◽13

2.6K 177 14
                                    

Soluk soluğa kalmıştım. Maren'nin planı işe yaramıştı. Kızlardan kurtulmuştum.

Ara sokaklardan birine girip derin nefesler aldım.

"Geriye doğru git, Lidenya!"

Dediğini yapıp ara sokakta biraz daha geriye gittim. Sırtımı geriye yaslayınca küçük aralıktan sokağı izledim.

Kızlar koşarak aradan geçtiler. Fakat beni görmemişlerdi. Derin bir nefes aldım. Önüme döndüğümde onu gördüm.

"Teşekkür ederim."

Bana sürekli yardım ediyordu. Gülümsedi.

"Üzgünüm ama onları öldüreceğim."

Yüzümü astım. Neden öldürüyordu ki?

"Gerek yok."

Dedim. Fakat beni dinleyecek gibi gözükmüyordu.

Bana biraz daha yaklaştı. Titreyen elini bana dokunmak için havaya kaldırdı.

Eli gerçekten titriyordu. Bana dokunmak istiyordu fakat sanki cesaret edemiyordu. Ona umutla bakarken nefesini verdi.

Umudunu kaybedip elini indireceği sırada yüzümü ona yakınlaştırdım.

Bu sırada havada kalan eli yanağım ile buluştu. Bana şaşkınca baktı.

Daha sonra parmaklarının hepsini yüzüme değdirdi. Baş parmağı ile yanağımı okşarken aynı zamanda gülümsüyordu. Bende gülümsedim

"Bu anı ne zamandır bekledim hayal bile edemezsin."

Dediği şey ile kaşlarımı çattım. Beni nasıl bir sürede beklemiş olabilir ki?

"Kaç yaşındasın?"

Diye sordum. Bana endişe ile baktı. Elini yanağımdan çekeceği sırada elimi elinin üstüne koydum.

"Soruma cevap ver, Maren."

______________________________________

☑Yorum
☑Vote
💜

❃Peşimdeki RuhHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin