◽25

1.9K 135 0
                                    

Derin bir nefes aldım.
Şuan, okulumun koridorunda Maren ile el ele yürüyoruz. Utanmıyorum değil.

Ah, hayır Maren den utanmıyorum. Ben onun sevgisini hakketmiyorum. Şimdi ise herkes bize bakıyor. Biran önce kendime gelmeliyim.

Artık beni çekiştirmesine izin vermeyip, yanında yürümeye başladım. Bana yandan bir bakış atıp gülümsedi.

En son merdivenleri çıkınca da, sınıfımın olduğu koridora gelmiştik.

Biraz daha yürüdükten sonra kapının öne geldik. İçer girmeden önce ona döndüm. Bana gülümsüyordu.

Kollarımı boynuna doladım ve sıkıca sarıldım. Belimde ki eller benim özgür hissetmeme neden oluyordu.

Ondan ayrılmadan önce yanağına küçük bir öpücük kondurdum.

"Ne zaman gideceksin?"

Diye sordum. Hemen gitmezse bizim okuldaki kızlar Maren'i yer!

"Ne zaman istersen."

Bu şans bir daha ayağıma gelmez ha!
Ona biraz yaklaştım. Gözlerine bakarak;

"Sen hep benimle kal."
____________________________________

☑Yorum
☑Vote
💜

❃Peşimdeki RuhHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin