"Lidenya kalk artık."
Dedi başımda ciyaklıyan Ely.
"Tamam."
Deyip yolladım onu. O geceden sonra eve gitmedim. Eşçinsel bir kızın evinde kalmak ne kadar doğru bilmem ama, kalacağım başka bir yer yoktu.
Yataktan kalkıp üzerimi düzlettim. Ardından odadan çıkıp mutfağa ilerledim.
Mutfakta Ely'nin sevgilisini gördüm.
"Oooo Lidenya, hoşgeldin."
Diyip ayağa kalktı. Ona gülümsedim. Sanırım dayak yemeyecektim.
"Hoşbuldum."
Dedim ve ona sarıldım. Kısa sarılmanın ardından hemen yerimi aldım.
"Ee nasıl gidiyor, erkek arkadaşınla?"
Maren...
"İyi."
Dedim. Güldü. Bakışlarımı ona çevirdim.
"Yalan söylediğini çok belli ediyorsun."
Dediğinde yalan yok şaşırdım.
"Biz sadece, neyse ne ya! Ayrıldık, bitti."
Dedim. Sonuçta onu artık görmek istemiyordum.
"Umarım hakkında hayırlısı olur."
Dediğinde 'saol' deyip kahvaltı etmeye başladık.
Kapı çaldığında bakıarımı Ely'e çevirdim. Bana kapıya bakmam için yalvaran bakışlar atıyordu.
Bende masadan kalktım. Kapıya ilerledim ve açtım.
"Maren?!"
Ne yani kapıdan girmeye mi karar verdi? Ruh değil misin oğlum sen?
"Konuşacağız."
Dedi sinirli bir şekilde. Kolumdan tuttuğu an kolumu ondan hemen kurtardım.
"Konuşacak bir şey yok."
"Var! İçeride söylediğinde şey de neydi? Bitti ne demek ya?!"
"Lidenya?"
Ely'nin sesini duyunca arkamı döndüm. Ely ve sevgilisi bize bakıyordu. Fakat Ely'nin sevgilisi sırıtıyordu.
"Bu da kim?"
"Sevgilisi."
Dedi Ely'nin sevgilisi.
"Eski!"
"Hayır canım! Yok öyle eski falan. Konuşacağız!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
❃Peşimdeki Ruh
Teen Fiction-TAMAMLANDI- !+18 Kısımlar Bulunmaktadır! Günlerdir peşimde olan ve bana yardım eden bir Ruh... Okuldaki ve aile içi sorunlarım ile bana yardım etmesi beni huzursuz ediyor... Ondan çoğu zaman korkuyorum. Bana yardım edip, benim için insan öldürüyor...
