At the Edge of the Earth [ Complete]

Sorry

[ Unicode ]

               At the Edge of the Earth

Pt. 26

"လူနာ ဂင်ဆော့ဂျင်း ကခဏတာအတိတ်ကိုသတိပြန်မရသေးတာပါ .. ပြောရမယ်ဆိုသူ့ memory တွေက သူ သတိမရချင်တော့တဲ့အချိန်တွေကိုဖြတ်တောက်ထားတဲ့သဘောမျိုးပေါ့ .. အရမ်းကြီးတော့မစိုးရိမ်ပါနဲ့ .. ဒါက accident ဖြစ်ထားတဲ့အရှိန်ကြောင့်လဲပါပါတယ် .. မကြာခင် အားလုံးကိုသတိပြန်ရလာမှာပါ"

ဆရာဝန်၏စကားအား အားလုံးသေချာအာရုံစိုက်နားထောင်နေသလို ဆော့ဂျင်း သည်လည်းကုတင်ထက်၌ငြိမ်သက်စွာသေချာနားထောင်နေသည်။

"ဒါဆိုအနားယူလိုက်ပါဦးနော် .. ကျတော်ညနေကျတစ်ခေါက်ပြန်လာခဲ့ပါ့မယ်"

နှုတ်ဆက်နေသည့်ဆရာဝန်အား အားလုံးမှာခေါင်းငုံ့၍အရိုအသေပေးလိုက်ကြတော့ ဆရာဝန်သည်လဲ အရိုအသေပြန်ပေး၍အခန်းထဲမှပြန်လည်ထွက်သွားလေ၏။

"အရမ်းကြီးလဲမစိုးရိမ်ပါနဲ့ မင်းပြန်သတိရလာမှာပါ ဆော့ဂျင်းနီ"

ယွန်းဂီ ပြုံး၍ ဆော့ဂျင်း ရဲ့ပခုံးပေါ်သို့လက်အသာတင်ကာနှစ်သိမ့်စကားဆိုတော့ ဆော့ဂျင်း သည်ခပ်ရေးရေးလေးအပြုံးတစ်ခုသာပြုံးလိုက်ပါသည်။

                                   * * * * * * * * *

"ခင်ဗျားရောက်လာပြန်ပြီလားဗျာ...."

ကျောင်းအပေါက်ဝတွင် ကားအကောင်းစားကြီးအားကျောမှီကာရပ်စောင့်နေသော ထယ်ယောင်း ကိုတွေ့တော့ ဂျောင်ဂု စိတ်ပျက်ပျက်နှင့်ပြောလိုက်သည်။

"ငါမင်းကိုသတိရလို့"

"ခင်ဗျားရူးနေတာလား .. ကျတော်ဒီလောက်ခင်ဗျားကိုမကြိုက်ကြောင်းပြုမူနေလဲခင်ဗျားအခုထိကျတော့်နားတွယ်ကပ်နေတုန်း .. ခင်ဗျားဘယ်လိုလူလဲ"

"ငါမင်းကိုချစ်မိသွားလို့ပေါ့  .. မင်းကဘာလို့ငါ့ကိုဆိုသဘောမကျရတာလဲ .. ငါဘာလုပ်မိလို့လဲ"

နေ့စဉ်တစ်ရက်မပျက်ကျောင်းရှေ့သို့လာပြီး လာစောင့်နေတတ်သော ထယ်ယောင်း ဆိုတဲ့လူသည် သူ့ကိုတွေ့တိုင်းမငြူမငြူဖြင့်ဖွင့်ပြောစမြဲပင်။
သူ မကြိုက်ကြောင်း နှင့် စကားကြမ်းကြမ်းတွေကိုဘယ်လောက်ပဲပြောပြော ဒီလူသည်သူ့ကိုပန်းနဲ့ပေါက်နေသည့်အလား တစ်စက်မှစိတ်ပျက်သွားခြင်းမရှိ။
သူ့ ကိုချစ်ကြောင်း၊ကြိုက်ကြောင်းတွေ ဖွင့်ပြောဆဲပြောနေမြဲ။