde hiç beklemediğim birşey ile karşılaştım. Diğer sınıfın ünlü kız voleybol oyuncuları sınıfıma geldiler ve beni tehtit ettiler.
Ne kadarda hoş değil mi?
Oysa tehtit etme nedenleri benim çok dikkat çekici davranmammış. Ben dikkat çekiyormuşum? Ben?!
Düşündüğümde yine sinirlenmeye başlamıştım. Hızlıca sıramdan kalktım.
Adımlarımı kantine yönelttim. Çikolatalı süt, umarım sinirlerime iyi gelir.
Kantinden bir paker büskivi ve süt almıştım. Herhangibi bir masaya oturup aldıklarımı yemeye başladım.
Ardından karşımda ki sandalyenin çekilmesi ile kafamı kaldırdım.
Karşımda bana sırıtarak bakan bir çocuk vardı. Ona anlamayan bakışlarımı attım. Bu sıralarda da herkes benim yanıma gelir olmuştu.
"Oturabilirim miyim?"
Göz devirdim.
"Hayır desem bile, bu senin benim karşıma oturduğun gerçeğini değiştirmiyor."
Bana değişik bir şekilde baktı. Ardından gülümsedi.
"Sen düşündüğümden de garipsin."
Sahte bir şekilde gülümsedim. Ben buyum. Ardından sütümden bir yudum aldım.
"Nasılsın?"
Sanırım gitmeyecekti.
"Sence nasıl olabilirim?"
Gözlerini kaçırdı. Malûm, durumum ortada.
"Bak ben, senin yanında olmak istiyorum. "
Göz devirdim, tekrardan. Boğazımı temizleyip, kollarımı masaya koydum.
"Bunu en son biri dediğinde beni kantine kitleyip üzerimi yakmayı düşünmüşt."
Evet, Maren'nin beni kurtardığı zaman. Ertesi gün beni yakacağını öğrenmiştim. Yanımdan ise su ısıtma nedeniyle ayrılmıştı.
"Ben üzgünüm."
Dediğinden kaşlarımı çattım.
"Neden?"
Birkaç dakikadır kaçırdığı gözlerini sonunda bana çevirmişti.
"İster inan, ister inanma. Ben sana gerektiğinden fazla değer veriyorum. "
Dedikleri ile gözlerimi açtım. Bana bütün duyguları ile bakıyordu sanki. Gerçekten doğru söylüyor muydu?
Ardından bir ses;
"Doğru söylüyor, Lidenya."
____________________________________
☑Yorum
☑Vote
💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
❃Peşimdeki Ruh
Teen Fiction-TAMAMLANDI- !+18 Kısımlar Bulunmaktadır! Günlerdir peşimde olan ve bana yardım eden bir Ruh... Okuldaki ve aile içi sorunlarım ile bana yardım etmesi beni huzursuz ediyor... Ondan çoğu zaman korkuyorum. Bana yardım edip, benim için insan öldürüyor...
