Mesmerize

Part 12

"Morning"

အနားမွာ လွစ္ခနဲဝင္ထိုင္ရင္းေျပာလာတဲ့ ႏႈတ္ဆက္စကားက မပီမသ။ ေဖာင္းေနတဲ့ မ်က္ခြံေတြေပၚ တစ္ခ်က္ထပ္ပြတ္ေတာ့ ျဖဴလြန္းသည့္အသားအရည္က ထိလိုက္မွန္းသိသာလြန္းစြာ ရဲရဲစက္စက္...

"အိပ္ေရးမဝေသးတာလား"

"အင္း...."

လက္ထဲက ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကိုခ်ထားရင္း ခ်ာတိတ္ဆီ အျပည့္အဝ အာရံုစိုက္မိခ်ိန္အထိ..ၾကမ္းျပင္ကိုပဲေငးေနတဲ့ေဖာင္းေဖာင္းအစ္အစ္ မ်က္လံုးေတြက အိပ္ငိုက္ခ်င္ေနေသးသလို ခပ္ေမွးေမွး...

မၾကာေသးခင္ကမွ အေရာင္ေျပာင္းထားခဲ့သည့္ ပန္းႏုေရာင္ ဆံပင္ေတြက အိပ္ရာထဲက ထလာသည့္ပံုစံအတုိင္း မေသမသပ္....လက္နဲ႔ပါထပ္ၿပီး ထိုးဖြပစ္ေသးသည္မို႔ ...ပိုၿပီးပြေယာင္းသြားကာ အာတာပူစီတစ္ခုနဲ႔ေတာင္ ခပ္ဆင္ဆင္....

တစ္ခ်က္သန္းေဝလိုက္ၿပီး လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ဆီ အတင္းတိုးကပ္မွီလာတာ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲ.....

"ကိုယ္ေက်ာင္းခ်ိန္နီးေနၿပီ ခ်ာတိတ္ရဲ႕"

"အင္း......."

အီေလးဆြဲေနတဲ့အသံက ႏႈတ္ခမ္းေတြမဖြင့္ဘဲ ေျဖလိုက္မွန္းသိသာလြန္းသည္။ ေၾကာင္ေပါက္ေလးလို အတင္းတိုးတိုက္ေနတဲ့ေခါင္းထက္က ဆံပင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေတြကို လက္နဲ႔ဖိသပ္ရင္း သူျပံဳးလိုက္မိသည္။

"ကိုကိုး"

မွိန္းေနရာက ဆတ္ခနဲေခါင္းေထာင္လာတာမို႔... ကိုယ့္ေၾကာင့္မ်ားအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္သြားသလားဆိုတဲ့ စိတ္ကခ်က္ခ်င္းျဖစ္သည္...သို႔ေသာ္....ျဖတ္ခနဲေႏြးသြားသည့္ႏႈတ္ခမ္းပါး...

"ဂြၽန္"

"Happy Valentine Day ကိုကိုး"

ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလံုးသား ဘယ္အရာက အရင္အလုပ္လုပ္သည္ရယ္ မသိ...ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ႏူးညံ့မႈေတြကို ပထမဆံုးလက္ခံလိုက္ရသည့္ ခဏမွာ...ျပဳတ္ထြက္မတတ္ခါသြားသည့္ ရင္ဘတ္...

တအံတျသ႐ွိေနဆဲမွာပဲ ျပံဳးေနတဲ့ မ်က္ႏွာေသးေသးက ႐ုတ္ခနဲအေရာင္ေျပာင္းသည္မို႔ သတိေပးခ်က္တခ်ိဳ႕ေခါင္းထဲ တရိပ္ရိပ္...