Forgetting Samuel

Kabanata 56

Kabanata 56
Recover

"Adelaide? Adelaide!"

The pounds never left her door. Kanina pa pilit na kumakatok ang mga boses ng ng taong nanggaling sa kasal. Kanina pa sila kumakatok sa pintuan ng unit ni Ady sa San Juan. Matapos malaman ni Ady ang laman ng kahon, ay nagdesisyon na itong tumakbo pauwi sa San Juan sa namuong galit at pighati sa kaniyang puso.

Muling tumulo ang mga luha ng dalaga. Kanina pa siya humahagulgol sa sala ng kaniyang unit. Tila ba doon na lamang niya kinaya at bumagsak na siya sa sahig.

Sinaktan na naman siya ni Samuel.

Everything that she sacrificed, were all gone.

Umiiyak, naghihinagpis na naman ang kaniyang pusong pagod na sa lahat ng sakit na dinudulot sa kaniya ng binata.

Maybe, Samuel wasn't really his other half. As what the myth said, mortals are forever doomed, tormented by the love for the wrong person. She can't just instantly find her other half from the sea of people around the world. Hindi puwedeng unang kita pa lamang niya kay Samuel, ay alam niyang ito na ang gusto niyang makasama habang buhay.

"Adelaide!"

The poundings got louder. At isang boses ang pumaimbabaw sa lahat ng boses na isinisigaw ang kaniyang pangalan.

"Please, baby, open the door... I know you're in there!"

Kumirot ang puso ni Ady sa boses ng kaniyang pinakamamahal. Napayakap siya sa kaniyang sarili. Suot pa rin niya ang kaniyang wedding gown at nakaupo sa isang sulok. Kalat na ang make-up sa kaniyang mukha. Ilang oras na ba siyang nagkukulong?

"Baby, please. Adelaide..."

There is a certain horror in his voice with his last words, "I need to see you, Adelaide. Let's talk, baby..." humina ang boses ng binata sa likod ng pinto.

"Adelaide. Please, open the door, honey." narinig niya naman ang boses ng kaniyang ina. Lalong napahagulgol ang dalaga.

She's a disappointment.

Miski ang kaniyang ina ay dinisappoint niya. She thought she had the greatest relationship one could have, in town, but she was deceived.

In the end, it's all still a play for Samuel. At ibinuka niya na naman ng ilang ang kaniyang mga hita para pasayahin ang lalaki. She's disappointed with herself.

Tumayo si Ady. Puno ng determinasyon ang kaniyang sistema, at saka pinunasan ang kaniyang mukha. Kinuha niya ang kahon ng litratong pinatong niya sa mesa kanina at saka inakap. Nagtungo siya sa front door at bahagya iyong binuksan.

Lahat sila ay sabay-sabay na napatawag sa pangalan niya.

There were her bridesmaids, all saddened with what happened.

There's her mother and father, all worried. There's the Daltons on the other side. And the Dalton she despised the most.

"I need to talk to Samuel." she said, each words emphasized. Nalukot ang mukha ng binata sa tono ni Adelaide.

"Adelaide..." ani Sophia nang buksan ni Ady ng malawak ang pinto at saka pinapasok si Samuel.

Agad ay sinara niya ang pinto sa likod ng binata at saka pinihit ang deadbolt.

"Ady." Samuel was frustrated when he called her name, "What happened? Why are you here? Bakit..."

His gaze raked down to her body, and up to her blazing fire eyes.

Ady's jaw was set.

"I don't feel the need to explain every single thing that I did to you, Samuel. You deserved getting stood up on the altar." Ady said, her voice with ounce of finality. She stared loathingly at him, and thrusted him the box she's been holding.